Beeld: Shutterstock
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat hulp gebruiken. Elke week vertelt een moeder over haar dilemma.
Lizet (38) is getrouwd met Menno (39) en moeder van Reza (7) en Lukas (5).
“Sinds Menno en ik kinderen hebben, werk ik drie dagen per week en hij vijf. Reza en Lucas gaan twee dagen naar de buitenschoolse opvang en één middag naar Menno’s moeder, en op maandag en vrijdag ben ik thuis.
Bijna al mijn vriendinnen hebben het op dezelfde manier geregeld. En net als ik, doen ook zij buiten hun mamadagen bijna de hele verzorging van de kinderen in hun eentje. Dus viel het me de eerste jaren niet echt op, dat Menno met alle gemak van de wereld ’s avonds afspraken heeft en in het weekend gerust twee dagen achter elkaar gaat sporten.
Een jaar of twee jaar geleden vielen opeens de schellen van mijn ogen. Voor het zoveelste weekend op rij zat ik alleen met de kinderen. Gezellig hoor, ik bedacht wel iets anders leuks en sprak af met vriendinnen, of ging een dagje naar mijn ouders. Maar het begon me op te vallen dat Menno nooit alleen was met de kinderen.
Na een stevig gesprek zag hij ook wel in dat het wat ongelijk was verdeeld met de vrije tijd in onze relatie. We spraken af dat ik om de week een zaterdag ‘vrij’ zou hebben, en dat ik eindelijk mijn felbegeerde cursus houtbewerken zou gaan doen, één avond per week. Iedereen gelukkig.
Wat me sindsdien opvalt, is dat Menno op alle momenten dat ik er niet ben en hij de zorg voor de kinderen heeft, bijna nooit alleen blijft met de kinderen. Mijn cursusavond heeft hij uitgeroepen tot vaste ‘oma-avond’. Dan eet hij met de kinderen bij zijn moeder, doet zij de kinderen daar in bad, en rijdt Menno ze in pyjama naar huis. Hij kan ze zo doorschuiven in bed. Op mijn ‘vrije’ zaterdagen, brengt hij de kinderen steevast uit spelen, logeren, of hij zet ze in de opvang van de sportschool, terwijl hij twee uur traint en na borrelt met vrienden. De enkele uren dat hij wel alleen thuis is met Reza en Lukas, zet hij ze achter de iPad.
Het lijkt wel of hij niet alleen wil zijn met ze. Als ik hem vraag of hij dan geen behoefte heeft aan wat quality time met de kinderen, zegt hij: daar heb ik toch die dagen niet voor nodig? Hij vindt dat hij het gewoon praktisch heeft geregeld. Oma is blij dat ze de kleinkinderen vaak ziet, Reza en Lukas vinden logeren en bij anderen spelen hartstikke leuk; waarom zou hij zich in allerlei bochten wringen om ze koste wat kost zelf te entertainen?
Ergens ben ik wel een beetje jaloers op die praktische instelling; zelf zou ik me gigantisch schuldig voelen als ik de kinderen altijd zou ‘dumpen’ op mijn mamadagen. Terwijl ik van Reza en Lukas nog geen onvertogen woord heb gehoord over de uitjes die ze hebben dankzij hun vader. Het is ook niet dat hij geen leuke vader is; hij is lief voor ze en stoeit met ze wanneer ik thuis ben. Het dubbele gevoel zit waarschijnlijk gewoon in mij. Moet ik er nog een keer iets van zeggen, of het maar gewoon accepteren zoals het is?”
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
