‘Ik voelde me zo zwanger, maar zag niks bewegen op de echo’

“Na een fijne vakantie met ons gezin, mijn man en ik en onze twee dochters, voelde ik me regelmatig moe. Ik dacht dat het kwam door de warmte van die zomer, toen was het in Nederland wekenlang mooi weer. Tot ik me op een bepaald moment ook misselijk begon te voelen.

We fantaseerden over een jongetje

Na wat terug rekenen kwam ik erachter dat ik allang ongesteld had moeten zijn. Nou waren we die vakantie niet heel voorzichtig geweest, dus het zou kunnen dat ik zwanger was. Dat was niet per se de bedoeling, maar ook niet ongewenst. Die dag had ik afgesproken met een vriendin en ik deelde mijn vermoedens met haar. We waren al helemaal aan het fantaseren over hoe leuk het zou zijn als het dit keer een jongetje was.

Nadat we afscheid namen, fietste ik meteen door naar de drogist voor een zwangerschapstest. Mijn man was op zijn werk en wist nog van niks, maar ik kon niet wachten dus dook meteen het toilet in. Mijn vermoeden werd al snel bevestigd met een duidelijke streep: ik was weer zwanger. Ik appte mijn vriendin dat ik inderdaad zwanger was en ’s avonds vertelde ik het mijn man die het ook heel erg leuk vond. Meteen de volgende dag plande ik een afspraak in voor de eerste echo.

Een onbehaaglijk gevoel

Die echo duurde nog even, omdat ik had uitgerekend dat ik nog maar een paar weken zwanger was. Wachten dus en dat duurt altijd lang. In de dagen naar de echo toe, voelde ik me erg zwanger. Alle bekende kwaaltjes van de vorige zwangerschappen kwamen voorbij. Alleen voelde ik ook iets vreemds, een onbehaaglijk gevoel. Alsof er iets niet klopte. Ik schudde het weg en deed het af als zenuwen voor de echo.

Tot de dag van de echo. De verloskundige zette het apparaat op mijn buik en ik zag niks. Er bewoog niks terwijl er echt wel al een kloppend hartje had moeten zijn. Ze stelde een inwendige echo voor. Weer niks, behalve een vruchtzakje. Ik bleek een missed abortion te hebben. Dat betekent dat het vruchtje niet meer levensvatbaar is, maar dat mijn lichaam dat nog niet opgemerkt heeft. Er was dus nog geen teken van een miskraam en ik voelde me nog gewoon zwanger. Daar kwam dat onbehaaglijke gevoel dus vandaan.

Een missed abortion

Het was intens, verdrietig en heel verwarrend. Ik mocht zelf kiezen of ik de ‘zwangerschap’ zou uitzitten en dus zou wachten tot de miskraam natuurlijk op gang zou komen. Of ik kon de miskraam opwekken met tabletten. Ik koos voor het eerste, want ik vertrouw altijd op de natuur en ik had tijd nodig om dit nieuws te verwerken. Ook wilde ik het vruchtje en het zwangere gevoel nog even bij me houden.

Uiteindelijk heb ik nog zo’n twee weken rondgelopen met het levenloze vruchtje in mijn buik. Op een dag voelde ik gerommel in mijn buik. Aan het einde van de dag voelde het alsof ik ongesteld was en daarna zette de miskraam door. Ik verloor veel bloed en enorme stolsels, viel flauw en eindigde in het ziekenhuis. Een heftige ervaring, maar doordat ik zelf de keuze hebben kunnen maken om het op deze natuurlijke manier te doen, voelde het ook goed. Zo kon ik de verdrietige periode met een goed gevoel afsluiten, hoe gek dat misschien ook klinkt.”

In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.