Mary Hens is 94 jaar, heeft drie kinderen, kleinkinderen en woont in een fijn appartement in Voorburg. Toch voelt ze zich elke dag alleen. ‘Mijn contacten verwateren en mijn dagen zijn stil en eenzaam.’
Mary zit vol verhalen. Bevlogen praat ze over haar jeugd in het voormalige Nederlands-Indië. Over haar jaren als onderwijzeres en over de tijd dat ze met haar man in het buitenland woonde. Inmiddels is ze veertig jaar alleen. Haar dochter woont ver weg in Limburg, haar ene zoon in Azië en de andere in Brabant. “Hij komt bijna ieder weekend langs. Maar dan hou je toch nog zes dagen over. Dat kunnen lange dagen zijn.”
Voorheen had ze veel om handen: ze werkte graag in haar bloementuin in de buurt. “Maar nu ik steeds slechter ter been ben, kan ik er niet meer heen. Het zou me ook verdriet doen om te zien dat de boel er onverzorgd bijstaat.’” Ook ging ze regelmatig uit eten met vrienden en vriendinnen. “Daar genoot ik van. Maar als je de negentig voorbij bent, vallen bijna alle leeftijdsgenoten weg. En ik ga niet in mijn eentje naar een restaurant. Dat vind ik niet gezellig.” Ze vervolgt: “Senioren van zeventig en tachtig hebben nog kaartclubjes en spelletjesavonden. Die clubjes hebben zich allang gevormd, dus die zitten niet te wachten op iemand van mijn leeftijd. Begrijpelijk, hoor. Maar daardoor verwateren mijn contacten en worden mijn dagen stil en eenzaam.”
Mary hecht aan haar mailcorrespondentie met een oude vriend in Australië en ook is ze blij met de thuiszorg, maar er gaan toch dagen voorbij dat ze niemand spreekt. Daarom is ze blij met het belletje van de Zilverlijn van het Ouderenfonds, elke donderdag. “De ene keer hebben we het over iets dat in het nieuws is, de andere keer over een boek dat ik lees. Of over dingen die ik vroeger heb meegemaakt. Ik ben een prater, dus ik vind het fijn om mijn verhaal kwijt te kunnen. Soms blijft het bij kletsen, de andere keer gaat het gesprek de diepte in en bespreken we dingen die er wezenlijk toe doen. Als ik dan na een half uurtje de telefoon neerleg, heb ik het idee dat iemand écht interesse voor me heeft gehad. Dat voelt goed.”
De VriendenLoterij en het Ouderenfonds komen in actie tegen eenzaamheid. Met de opbrengst van de VriendenLoterij PrijzenMarathon financiert het Ouderenfonds activiteiten door het hele land waarmee zij de steeds groter wordende groep eenzame ouderen de hand kan reiken. Dus speel van 17 september tot en met 31 oktober mee en help één oudere aan wekelijks sociaal contact.
Een nieuw jaar, een nieuw bedrag voor de kinderbijslag. Dat is fijn om te weten, want elke euro helpt als je kinderen sneller groeien dan je portemonnee kan bijhouden. Dit zijn de bedragen voor 2025.
Of je kind nu een echte fijnproever of een kieskeurige eter is, het menu van je kleintje kan een enorme zoektocht zijn. Wat eet een dreumes op een dag? En hoeveel eet een peuter nou écht? Wij geven je een realistisch kijkje in de keuken van andere ouders. Deze week het menu van Ties.Vajèn is […]
Oppaskosten besparen door grootouders in te schakelen, dat doen toch zo veel mensen? Klinkt ideaal, vond ook Anne-Marije. Ze had van tevoren niet kunnen bedenken dat het zo’n wig tussen haar en haar schoonouders zou drijven.
De geboorte van je kind missen: het klinkt als een nachtmerrie die geen enkele vader ooit wil meemaken. Toch overkwam het deze drie mannen. “We zijn inmiddels zes jaar verder, maar ik ben nog steeds niet vergeven.”
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat hulp gebruiken. Elke week vertelt een moeder over haar dilemma.
Gentle parenting: je hebt er ongetwijfeld weleens van gehoord. Het is een opvoedstrategie die aan populariteit wint, maar gentle parenting wordt vaak ook verkeerd begrepen. Elizabeth zet haar ervaringen uiteen.
