Beeld: Canva Pro
Minke ging door een hel als tiener. Ze ontdekte dat haar moeder vreemd ging, maar zij ontkende. Toen Minke naar haar vader stapte om hem de waarheid te vertellen, geloofde hij haar niet. Sindsdien heeft ze geen contact met haar ouders.
Minke (30), samen met Luuk (30), moeder van James (4) en Vievé (1): “Het is inmiddels al ruim tien jaar geleden, maar ik denk er eigenlijk nog dagelijks aan. De dag dat mijn hele leven op zijn kop stond. De dag dat mijn ouders het contact met mij verbraken.
Ik studeerde al enige tijd en had een studentenkamer, maar ik kwam nog geregeld naar huis om mijn ouders te bezoeken. Tot op dat punt waren we eigenlijk een heel doorsnee gezin. Dat leek zo, in ieder geval. Ik liet mezelf binnen, liep de woonkamer in en zag dat de computer aan stond. Ik hoorde mijn moeder boven. Op de een of andere manier werd ik naar het scherm getrokken. Ik móést kijken wat erop stond.
Het was een online gesprek tussen mijn moeder en een man, wiens naam ik herkende als een collega waar ze het weleens over had. Maar dit gesprek ging absolúút niet over werk. Ik wist niet wat ik meemaakte, het was alsof de grond onder mijn voeten vandaan zakte. Ik scrolde en scrolde, las van alles wat ik nooit had willen lezen. Ze hadden overduidelijk al maanden een affaire.
Mijn moeder kwam naar beneden en schrok zich rot toen ze zag dat ik haar gesprek aan het lezen was. Ze was betrapt, dat was haar meteen duidelijk. Ik was te verbijsterd om boos te worden, zij werd dat daarentegen wel. Hoe ik het in mijn hoofd haalde om dat gesprek te laten, dat dat privé was, dat het me niks aan ging. Ik vroeg of mijn vader het wist, maar het enige wat ze zei was: ‘We praten hier nooit meer over, anders verpest je alles.’
‘s Avonds aan het avondeten, kon ik het niet langer voor me houden. Ik had er uren over na kunnen denken en ik kon er gewoonweg niet mee leven om het niet aan mijn vader te vertellen. Hij moest dit weten. Dus ik barstte in huilen uit. Mijn moeder werd boos en schreeuwde dat ik loog. Ik zei dat ik het kon laten zien, maar ze had alle gesprekken verwijderd. Al het bewijs was weg. En mijn vader geloofde me niet.
Het liep uit op een enorme ruzie. Mijn vader weigerde me te geloven, mijn moeder bleef volhouden dat ik alles bij elkaar loog. Ik heb me nog nooit zo vernederd en gekwetst gevoeld. Ze zetten me de deur uit en zeiden dat ik niet terug hoefde te komen. Ik heb in de maanden daarna meerdere verzoeningspogingen gedaan, maar ze waren onverbiddelijk. Als ik alles terug zou nemen en mijn excuses zou maken, zouden ze erover nadenken. Ik stond op het punt om dat te doen – terwijl ik wist dat het wél waar was – maar ik wist ook dat dat weinig zou veranderen. Onze band was vanaf nu voorgoed verpest, of ik nou wel of niet mijn excuses zou aanbieden.
Ik legde me er met moeite bij neer en jarenlang spraken we elkaar niet. Toen ik zwanger was van James, heb ik geprobeerd weer contact te zoeken met mijn ouders. Het voelde zo fout dat zij niet eens zouden weten dat ik een kindje zou krijgen. Ze wisten ook niet wie de vader van hun kleinkind was, ze hadden Luuk nog nooit ontmoet. Ik probeerde te bellen, maar ze namen geen van beiden op. Toen heb ik maar een appje gestuurd. Het werd gelezen, maar ik kreeg niks terug.
Het heeft me jaren aan therapie gekost om hier overheen te komen. Wat vond – en vind – ik het moeilijk om mensen weer te vertrouwen. Gelukkig is Luuk erg geduldig en kan ik nu zeggen dat het goed met me gaat. Ik ben gelukkig met mijn gezin, ook zonder mijn ouders. Maar het is wel iets wat ik elke dag bij me draag. James is ook op een leeftijd dat hij vragen gaat stellen over waar mijn ouders zijn en waarom we daar nooit heen gaan. Het is heel pijnlijk dat ze geen onderdeel willen zijn van het leven van mijn kinderen. En van het leven van hun eigen dochter.
Ik denk er vaak over na: had ik het niet moeten zeggen? Had ik het voor me moeten houden? Had ik daar dan mee kunnen leven? En wat als het dan alsnog was uitgekomen? Wat zou er dan gebeurd zijn? Allerlei scenario’s van hoe het ook had kunnen gaan, schieten nog altijd dagelijks door mijn hoofd.”
Janneke verbrak zelf het contact met haar moeder. Hier lees je waarom ze die keuze maakte.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Kelly (30) is al twaalf jaar samen met haar grote liefde Sander (31). Zij gunt hem één keer per jaar een avontuurtje buiten de deur, omdat ze weet dat het helemaal goed zit tussen hen twee.
Oh, die beste vriendin. Je houdt van haar, je gunt haar alles, maar soms… soms wil je haar ook gewoon even achter het behang plakken. Zeker als ze al-tijd de leukste, knapste, meest onweerstaanbare mannen aan de haak weet te slaan. Vera herkent zichzelf hierin.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week deelt Minke (33) haar dilemma. Haar schoonmoeder deelde namelijk de echofoto op Facebook voordat zij zelf het blijde babynieuws met haar omgeving kon delen.
In een opwelling besloot Marije iets te doen wat eigenlijk echt niet kon: de unibrow van haar vier maanden oude baby verwijderen.
Terwijl Alida (42) ’s nachts wakker lag vanwege de geldzorgen, dacht haar man dat het uitstekend ging met hun delicatessenzaak. Tot de blauwe enveloppen op de mat vielen.
Het boterde nooit echt tussen Esther (39) en haar schoonmoeder. Zes jaar geleden barstte de bom, en verbrak ze het contact. Niet veel later zegde haar man hun huwelijk op.
