Het libido van Kris (36) was nooit hoog, maar toen haar jongste dochter Maud (4) geboren werd, daalde het tot een nulpunt. Haar man zoekt het sindsdien buiten de deur. “Ik weet best dat hij vreemdgaat, maar ik vind het wel prima zo. Kan ik tenminste ongestoord gaan slapen.”
Lees verder onder de advertentie
“Acht maanden geleden draaide ik voor de zoveelste keer mijn rug naar mijn man Jeroen. We lagen in bed en ik voelde zijn erectie. De veelzeggende hand op mijn heup, de kus in mijn nek. Ik negeerde ze, zoals meestal, en viel in diepe slaap. Sindsdien hebben we niet meer gevreeën, en voor het eerst in onze relatie, heeft Jeroen het ook niet meer geprobeerd.
Lees verder onder de advertentie
Ik weet dat hij sindsdien vreemdgaat. Ik zie hem lachen bij appjes op zijn telefoon. En hij is losser, relaxter – meer dan hij in jaren is geweest. Onze relatie is gelukkig en stabiel; we zijn elkaars beste vrienden en willen geen dag zonder elkaar. Ik besteed de seks sinds kort alleen uit aan een ander. Een soort onuitgesproken afspraak. Hij heeft zijn verzetje, en ik kan ongestoord gaan slapen. Zonder elke avond weer die onrust: o god, dadelijk wil hij weer.
Mijn libido is nooit heel hoog geweest. Zonder reden; zo zit ik gewoon in elkaar. Toen Jeroen en ik net samen waren, acht jaar geleden, deden we het een keer of twee per week. Daar genoot ik heus wel van, maar het was ook meer dan voldoende. Jeroen had wel zin in meer, maar respecteerde dat mijn behoefte anders was. Onze basis is zo sterk, onze liefde zo groot; onze geestelijke band was voor ons beiden veel belangrijker dan het fysieke.
Lees verder onder de advertentie
Toen ik zes jaar geleden zwanger raakte van onze zoon Joost, ontging me de lust volledig. Hoort bij de zwangerschap, dachten we, en knuffelden gewoon wat vaker. ‘Ik duik wel een keertje extra onder de douche’, zei Joost als ik me weer eens schuldig voelde. Na de bevalling zou het vast wel goedkomen. Bovendien: alle jonge ouders vrijen toch weinig? Zo bijzonder was onze situatie dus niet.
Eén van de vele huishoudelijke plichten
Maar het kwam niet goed. Twee maanden na de bevalling, drie, acht… Ik moest gewoon echt niet denken aan vrijen. Ik weet het aan de hormonen en slapeloosheid, en Jeroen schikte zich naar de situatie. Hij mopperde wel een beetje, want anderhalf jaar zonder seks met je partner – dat trekt natuurlijk niemand. Dus gaf ik soms uit coulance toe. Misschien krijg ik vanzelf zin als ik het gewoon doe, hoopte ik. Maar er gebeurde niks. Mijn lichaam reageerde op zijn aanrakingen, maar emotioneel was ik er niet bij.
Lees verder onder de advertentie
Zo hielden we het een tijdje vol. We vreeën hooguit eens in de twee weken, en niet omdat ík er nou zo’n zin in had, maar Jeroen was er tevreden mee. Ik ben dol op hem, weerzinwekkend vond ik het niet. Het was meer een soort plicht waaraan ik gehoor gaf. Zoals ik ook dagelijks de was draaide, of luiers van onze zoon verschoonde.
Ik werd opnieuw zwanger, wéér deden we maandenlang niks, en toen ze drie maanden na haar geboorte al doorsliep, deed Jeroen weer eens een verleidingspoging. Fysiek was er, op wat gierende borstvoedingshormonen na, niks met me aan de hand. Ik was niet uitgescheurd, vloeide al lang niet meer en ik voelde me comfortabel in mijn lichaam. Maar ik kon het niet. Ik kreeg gewoon geen zin, wat ik ook probeerde.
Lees verder onder de advertentie
Toen Maud een maand of tien was, vond ik dat het er toch echt eens van moest komen. Dus gaf ik toe, uit medelijden. Jeroen was blij, en daarmee ik ook, maar genieten deed ik er niet van. Niet dat ik dat vertelde. Wel probeerden we de boel een beetje spannender te maken. We keken porno, masseerden elkaar eerst uitgebreid, gingen romantisch uit eten en kochten een speeltje. Maar ik kreeg de knop niet om.
Vreemdgaan is de oplossing
Onze laatste vrijpartij is nu zeker tien maanden geleden. Na mijn afwijzing van een maand of acht geleden, is er iets veranderd bij Jeroen. Ik vermoed dat hij op Tinder zit, of elders scharrels regelt. Neem het hem maar eens kwalijk, als je altijd maar ‘nee’ krijgt van je eigen vrouw, dus laat ik hem zijn gang gaan. Onze relatie wordt er stukken relaxter van. Hij is geen wandelende brok opgekropte energie meer, en ik ga elke avond met een gerust gevoel naar bed. Ik hóef niks meer.
Lees verder onder de advertentie
Ik denk niet dat Jeroen verliefd is op een ander. Als hij alleen het lichamelijke buiten de deur haalt, heb ik daar verder vrede mee: ík kan het hem niet geven. We zouden naar een seksuoloog kunnen gaan, maar eerlijk gezegd vind ik dat niet nodig. Ik wíl mijn libido helemaal niet veranderen, en gebruik liever een oplossing als deze. Op alle andere vlakken zijn we dolgelukkig. Ik heb vriendinnen die de sterren van de hemel vrijen met hun man, maar in het dagelijks leven amper een woord met hem te wisselen hebben. Of altijd zonder partner op pad gaan, omdat hun interesses zo verschillen. Ik deel liever de geestelijke verbondenheid, al betekent dat natuurlijk wel dat we binnenkort over dit onderwerp moeten praten. Als onze band zoveel sterker is dan seks, moeten juist wij dit samen aankunnen.”
Ook de man van Jose deelde de lakens met een ander. Alleen had zij er geen weet van, tot hij thuis kwam met herpes. Het hele verhaal lees je hier.
Dit artikel heeft eerder in Kek Mama gestaan.
Schrijf je in voor de Kek nieuwsbrief
Meer Kek Mama in je inbox, speciale (win)acties, kortingen en exclusieve interviews. Die wil je niet missen!
Slaap jij al jaren met lucide dromen over een volledige nacht doorslapen? Dan zou het zomaar eens kunnen dat jouw kinderen tot een van de sterrenbeelden behoren die bekendstaan als de slechtste slapers.
In de podcast Geuze & Gorgels vertelt Monica Geuze dat ze de achternaam van haar dochter wil laten aanpassen. Zara-Lizzy gaat nu door het leven met de naam van haar vader, Veldwijk, en dat ziet haar moeder graag anders.
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
We kennen allemaal wel een verhaal over een bizar betaalverzoek, toch? Dat is lachen, tot het je ineens zelf overkomt. Sonja kreeg een Tikkie van het vriendje van haar dochter.
Kinderen verzinnen de gekste dingen om ergens onderuit te komen. Vaak met hele slechte smoezen die je zo doorziet, maar soms zijn ze slimmer dan je verwacht. Zo dacht Sylvia maandenlang dat haar dochter naar paardrijles ging, maar dat was helemaal niet zo.
We doen het allemaal weleens: uit automatisme roepen we “Goed gedaan!” als onze kinderen iets presteren. Volgens kinderpsycholoog Becky Kennedy zijn juist deze twee woorden – hoe goedbedoeld ook – niet altijd goed voor het zelfvertrouwen van je kind.