De baby van Pia (32) en man Marc (37) kreeg een delier na een ziekenhuisopname door het RS-virus. “Alleen ouderen en alcoholisten kunnen hier last van krijgen, is de opvatting.” Maar ondertussen was de vier maanden oude Lieke ernstig verward en in paniek.
Lees verder onder de advertentie
Pia: “Ze was snotterig en koortsig. Marc en ik waren in een paar weken tijd al een paar keer met Lieke naar de huisarts en huisartsenpost van het ziekenhuis geweest, en uiteindelijk kreeg ze een pufje en antibiotica. Een beginnende longontsteking, dacht de huisarts.
Lees verder onder de advertentie
Maar Lieke werd alleen maar zieker. Ze was slap en grauw en trok haar borstkas in tijdens het ademen. Onze zoon Joey (5) heeft luchtwegproblemen, en daardoor wisten we dat dát niet goed was. De huisartsenpost stuurde ons meteen door naar het ziekenhuis. Daar kreeg Lieke het ondanks de toegediende extra zuurstof zo benauwd, dat de artsen besloten haar in slaap te brengen, aan de beademing te leggen, en vanuit Leeuwarden over te brengen naar de kinder-intensive-care van het UMC Groningen.
Afkickverschijnselen
Lieke bleek het – op zich veel voorkomende – RS-virus te hebben. Gaandeweg knapte ze stukje bij beetje op, en op vierde dag haalden de artsen haar uit haar kunstmatige slaap. Omdat ze nog erg duf was van de medicijnen, hielden ze haar nog een nachtje, om haar de volgende dag weer terug te sturen naar het ziekenhuis in Leeuwarden.
Lees verder onder de advertentie
Daar ging het pas echt mis. ‘Kinderen die uit een langdurige narcose komen, kunnen last hebben van afkickverschijnselen’, hadden de artsen ons gewaarschuwd. Maar bij Lieke was veel meer aan de hand. Ze was verward, compleet in paniek, liet zich niet optillen en maakte geen contact met Marc en mij. Ze kreeg een kalmeringsmiddel tegen de afkickverschijnselen, maar de paniekaanvallen werden alleen maar erger. De knuffels in haar bedje vond ze opeens doodeng. Lieke was ontroostbaar.
Onder toeziend oog van drie kinderpsychiaters, kreeg Lieke – mijn baby van nog maar vier maanden – een antipsychoticum. Liekes ogen draaiden weg, het was net The Exorcist. ‘Daar gaat mijn kind’, dacht ik. ‘Nu gaat ze dood. Ze heeft op z’n minst hersenschade.’ Ze lag met infuusnaalden in haar hoofd aan toeters en bellen en tóen ging bij de kinderarts in Groningen een lampje branden: Lieke had een delier. Oorzaak: de medicatie in combinatie met een traumatische ervaring.
Lees verder onder de advertentie
Het duurde twaalf uur voordat de medicatie uit haar bloed zou zijn. Daarna ging het inderdaad iets beter, al had ze de drie daarop volgende nachten nog steeds angstaanvallen – ondanks kalmeringsmiddel. Daarna mocht ze naar huis.
Beestjes over de tv
Ik googelde me suf over delier bij kinderen, maar er is weinig informatie over te vinden. Ook artsen zijn er niet op ingesteld. Ze noemen het ook wel hetzelfde als ijlen. Joey heeft ook weleens beestjes over de tv zien lopen toen hij hoge koorts had, maar dat was van een andere orde dan nu, met Lieke. Bovendien kan een baby die dingen niet benoemen.
Lees verder onder de advertentie
Lieke is nu bijna negen maanden. Het gaat redelijk met haar, als is ze vorige maand wéér erg ziek geweest, waardoor ze aan het zuurstof moest. Vaak zijn de longen van kinderen gevoeliger nadat ze een tijdje aan de beademing hebben gelegen. Ook nu kreeg Lieke weer last van angstaanvallen. Ze heeft toch een trauma opgelopen. Ze kan er overheen groeien; het is ook mogelijk dat ze hierdoor later een angststoornis ontwikkelt. Artsen hebben zelfs gewaarschuwd dat er ook zoiets bestaat als baby-PTSS: een post-traumatisch stresssyndroom. Van hersen- of andere lichamelijke schade lijkt gelukkig geen sprake.
Onbegrepen
Ik vind het belangrijk dat bekender wordt dat ook baby’s en kleine kinderen een delier kunnen krijgen. Nu voel ik me nog vaak onbegrepen. ‘Dat krijgen toch alleen alcoholisten en bejaarden?’, reageren mensen dan. Niet dus. Ik ben bang dat Lieke met haar negen maanden, er altijd gevoelig voor blijft.”
We kennen allemaal wel een verhaal over een bizar betaalverzoek, toch? Dat is lachen, tot het je ineens zelf overkomt. Sonja kreeg een Tikkie van het vriendje van haar dochter.
In de podcast Geuze & Gorgels vertelt Monica Geuze dat ze de achternaam van haar dochter wil laten aanpassen. Zara-Lizzy gaat nu door het leven met de naam van haar vader, Veldwijk, en dat ziet haar moeder graag anders.
Kinderen verzinnen de gekste dingen om ergens onderuit te komen. Vaak met hele slechte smoezen die je zo doorziet, maar soms zijn ze slimmer dan je verwacht. Zo dacht Sylvia maandenlang dat haar dochter naar paardrijles ging, maar dat was helemaal niet zo.
We doen het allemaal weleens: uit automatisme roepen we “Goed gedaan!” als onze kinderen iets presteren. Volgens kinderpsycholoog Becky Kennedy zijn juist deze twee woorden – hoe goedbedoeld ook – niet altijd goed voor het zelfvertrouwen van je kind.
Slaap jij al jaren met lucide dromen over een volledige nacht doorslapen? Dan zou het zomaar eens kunnen dat jouw kinderen tot een van de sterrenbeelden behoren die bekendstaan als de slechtste slapers.