Fotografie: Nine IJff
Mirjam de Hiep (46) is getrouwd met Mark (57) en moeder van Suzanne (15) en Gijs (11). Ze is boswachter in het Goois natuurreservaat.
“Stroperij, illegale fietscross, gedumpt afval: bij overtredingen in het bos schrijf ik als handhaver bonnen uit. Dat levert soms discussies op, maar agressief worden mensen meestal niet. Waarschijnlijk omdat ik een vrouw ben. Ik heb wel een wapenstok en handboeien op zak, voor het geval dat. Gelukkig heb ik die pas één keer hoeven inzetten.
Ik sta mijn mannetje en voel me nooit onveilig, maar ben wel voorzichtiger sinds ik moeder ben. Zo ga ik niet meer in mijn eentje op een kampvuur met twintig jongeren af, maar schakel ik via mijn portofoon politieversterking in. Ik wil de volgende ochtend wel gewoon ontbijten met mijn kinderen.
Lees ook
‘Mensen zijn verrast dat ik boswachter ben, logisch: zonder make-up ga ik niet op pad’ >
Na mijn opleiding Bos- en Natuurbeheer kwam ik op mijn 25e terecht in een team van doorgewinterde boswachters. Allemaal mannen, dus moest ik me als jong meisje bewijzen. Toen ze zagen dat ik een trekker kon besturen en prima bomen omhakte, werd ik al snel one of the guys.
Na een paar jaar raakte ik zwanger. De mannen droegen me op handen – ha, ik mocht niet eens meer een schep vasthouden. Goed bedoeld natuurlijk, maar ik was zwanger, niet ziek. Op een dag schoot ik met mijn geweer ‘gewoon’ een ree neer, om hem na een aanrijding uit zijn lijden te verlossen. Hoort bij ’t vak, al moet ik toegeven dat dat met mijn dikke buik wel op het randje was.
Toen Gijs twee was, ben ik gestopt. Mijn man was voor zijn werk veel in het buitenland en ik besloot fulltime voorleesmoeder en knutseljuf te worden. Een mooie tijd, maar na zeven jaar ging het weer kriebelen. Ik werd een jaartje Boswachter Publiek en pakte daarna mijn oude functie weer op.
Mijn hart ligt in het veld. ’s Ochtends stap ik in mijn dienstauto en dan ben ik de hele dag buiten. Naast handhaver en toezichthouder ben ik wegwijzer, verkeersregelaar en vuilnisvrouw. Het bos ken ik als mijn broekzak. Mijn kinderen komen er minstens zo graag. Ze zijn allebei vegetariër en Gijs leert zijn juf welke boomsoorten er zijn, in plaats van andersom. Toch zullen ze niet in mijn voetsporen treden. Suzanne wil ambulanceverpleegkundige worden en Gijs gaat ‘voor het grote geld’. Verstandig, want hij droomt van een Audi voor de deur.”
Dit portret staat in Kek Mama 13-2021.
Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement en profiteer van leuke aanbiedingen!
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
Soms doe je als ouders iets waar je later spijt van hebt. Of waar je je enigszins voor schaamt. Zo ook Dilara, die door een actie niet bepaald meer goed bekend staat op de school van haar dochters.
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Als de school belt flitsen er tachtig scenario’s door je hoofd, geen van alle goede. Gelukkig is er niet altijd sprake van rampspoed. Zoals bij Mieke (39), moeder van Merel (15) en Xavi (3).
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Suus (34) hoort ze wel fluisteren op het schoolplein. Of als ze binnenkomt op een kinderfeest. Want hoe goed ze het ook voorheeft met haar collega-ouders, die lijken haar adviezen niet op prijs te stellen.
