Karen (37) vliegt als KLM-piloot de hele wereld over en is getrouwd met Maarten (37). Ze hebben twee kinderen: Pepijn (bijna 7) en Emilie (3,5) en verwachten in februari hun derde.
Lees verder onder de advertentie
“‘Dagenlang zonder je kinderen? Ik zou het niet kunnen.’ Nu leg ik zo’n opmerking naast me neer, maar een paar jaar geleden dacht ik: zou ik het niet moeilijker moeten vinden om mijn gezin achter te laten? Pepijn was vier toen ik Europa verruilde voor langeafstandsvluchten naar bijvoorbeeld Singapore en San Francisco. Gemiddeld ben ik vijf dagen achter elkaar weg.
Lees verder onder de advertentie
Het begin was net als bij de opvang: even doorbijten, het went snel. Voor de kinderen geldt dat zeker. Zij tellen bij mijn vertrek de dagen op hun vingers – zolang ze weten dat ik terugkom en papa, opa of oma er is, is het goed. Nog nooit heeft er één traan gevloeid. Sterker: tegenwoordig moet Maarten ze weleens aansporen om mij een kus te geven. Liever zo dan overstuur, denk ik dan maar. Omdat de kinderen in goede handen zijn ga ik met een gerust hart weg.
In mijn uniform gaat de mama-knop uit. Niets is mooier dan een Boeing 777 handmatig op de grond zetten. Adrenaline door je lijf, hartslag in je keel, bam: touchdown. Ik heb mijn werk nodig om op te laden en ook voor de kinderen is het goed dat ze niet aan mij vastgeplakt zitten. Het maakt ze sneller zelfstandig.
Lees verder onder de advertentie
Pepijn vertelt trots dat ik piloot ben. Mensen die ons vaag kennen zie je dan denken: hij bedoelt zeker stewardess. Om vervolgens te zeggen: ‘Jouw papa is toch piloot?’ Klopt, maar mama ook. Als ik dat uitleg, zijn ze verbaasd. En dát vindt Pepijn weer vreemd – het is toch doodnormaal dat je beide ouders piloot zijn? Drie keer raden wat hij zelf wil worden.
Ritme
Maarten vliegt ook lange afstanden. Meestal kunnen we onze schema’s op elkaar afstemmen en anders vertrouwen we blind op onze ouders. Zorgen maak ik me zelden. Als een kind ziek is check ik vaker mijn telefoon en bij een noodgeval moeten ze toch naar de huisartsenpost.
Lees verder onder de advertentie
Maarten en ik hebben de deal dat degene die thuiskomt van vliegen die dag zoveel mogelijk vrij is. Zodra de kinderen mijn reisfilmpjes hebben gezien, duik ik dus mijn bed in. Jaren geleden vloog ik ook internationaal en bleef ik eindeloos uitslapen. Sinds ik moeder ben doe ik alleen een powernap, om snel weer in het ritme te komen. Al helpen de kinderen daar trouwens ook een handje bij mee. De volgende ochtend kruipt Emilie al vroeg bij me in bed: ‘Je bent er weer!’”
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Weet je wat jij op dinsdag moet doen? Nee, geen was vouwen of kind nummer drie ophalen van zwemles. Dinsdag is dé dag om je vakantie te boeken. Dat is niet zomaar een moedergevoel, maar keihard onderzocht door de CheapTickets.nl.
Influencer Vera Camilla deelt verdrietig nieuws: ze had een chemische zwangerschap. De positieve test was zo gewenst, nadat zij en partner Jeff in november een miskraam meemaakten.