Soms speelt je hart een spelletje met je. Zo voelt het tenminste voor Mirthe. Al jaren is ze smoorverliefd op haar collega, terwijl hij al lang verder is gegaan met zijn leven. Hoe laat je iemand los die niet voor jou kiest?
Mirthe (31): “Elk jaar rond de feestdagen gebeurt hetzelfde. Ik word weer herinnerd aan die kus met hem drie jaar geleden, op een kerstborrel op het werk. Op de gang, vlak bij de toiletten. Niemand heeft het gezien. Maar sindsdien ben ik smoorverliefd. Hopeloos verliefd, net zoals zo veel personages in de klassieke kerstromcoms waar ik zo dol op ben.
Voor mij voelde het magisch. De weken daarvoor had ik al het gevoel dat er iets tussen ons speelde. Een bepaalde spanning, stiekeme blikken, toevallige aanrakingen – noem het maar op. Ik dacht dat die kus het begin was van iets moois. Maar hij? Hij zag het anders. Voor hem was het gewoon een leuk moment, niets meer, niets minder. Daarna kwam er geen date, geen gesprek over ‘ons’. Het bleef stil.
Een rationeel mens zou zeggen: meid, move on. Laat het gaan. Maar ja, zo werkt het dus niet. Ondanks zijn stille afwijzing blijf ik me vastklampen aan de kleine kruimels aandacht die ik van hem krijg. Een lachje hier, complimentje daar. Hij haalt zelfs wel eens zonder te vragen koffie voor me en weet dus ook hoe ik dat graag drink. Hoe lief is dat?
Elke keer als hij naast me komt zitten in een vergadering of om mijn grapjes lacht, denk ik: zie je wel, hij ziet me écht. Dan zie ik weer een hele toekomst voor me met hem. Met echt alles erop en eraan. Echt gestoord. Want eerlijk? Het is wishful thinking. Want hoewel we een fijne band hebben, blijft het daarbij. En toch: die stomme hoop laat me niet los.
Hij heeft inmiddels zijn tweede vriendin sinds die kerstborrel, maar ik blijf hangen. Volgens mijn beste vriendin ben ik verliefd op een droombeeld, niet op hem. Ze heeft waarschijnlijk gelijk. Ik wil zo graag geloven dat we ooit samen kunnen zijn, dat ik mezelf blokkeer voor andere kansen.
Ik heb het geprobeerd hoor, daten met anderen. Van Tinder tot blind dates via vriendinnen, ik kom braaf opdraven. Maar zodra iemand serieus interesse toont, haak ik af. Want in mijn hart wil ik maar één iemand, en die kan ik niet krijgen.
Ik weet dat ik hem moet loslaten, maar de gedachte maakt me misselijk. Sommige vriendinnen zeggen dat ik het beste een andere baan kan zoeken. Zorgen dat ik niet elke dag met hem geconfronteerd wordt. Anderen zeggen dat ik hem om duidelijkheid moet vragen, gewoon om een harde ‘nee’ te horen. Dat het dan over gaat. Maar ten eerste: hij heeft een relatie en ik wil niet stoken. Ten tweede wil ik het contact dat we hebben niet verpesten met een ongemakkelijke bekentenis. Al kan het bijna niet waar zijn dat hij niet weet van mijn geheime gevoelens. Het kán niet dat het hem na twee jaar nog steeds niet opvalt, ook al ben ik heel low-key about it. Of zijn mannen echt zo dom?
Ik heb mezelf voorgenomen om niet meer te hopen, maar gewoon te accepteren dat mijn gevoel er mag zijn. Het is oké dat ik hem nog niet helemaal los kan laten. Mijn vriendinnen vragen er niet vaak meer naar, en dat vind ik eigenlijk alleen maar fijn. Het hoeft niet altijd opgelost te worden; sommige gevoelens mogen gewoon bestaan.
Ondertussen geniet ik van de kerstromcoms waar ik me zo mee kan identificeren, date ik rustig verder en kijk ik ondertussen stiekem ook een beetje rond naar een nieuwe baan. Misschien hebben ze wel gelijk, die vriendinnen van mij. Dat dat makkelijker zou zijn. Al mis ik hem al als ik er alleen al aan denk.”
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Als moeder zou je je soms het liefst willen opsplitsen om je kind niet achter te hoeven laten, ook al weet je dat ie in goede handen is. Vooral bij oma. Althans, dat hoop je dan altijd maar. Toen Vanessa (35) thuis kwam, was de oppas van haar driejarige zoontje nergens te bekennen..
Heb je zin in een uitje met je kids dat niet alleen leuk, maar ook nog eens creatief en leerzaam is? Dan moet je bij Villa Zebra in Rotterdam zijn!
Serena Verbon (Beautylab) heeft op haar achtendertigste haar hypotheek – als single mom! – afgelost. Hoe heeft ze dit gedaan en is dat voor anderen ook verstandig om te doen?
Een kraamcadeau is een goedbedoelde verrassing voor de kersverse ouders en de pasgeboren spruit, maar soms krijg je iets waar je totaal niet op voorbereid bent. Hannelore (37) wist niet goed hoe ze moest reageren op het kraamcadeau van haar tante.
Eva kreeg toen ze zwanger was hyperemesis gravidarum: extreme misselijkheid en overgeven tijdens de zwangerschap. Alsof dit nog niet erg genoeg was, geloofde haar leidinggevende niet dat ze echt zo erg en zo vaak ziek was en werd ze uiteindelijk ontslagen. Pure zwangerschapsdiscriminatie.
Iedere ouder wil de eerste verjaardag van hun kind speciaal maken. Maar wat begon als een bescheiden feestje met familie en vrienden, eindigde voor Alaya in een groots evenement met een gastenlijst van honderd man, een ballonnenboog en een rekening waar ze liever niet te lang naar kijkt.
