Beeld: Pexels
Toen Hilde (33) zwanger was van een jongetje, begon ze vol liefde babyspullen te verzamelen. Na haar miskraam bleef de doos jaren onaangeroerd op zolder staan — tot ze hem kort voor Koningsdag openmaakte.
Hilde: “Toen ik erachter kwam dat ik zwanger was, zag ik het meteen voor me. Een jongetje, met donkere haartjes en mijn glimlach. Ik kocht een paar kleine blauwe rompertjes, een dekentje met berenoortjes en een houten muziekmobiel met autootjes. Alles ging in een doos, voor later. Maar na negen weken hield het op. Ik kreeg een miskraam. Geen ‘later’. Alleen stilte en die ene doos op zolder.
Ik praatte er nauwelijks over. Het voelde vreemd om zo verdrietig te zijn over iets dat nog zo pril was. Maar in mijn hoofd had ik het kindje al een plek gegeven. De doos bleef staan. Niet uit ontkenning, maar omdat ik niet wist wat ik ermee moest.
Een paar jaar later werd ik opnieuw zwanger. Dit keer van een meisje. Ze is nu een vrolijke peuter, met sproetjes op haar neus en een ontembare nieuwsgierigheid. En opeens voelde ik het verschil. Tussen wat er was en wat er nu ís.
Vorig jaar, met Koningsdag in zicht, trok ik de zolder open en zag ik de doos weer staan. In een opwelling besloot ik de spullen te verkopen. Niet omdat ik ze kwijt wilde, maar omdat ik voelde dat ik eraan toe was.
Ik legde alles netjes en zorgvuldig uit op een kleedje. Kleine blauwe babysokjes, zachte doeken, een romper met een blauw streepje. Ik verwachtte dat het zwaar zou voelen — dat het pijn zou doen. Maar dat deed het niet. Het gaf juist een onverwachte lichtheid. Elk verkocht item was een stukje loslaten. Niet vergeten, maar anders vasthouden.
Het was alsof ik eindelijk ruimte maakte, niet alleen in huis, maar ook in mijn hoofd. Ik dacht aan dat jongetje dat er bijna was geweest, en aan het meisje dat er nu is. En voor het eerst voelde het niet als verlies, maar als een verhaal met verschillende hoofdstukken. Pas toen kon ik het echt een plekje geven.
Soms helpt verwerking niet door groots te herdenken, maar door iets kleins te doen. Zoals een doos van zolder halen. En een beetje loslaten, tussen de oranje slingers en tweedehands speelgoed.”
Zangeres Eva Simons kreeg tijdens een repetitie voor de paasvertelling van The Passion een miskraam. Ze vertelt eerlijk en open: ‘Het was intens verdrietig‘.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Aicha (32) is moeder van twee kinderen en getrouwd met Zakaria. Al negen jaar is ze hecht bevriend met Sharona, ondanks hun totaal verschillende achtergronden. Maar tijdens een kinderfeestje gebeurde er iets wat alles veranderde.
Een leerkracht vertelt aan Kek Mama wat ze meemaakt. Deze keer: juf Marijke van groep 4 die ineens een bekende moeder voor haar had zitten.
Sanne (37) is getrouwd met Jeroen en samen hebben ze twee kinderen: Noa (6) en Mees (4). Ieder jaar op Koningsdag trekt haar gezin er feestelijk op uit – maar Sanne blijft bewust alleen thuis.
Een babyshower: je hangt ballonnen op, koopt een cadeau waarvan je hoopt dat het in de smaak valt en lacht net iets te hard om spelletjes met wc-rollen. Wat je niet verwacht, is dat één babyshower-cadeau de hele sfeer in één klap kan verpesten.
Van tijgermoeder tot vrije vogel, opvoedstijlen zijn tegenwoordig net dieren in een dierentuin. Maar de nieuwste ster aan het firmament? De koala-ouder. En geloof ons: als je houdt van knuffelen, nabijheid en je kind emotioneel aanvoelen, dan herken je jezelf hier sowieso in.
Soms krijg je een Tikkie waar je even van moet knipperen. Niet vanwege het bedrag, maar vanwege de brutaliteit. Van 2,75 euro voor een kopje thee tot de benzinekosten van een lift die je niet wilde — dit zijn de Tikkies die je niet zag aankomen.
