Beeld: privé
Marte Haverkamp (38) is getrouwd met Frenk (56) en moeder van Mose (5). Ze maakt wandkleden van zelfgekleurde stoffen.
“Bij een van mijn exposities dachten mensen dat ik schilderijen had gemaakt. Toen ze dichterbij kwamen en zagen dat het stof was, waren ze blij verrast. Textiel wordt niet vaak geassocieerd met kunst en ik vind het een uitdaging om dat beeld te veranderen.
Als tienjarige maakte ik op de naaimachine van mijn moeder al petten van verschillende stoffen. Het was mijn droom om modeontwerper te worden, maar eenmaal op de modeacademie voelde ik me niet op mijn plek. Iedere dag werd bekeken welk merk kleding je droeg. De nadruk lag op collecties, terwijl ik meer wilde leren over maatwerk en verschillende materialen.
Na een jaar stapte ik over op een designopleiding. Daarna ben ik aan de slag gegaan als zelfstandig kunstenaar en maakte ik zeefdrukken en collages van papier, maar keerde uiteindelijk terug naar mijn oude liefde textiel. Zit vast in de genen, want mijn oma was coupeuse. Textiel is een bijzonder materiaal: zacht en slap, maar perfect te vervormen tot iets moois en stevigs.
Lees ook – Bodypaint-kunstenaar Anne-Claire: ‘De sessies zijn vaak emotioneel, ik jank gerust een potje mee’ >
Ik verf de stoffen zelf. Dat begon als experiment aan de keukentafel met pigmenten van uienschillen, kurkuma en avocadopitten. Tot ergernis van Frenk en Mose trouwens – die trokken hun neus op vanwege de zure, weeïge lucht. Inmiddels heb ik een keuken in mijn atelier waar ik helemaal los kan gaan.
“Niets mooier dan fantastische kleuren zien verschijnen op een stuk stof”
Niets is mooier dan roeren in een verfbad en de meest fantastische kleuren zien verschijnen op een stuk witte stof. Van paarsroze tot geelblauw: de hoeveelheid tinten is eindeloos. De stoffen knip ik in architectonische vormen en naai ik als een collage door elkaar heen, waardoor een wandkleed ontstaat dat ‘leeft’: je blijft ernaar kijken.
Ik geef ook workshops aan kinderen en volwassenen en maak in mijn vrije tijd van alles met Mose. Zijn oog viel een keer op een plaatje van totempalen – moesten we meteen afvalhoutjes en verf gaan halen om die standbeelden na te maken.
Laatst zei hij: ‘Papa is tekenaar en stripboekenmaker, maar wat ben jij eigenlijk?’ Toen ik uitlegde dat ik kunstenaar ben, was hij onder de indruk: ‘Dus kunstenaars kunnen gewoon alles maken. Gááf!’
Nu hij gewend is aan de geuren, komt hij geregeld in mijn atelier. Hij helpt bij het maken van de verf en knutselt erop los met alles wat hij tegenkomt. Tenminste, tot hij stiekem gaat belletje lellen bij de buren. Dan is het tijd om naar buiten te gaan zodat hij ook fysiek z’n energie nog even kwijt kan.”
Dit portret staat in Kek Mama 04-2022.
Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Weet je wat jij op dinsdag moet doen? Nee, geen was vouwen of kind nummer drie ophalen van zwemles. Dinsdag is dé dag om je vakantie te boeken. Dat is niet zomaar een moedergevoel, maar keihard onderzocht door de CheapTickets.nl.
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
“Ik vroeg het eigenlijk gewoon voor de grap…” Dat schrijft de 28-jarige Natallia Tarrien over het moment dat ze ChatGPT raadpleegde vanwege een vreemd gevoel in haar kaak. Wat begon als een onschuldig gesprekje met een chatbot, eindigde met een spoedopname, een bevalling en… het redden van haar leven.
