Beeld: Unsplash
Moeder Jennifer Lima doet het niet meer, koken voor haar kinderen. ‘Ze maken het maar lekker zelf.’
Hoe het kwam, weet Jennifer niet, maar op een dag stond ze voor het gasfornuis en kwam bij zinnen. Waarom deed ze het eigenlijk nog, koken voor haar gezin? ‘Ik heb er altijd een hekel aan gehad’, schrijft ze op ScaryMommy. ‘Toen ik nog single was, at ik liever cornflakes of diepvriespizza als avondeten, dan dat ik in de keuken stond. Maar toen kreeg ik kinderen, en moest ik wel. Dus deed ik het.’
Niet dat ze daarmee transformeerde tot een soort tweede Nigella Lawson, dus maakte ze maar wat na wat ze zo snel op Google vond, en riep vooral ook hulp in van haar kinderen. Alleen, hoe ouder die werden, hoe drukker hun agenda’s, en een normale maaltijd op tafel toveren die iedereen lustte op een tijdstip waarop alle gezinsleden aanwezig waren, werd steeds onmogelijker.
Lees ook
‘Niet meer koken maakt me een betere moeder’ >
Tot dus die dag waarop ze bij zinnen kwam, schrijft ze. ‘Ik dacht: waarom is het eigenlijk míjn verantwoordelijkheid om elke avond eten op tafel te zetten? Mijn man en ik werken allebei fulltime, hij kan evengoed het koken voor zijn rekening nemen.’ Sterker nog: één van haar zonen is een betere kok dan zij, en vindt het nog leuk ook. ‘De kinderen zijn inmiddels tieners, en prima in staat om pasta en eieren te maken. Precies zoveel als ik zelf kan koken’, schrijft Jennifer.
Dus gooide ze het roer om, en kondigde aan dat ze alleen nog kookt voor het gezin wanneer ze toch iets voor zichzelf bereidt. Dan kan de rest net zo makkelijk mee-eten. En anders? ‘Dan zoeken ze het maar uit; ík zorg wel voor een gevulde koelkast.’
Als sindsdien de geijkte vraag ‘Hé mam, wat eten we?’ door de kamer galmt, heeft Jennifer nog maar twee antwoorden: ‘Geen idee, wat kookt je vader?’ en ‘Vertel jij mij dat maar.’
Meer persoonlijke verhalen van ouders?
Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
Daniel (38) dacht dat hij het allemaal voor elkaar had: een lieve vrouw, een zoontje van vier en pas een tweede kindje erbij. Maar waar het gezin op het eerste gezicht compleet leek, begon het van binnen langzaam uit elkaar te vallen.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Groep 8 kamp. Voor veel kinderen het hoogtepunt van hun basisschooltijd, maar voor Mariska en haar dochter was het iets waar ze enorm tegenop zagen. Haar dochter mocht namelijk geen contact hebben met het thuisfront.
Iedere zwangere vrouw droomt van haar perfecte babyshower: een feest vol liefde, verrassingen en alle aandacht voor haar en de baby. Maar wat als je die bijzondere dag ineens moet delen?
