Francien houdt best van een beetje gezelligheid, maar het moet wel leuk blijven. En dat blijft het in december niet. Om het over de kilo’s maar niet te hebben.
Woensdag 26 augustus: ik zat nog middenin mijn zomervakantie, toen ik in de winkel tegen de PEPERNOTEN aanliep. In alle varianten, kleuren en smaken. Ik ben er natuurlijk, sterk als ik ben, voorbij gelopen. Al was ik er zeker twee dagen van in de war. Gelukkig kwamen de zomervibes al gauw weer terug en lukte het me om de decemberstress de kop in te drukken.
Want och, december. Een maand die we allemaal met gemengde gevoelens tegemoet zien. Feestmaand én horrormaand. De verwachtingen voor de laatste weken van het jaar zijn altijd zeer hooggespannen. Evenals de stress. Alle familiebezoekjes, feestjes, borrels, cadeautjes en heerlijke avondjes worden er op de valreep van het jaar nog even in no time doorheen gejast (al weten we niet hoe het er dit jaar uit zal zien). De Grote Voorwaarde: het moet gezellig zijn.
Nu heb je van die moeders die dat ook lukt. Die er als het even kan 52 weken per jaar een knusse tijd van weten te maken. Deze moeders richten hun huis in naar de seizoenen, verven tegen sinterklaas hun muur pepernotenbruin om er vervolgens op 6 december weer een kersterig dennenkleurtje tegenaan te gooien. De kinderen hebben een kek pietenpakje en matchende kerstkleding. Evenals de ouders. Zo’n moeder staat mijlenver bij mijn eigen realiteit vandaan. Ik ben al blij als ik niet vergeten ben op welke dag welk kind ook al weer geacht wordt een bijdrage te leveren aan de festiviteiten op school.
De decembermaand is in mijn ogen een grote cocktail van stressfactoren. Voor zowel ouders als kinderen. Nu hebben mijn meiden er niet per se stress van of ze voor dit jaar wel weer een leuk kerstjurkje kunnen vinden of welk supergezond en ook culinair gerecht er op tafel komt. Zij trekken gewoon aan wat er is (zolang er het maar glitters bevat) en eten wat ze wordt voorgeschoteld (mits het niet te gezond oogt). Hun stress zit vooral in de spanning, de cadeaus en het snoepgoed. En als ouder dien je dat te faciliteren. Dus naast je eigen stress (van dat jurkje en dat kerstdiner), heb je óók nog te maken met plaatsvervangende stress voor je kind.
Een van de grootste factoren die deze periode zo stressvol maakt, is de tijd. December zit in een snelkookpan: tussen sinterklaas en tweede kerstdag zitten welgeteld drie weken. DRIE! WEKEN! Dat was nog wel te doen toen we slechts één, maximaal twee keer Sinterklaas vierden en met kerst nog enkel in de kerk zaten. Maar dit zijn andere tijden.
Heel herkenbaar voor Eline (37), moeder van Jeane (8): “Sint is overal. Hij komt langs op school, op de hockey, op de bso, bij zwemles, op dansles. Vervolgens vieren we het met de familie en de schoonfamilie én vinden we het ook nog leuk om met het gezin een gezellig avondje rond de haard te doen. Er komt ook een hele administratie bij kijken, want voor elk avondje hebben we andere kinderen en andere budgetten om rekening mee te houden. Ik heb wel eens gehoord dat moeders Excel bestanden bijhouden voor cadeautjes, misschien moet ik daar ook maar eens aan beginnen.”
Voor al die sinterklaasfeesten alleen al zijn drie weken dus maar nauwelijks genoeg. En dan komt kerst er ook nog met een rotgang achteraan. We weten natuurlijk niet hoe het er dit jaar uitziet, misschien zijn er door alle maatregelen minder sinterklaasvieringen, kerstborrels en -diners, maar doorgaans kan zo’n december-snelkookpan toch niet leuk blijven?
Eline: “Het ‘verplicht’ bij elkaar zitten en heel veel eten is niet mijn favoriet en ik zie er vaak een beetje tegenop. Maar als we er eenmaal zijn, is het met beide families vaak zó gezellig dat ik het eigenlijk niet anders zou willen.” Die eeuwige tegenstrijdigheid van december: we willen het niet, maar we willen het ook niet missen.
Ja, december is ook de vreetmaand. Vanaf 26 augustus beginnen de eerste mensen dus kennelijk aan hun pepernotendieet. Ik kan me vaak nog wel beheersen tot half november (oké, oktober), maar dan is ook bij mij toch echt het hek van de dam. De eerste decemberkilo zit er al weer aan voordat de maand goed en wel is aangebroken. Hoe leid je dat eetpatroon een beetje in goede banen? Of is dat gewoon niet te doen?
Eline rekent inmiddels op een jaarlijkse kotspartij van dochterlief: “Als Jeane lekkere dingen ziet staan, wil ze alles proeven. Zo ook op het kerstdiner van school. Ze voelt op het moment van eten niet zo goed aan wanneer het te veel is. Dat gevoel komt pas ’s avonds, zo rond een uur of elf. Dan wordt ze wakker en komt alles eruit. Dat lucht enorm op en daarna slaapt ze als een roosje. Ik probeer haar elk jaar weer te waarschuwen, maar ze is gewoon een lekkerbekje.”
Hoe hard we ook ons best doen, snoepgoed binnen de perken houden gedurende deze walhallamaand voor de tandarts, is voor veel ouders lastig. Ik vind dat ook een zoektocht. Thuis is het nog wel te doen, want wat we niet in huis hebben, kun je ook niet opeten (mijn huisgenoten weten niks over mijn geheime voorraad chocoladepepernoten). Maar op alle feestjes, partijtjes, vieringen en weet ik veel wat nog meer, vliegen de suikers je om de oren.
Wanneer je hier als ouder toch een grens gaat stellen, of nog erger: een gezond alternatief aanbiedt, breekt de pleuris uit. Je hartenlapjes maken net zoveel stampij tot ze onbeperkt pepernoten, marsepein en banketstaaf tot zich kunnen nemen. Marieke (34) is moeder van Nina (12) en Sara (10). Haar strategie: “Ik knik, glimlach en rem soms héél licht af, maar maak nergens een gevecht van. Met sinterklaas en kerst probeer ik het leefbaar te houden door mijn gewoonlijke militaire snoepregels, slaaptijden en cadeaugrenzen even los te laten. In januari begint het harde en gezonde leven weer.”
Lees ook: Mama wordt gek in december >
Niet dat Marieke sinterklaas nu zo’n een gezellig feest vindt trouwens. “Vroeger, toen we allemaal nog kinderloos waren, was wel leuk en knus. Maar nu hebben we allemaal kinderen variërend van nul (schreeuwt de hele avond) tot zes (wil alle cadeautjes nú open maken en had toch liever willen hebben wat een ander heeft) en twaalf (ruzie om wie er hierna aan de beurt is om een cadeautje uit te pakken). Vreselijk.”
Daniëlle (41), moeder van Lenn (10) en Noah (8) vindt dit juist héérlijk. “Ik heb zelf geen broertjes en zusjes. Ik kreeg met sinterklaas wel een cadeautje en een kop warme chocolademelk, maar dat was het. Mijn vriend komt uit een grote familie, waar het traditie is het feest uitbundig te vieren. Daar ga ik helemaal in op. Het hele jaar door ben ik al op zoek naar goede cadeaus. Zo heb ik nooit cadeaustress of in één keer hele hoge kosten én een jaar lang voorpret.”
Tijd om na Sinterklaas op adem te komen voor kerst heb je doorgaans ook niet, want pakjes onder de boom horen er tegenwoordig toch een beetje bij. Maar niet voor Marion (37), moeder van vier kinderen van 13, 11, 9 en 7. “Ik vind het leuk om pakjesavond te vieren, maar met kerst staan wij stil bij de geboorte van Jezus. We brengen die tijd met familie door en zetten een feestelijke maaltijd op tafel, maar de nadruk moet niet liggen op cadeaus en lekker eten. Het belangrijkste is voor ons dat we naar de kerk gaan en beseffen waar kerst voor ons werkelijk over gaat.”
Marieke gaat ook niet mee in het commerciële gehalte van kerst, maar dat heeft een andere, jaloers-makende reden. “Mijn o zo briljante schoonmoeder is vlak voor kerst jarig en elk jaar neemt ze haar kinderen met hun gezinnen mee op vakantie naar de sneeuw. Niet thuis zijn heeft ontelbare voordelen: ik kook niet, verdeel geen kerstdagen, heb geen boom en stuur geen kaarten. Bovendien heb ik vaker wel dan niet een witte kerst. En bij thuiskomst hoef ik geen ballen, pieken en naalden op te ruimen. Wel skispullen, maar dat neem ik voor lief. Het mooie is dat iedereen eraan gewend is, dus ik krijg er niet eens meer vragen over.”
Oké, zelf heb ik ook geen klagen wat kerststress betreft. Natuurlijk moet ik presteren met het kerstdiner op school, want met een emmertje snoeptomaten kun je niet meer voor de dag komen. Maar vooralsnog, in elk geval tot groep 3, kan ik vrij eenvoudig een beetje crea zijn. Er zijn mogelijk wel wat kerstborrels die gepaard gaan met jurkjesstress, maar gevulde kalkoenen en spectaculaire desserts hoef ik, lucky me, niet op tafel te toveren.
In mijn familie is kerst al jaren een vrijblijvende gebeurtenis, mijn schoonfamilie is op het lumineuze idee gekomen om ons samenzijn te verplaatsen naar eind januari, als de pater familias jarig is. Ik zou niet meer anders willen. Ik raad het iedereen aan om de feestelijkheden een beetje te spreiden. December is niet te doen, januari en februari daarentegen zijn vaak saai en traag. Als we die maanden nou opleuken met een pakjesavond of een gezellig dinertje, weet ik zeker dat het fenomeen Blue Monday ook tot het verleden behoort. Het enige risico is dat die verrekte pepernoten dan wel echt het héle jaar door in de winkel komen te liggen. En die kerstkilo’s ook een steeds minder tijdelijk karakter hebben.
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Is jouw partner altijd degene die je verrast met een romantisch gebaar? Een onverwacht cadeautje, een avondje fancy uiteten of zelfs een ontbijtje op bed. Sommige mannen lijken gewoon geboren voor romantiek. En ja hoor, je sterrenbeeld speelt daar zeker een rol in.
Ilva Kuijpers (27) is leerkracht van groep 1/2. Iedere maand schrijft ze voor Kek Mama een column over haar belevenissen op de basisschool.
Laurie (37) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (6) en Otis (2). Sinds dit jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.
Doe jij als moeder het meest in huis? Van de kinderen naar school brengen tot de boel netjes houden? En merk je dat je partner niet altijd even enthousiast is om de handen uit de mouwen te steken? Het ligt niet aan hem, het ligt aan de sterren. Mannen met deze sterrenbeelden zijn namelijk luie […]
Denk je als moeder punten te scoren door je uit te sloven met de broodtrommel van je kind, word je op de vingers getikt door de juf. Het overkwam Cara. “Ik moet het van de juf gewoon bij een boterham met kaas houden.”
Amelia (30) is getrouwd met Liam (36), moeder van Mees (6) en Lucy (4). Ze vertelt over haar leven met twee jonge kinderen en hoe ze alles (meestal) draaiende houdt. Deze keer vertelt ze hoe ze zich tijdens haar zwangerschap allergisch voelde voor haar man.
