Colleen Corme wist na de geboorte van haar zoon meteen dat ze het liefst thuisblijfmoeder wilde zijn. Toch maakte de ‘laatdunkende’ opmerkingen van haar partner het er niet makkelijker op.
Omdat Colleen door het vroege overlijden van haar moeder als geen ander begrijpt hoe vergankelijk het leven is, wilde ze thuisblijven bij haar zoon. ‘En daar hoefde ik niet lang over na te denken. Omdat mijn partner en ik een eigen zaak hebben, konden we iemand aannemen die mij verving’, schrijft de moeder.
‘Ik was thuis met de jongens, maar nog steeds betrokken bij het betalen van de rekeningen en wat andere aspecten van onze zaak. Prima, vond mijn man. Zijn eigen moeder was immers ook een thuisblijfmoeder, dus het voelde vertrouwd. Daarbij kwam hij nooit te laat op zijn werk en hoefde hij nooit vrij te nemen vanwege en ziek kind. Oppas regelen? Ook dat was niet nodig.’
Toch begon Colleens partner na een tijdje ‘grapjes’ te maken over haar leven als thuisblijfmoeder. ‘De vermoeiende, holbewoner-esque echo van een man die zichzelf zag als de grote man binnen het huwelijk…’
‘Alweer lunchen met je vriendinnen?’
‘Ze zit vast thuis bonbons te eten.’
En de hele dag door referenties naar geld. Pardon: ‘zijn’ geld.
Lees ook
‘Oudere kinderen hebben juíst een thuisblijfmoeder nodig’
‘Daarmee impliceerde hij dat ik een leven vol vrije tijd had terwijl hij zich een slag in de rondte werkte. Ik lachte mee en wuifde het weg als onschuldige grappen. Maar was dat wel zo? Want terwijl ik druk was met luiers verschonen, avondeten koken en vrijwilligerswerk, had ik amper nog tijd voor mezelf. Onbewust ging ik van beste vriendin naar zakenpartner naar trophy wifey van de man die zich een thuisblijfmoeder kon veroorloven. De vrouw die lunchte en de hele dag bonbons at.’
Colleen merkte dat haar man haar toegevoegde waarde als thuisblijfmoeder niet (meer) zag. ‘Ik was de geld uitgevende huisvrouw. De luie thuisblijfmoeder. En dat terwijl we allebei een baan hadden: zijn baan betaalde goed, ik kreeg door mijn baan tijd, liefde en herinneringen. Dat was mijn grootste luxe. Toen, nu en altijd.’
Bron: Scary Mommy
Meer persoonlijke verhalen lezen? Volg Kek Mama op Facebook >
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Weet je wat jij op dinsdag moet doen? Nee, geen was vouwen of kind nummer drie ophalen van zwemles. Dinsdag is dé dag om je vakantie te boeken. Dat is niet zomaar een moedergevoel, maar keihard onderzocht door de CheapTickets.nl.
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
“Ik vroeg het eigenlijk gewoon voor de grap…” Dat schrijft de 28-jarige Natallia Tarrien over het moment dat ze ChatGPT raadpleegde vanwege een vreemd gevoel in haar kaak. Wat begon als een onschuldig gesprekje met een chatbot, eindigde met een spoedopname, een bevalling en… het redden van haar leven.
