Eigen beeld
Melissa (32) is getrouwd met Bilal (33), moeder van drie jonge kinderen (8, 5 en 1), aangesloten bij de Familyblend influencer agency (@melisspieters) en bekeerd moslim. Hoe vliegt zij de decembermaand aan?
Melissa: “Voordat ik bekeerde tot de islam, vierde ik met mijn ouders thuis wel Sinterklaas en Kerstmis. Maar als moslims vieren wij deze feestdagen niet. Dat was in het begin even zoeken. Mijn kinderen – althans, de oudste twee – zitten op een openbare school, dus zij krijgen ook het sinterklaasfeest en kerst mee op school. Hoe we dat aanpakken? Open communicatie is echt key hierin.
Vanaf heel jonge leeftijd waren wij gewoon open tegen onze kinderen en legden we hen uit dat deze dagen door veel Nederlanders gevierd worden, waaronder bijvoorbeeld mijn ouders, maar door moslims niet. Dat snappen ze heel goed, ook al zijn ze nog jong. Ze weten dat wij thuis niks aan Sinterklaas of kerst doen, maar mogen op school wel meedoen aan bijvoorbeeld het kerstdiner. Die avond draait voor de kinderen eigenlijk vooral om mooi aankleden en met z’n allen gezellig eten.
Mijn ouders zijn geen moslim en vinden het leuk om het sinterklaasfeest met de kleinkinderen te vieren. Dit is voor hen een heel waardevolle traditie. Onze kids mogen dus bij opa en oma een keer hun schoen zetten en met pakjesavond krijgen ze ook wat cadeautjes. Wij kopen dan zelf geen cadeaus voor de kinderen, maar mijn ouders wel. Onze oudste dochter heeft weleens gevraagd of ze thuis ook haar schoen mocht zetten, maar dan leggen we gewoon uit dat we dat thuis niet doen.
Eigenlijk werkt het met Kerstmis hetzelfde. Vanuit de islam mogen wij geen kerst vieren. We hebben vanuit de islam 2 feestdagen gekregen, Eid al Fitr (Suikerfeest) en Eid al Adha (Offerfeest), en alle andere feestdagen vieren we niet. Daarbij is kerst van oorsprong een christelijk feest en heeft het niks met de islam te maken. Echter: mijn ouders vieren kerst niet als een christelijk feest, maar als een gezellig samenzijn met familie. Daarbij heb ik het ‘geluk’ dat mijn ouders nagenoeg nooit alcohol drinken, dat is namelijk vanuit de Islam niet toegestaan en maakt het voor mij dan ook makkelijker om aan te sluiten bij een kerstdiner.
Het gaat voor mij echt om de intentie waarmee je ingaat op een uitnodiging voor kerst. Ik sluit niet aan om een christelijk feest te vieren, maar ik ga bij mijn familie eten om onze familiebanden te sterken en ook gewoon voor de gezelligheid. Moslims met een islamitische familie hebben hier wel eens commentaar op, daar trok ik me toen ik net bekeerd was meer van aan dan nu. Ik kreeg toch het gevoel dat ik wat fout deed. Inmiddels vind ik het eerlijk gezegd een beetje makkelijk praten. Als bekeerling is de situatie nu eenmaal net wat anders.
Ik heb een heel goede band met mijn familie en hecht daar veel waarde aan. Voor mij als moslim is kerst geen belangrijk moment, maar voor mijn ouders wel. Uit respect voor hen, wil ik dan ook deze traditie in ere houden. Zij komen evengoed bij ons voor het Suikerfeest en het Offerfeest, omdat dat voor ons belangrijk is. Het is een wederzijds respect voor elkaars tradities en feesten.
Mijn man Bilal staat er net zo in. Wij hebben er in het begin natuurlijk veel over gepraat, hoe we dit konden vormgeven. Voor ons beide is het belangrijk dat we dingen als kerst en Sinterklaas niet normaliseren binnen ons geloof. Voor Bilal geldt eigenlijk dezelfde intentie als die ik altijd heb gehad en dat is het goedhouden van de familiebanden. Het is voor ons niet anders dan elk ander diner of een gezellige dag die we normaal ook bij mijn familie hebben.
Ook dit is goed uit te leggen aan de kinderen. Wij hebben geen kerstboom, geen kerstversiering thuis, dat is iets voor bij opa en oma. Ze weten ook dat opa en oma geen moslim zijn. Dit is voor onze kinderen niet gek, ze weten niet beter. De scheiding is heel duidelijk. En eigenlijk hebben ze op deze manier the best of both worlds, want ze hebben naast onze eigen feestdagen ook nog een gelukje bij opa en oma met Sinterklaas en kerst. Zo zien ze het zelf ook.
Wat ik wel duidelijk wil maken: ik zeg dus niet als moslim dat andere moslims maar gewoon kerst moeten gaan vieren. Als er christelijke rituelen zouden worden uitgevoerd of er veel alcohol gedronken zou worden, zou ik zelf ook niet naar mijn familie gaan. Maar ik houd altijd de dag des oordeels in gedachten: kan ik mijzelf verantwoorden aan Allah wanneer deze dag komt? Ik kan daar volmondig ja op antwoorden als ik de intentie maar scherp houd. Dan maakt het mij verder weinig uit wat andere mensen ervan vinden.
Ik merk dat veel bekeerlingen dit zo doen. Op mijn Instagramprofiel ben ik er dan ook heel open over, omdat ik weet dat veel andere vrouwen die net bekeerd zijn hier vaak mee struggelen, net als ik deed. Ik vond het de eerste jaren na mijn bekering ook lastig, maar inmiddels heb ik er dus een andere kijk op gekregen. Ik hoop dat ik een steun kan zijn voor bekeerlingen die hier nog in dubio over zitten. De meeste bekeerlingen die ik ken, staan er net zo in als ik. Door hen voel ik me ook gesteund in deze keuze. Die steunpilaar zou ik ook graag voor anderen willen zijn.”
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
