Beeld: Getty
Het kan de beste overkomen: ineens bungel je financieel aan een draadje. Kun je geen rekening meer betalen of nog erger: zwerf je met je kind van huis naar huis.
Ruth Bakker (35), moeder van Lima (7), theatermaker.
“Mijn dochter Lima en ik zijn onzichtbaar dakloos, zoals ze dat noemen. We zwerven van het ene huis naar het andere. Toen Lima’s vader en ik vijf jaar geleden uit elkaar gingen, vond ik fijne woonruimte. Pas toen we daar uit moesten, begreep ik dat ik een urgentieverklaring had moeten aanvragen voor een sociale huurwoning – zoiets schijnt binnen een halfjaar na de scheiding te moeten. Voor ons was dat helaas te laat, waardoor Lima en ik nu zijn aangewezen op de particuliere huurmarkt van Utrecht. Ik verdien onder het minimum, die huizen zijn veel te duur.
Vorig jaar moesten we vijf keer verhuizen. We passen op huizen van mensen die een paar maanden op reis gaan, maar zijn gebonden aan Utrecht omdat Lima hier op school zit. Ze heeft al genoeg meegemaakt: ik wil haar niet ook nog bij haar vriendjes en vriendinnetjes weghalen. Ik werk als theatermaker en speel familievoorstellingen. Sommige mensen vinden dat ik mijn vak moet opgeven voor een vaste baan, maar dit is mijn passie. Alle begin is lastig. Vroeger kreeg ik een bos bloemen en een cadeaubon voor een optreden, nu word ik betaald. Er zit dus groei in.
Ik probeer voor mijn dochter altijd een feestje van het verhuizen te maken. In de zomer mochten we op twee huizen passen waar ook een huisdier was: dat was onze vakantie. Weinig geld maakt heel creatief. Ik heb via het Jeugdcultuurfonds danslessen voor Lima aangevraagd en gekregen. Sites als gratisaftehalen.nl en Marktplaats zijn favoriet. We hebben lieve familie die af en toe kleren voor Lima koopt. Voor mezelf snuffel ik in tweedehands winkels.
Bij ons in Utrecht bestaat er ook zoiets als een meedoepasje. Daar staat € 250 per jaar op voor je kind en € 125 voor jezelf. Ik gebruik het voor schoolreisjes en de bibliotheekkaart, superfijn. Ik heb weleens geld van mijn familie moeten lenen voor boodschappen. Dat is niet meer nodig, maar op vakantie gaan zit er nog niet in.
Toch blijf ik positief. Eens per jaar mag Lima kiezen wat we gaan doen, waar we gaan eten en dan slapen we ook een nachtje in een hotel. Dat is echt ons uitje, ik spaar er het hele jaar voor. Vorig jaar zijn we naar een pretpark geweest. We hebben dan zo veel plezier dat we er weer een jaar op kunnen teren.”
Dit verhaal is onderdeel van een interviewserie in Kek Mama 04-2017.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
