Karen (37) vliegt als KLM-piloot de hele wereld over en is getrouwd met Maarten (37). Ze hebben twee kinderen: Pepijn (bijna 7) en Emilie (3,5) en verwachten in februari hun derde.
Lees verder onder de advertentie
“‘Dagenlang zonder je kinderen? Ik zou het niet kunnen.’ Nu leg ik zo’n opmerking naast me neer, maar een paar jaar geleden dacht ik: zou ik het niet moeilijker moeten vinden om mijn gezin achter te laten? Pepijn was vier toen ik Europa verruilde voor langeafstandsvluchten naar bijvoorbeeld Singapore en San Francisco. Gemiddeld ben ik vijf dagen achter elkaar weg.
Lees verder onder de advertentie
Het begin was net als bij de opvang: even doorbijten, het went snel. Voor de kinderen geldt dat zeker. Zij tellen bij mijn vertrek de dagen op hun vingers – zolang ze weten dat ik terugkom en papa, opa of oma er is, is het goed. Nog nooit heeft er één traan gevloeid. Sterker: tegenwoordig moet Maarten ze weleens aansporen om mij een kus te geven. Liever zo dan overstuur, denk ik dan maar. Omdat de kinderen in goede handen zijn ga ik met een gerust hart weg.
In mijn uniform gaat de mama-knop uit. Niets is mooier dan een Boeing 777 handmatig op de grond zetten. Adrenaline door je lijf, hartslag in je keel, bam: touchdown. Ik heb mijn werk nodig om op te laden en ook voor de kinderen is het goed dat ze niet aan mij vastgeplakt zitten. Het maakt ze sneller zelfstandig.
Lees verder onder de advertentie
Pepijn vertelt trots dat ik piloot ben. Mensen die ons vaag kennen zie je dan denken: hij bedoelt zeker stewardess. Om vervolgens te zeggen: ‘Jouw papa is toch piloot?’ Klopt, maar mama ook. Als ik dat uitleg, zijn ze verbaasd. En dát vindt Pepijn weer vreemd – het is toch doodnormaal dat je beide ouders piloot zijn? Drie keer raden wat hij zelf wil worden.
Ritme
Maarten vliegt ook lange afstanden. Meestal kunnen we onze schema’s op elkaar afstemmen en anders vertrouwen we blind op onze ouders. Zorgen maak ik me zelden. Als een kind ziek is check ik vaker mijn telefoon en bij een noodgeval moeten ze toch naar de huisartsenpost.
Lees verder onder de advertentie
Maarten en ik hebben de deal dat degene die thuiskomt van vliegen die dag zoveel mogelijk vrij is. Zodra de kinderen mijn reisfilmpjes hebben gezien, duik ik dus mijn bed in. Jaren geleden vloog ik ook internationaal en bleef ik eindeloos uitslapen. Sinds ik moeder ben doe ik alleen een powernap, om snel weer in het ritme te komen. Al helpen de kinderen daar trouwens ook een handje bij mee. De volgende ochtend kruipt Emilie al vroeg bij me in bed: ‘Je bent er weer!’”
Een koosnaam voor je partner, je herkent het vast. Zo’n bijnaam die je alleen tussen jullie tweeën gebruikt en uitspreekt als je denkt dat niemand luistert. Totdat je kind het oppikt en enthousiast deelt met de buitenwereld. Daria (32) maakte het mee. Het schaamrood staat nog steeds op haar kaken.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (8 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: ingesleten rolpatronen
Hoera! Saskia Weerstand is bevallen van een zoon. Dat maakt de RTL-presentatrice bekend op haar Instagram. “Kleine vriend, we zijn zó blij dat jij er bent.”
Dionne heeft een heel lieve schoonmoeder. Goed, ze is wat aanwezig en ze trekt het liefst haar eigen plan, ook als je je grenzen aan hebt gegeven, maar hey, de kinderen zijn dol op haar en het kan echt slechter.
Iedere ouder maakt weleens een fout, maar sommige momenten blijven je voor altijd achtervolgen. Wat begon als een onschuldige speelsessie in het park, veranderde voor Sandra in een schuldgevoel dat ze al 14 jaar met zich meedraagt.
Een Instagram-video waarin artsen vertellen wat ze hun eigen kids nooit zullen laten doen, ging viral. Van slaapfeestjes tot sekseducatie: het levert verrassende inzichten op.