Ze was ten einde raad toen de borstvoeding bij haar zoon niet lukte. En toen haar dochter twee jaar later wél uit de borst wilde drinken, kampte Shannon Guyton tegenover haar zoon met een schuldgevoel. Maar inmiddels weet ze beter.
Lees verder onder de advertentie
Tijdens haar eerste zwangerschap was Shannon vastberaden haar kind borstvoeding te gaan geven. ‘Mij was verteld dat m’n zoon anders gezondheidsproblemen zou krijgen en minder intelligent zou worden dan zijn leeftijdsgenootjes’, zegt ze. ‘Maar na een heftige bevalling wilde de borstvoeding niet op gang komen. Bij elke voedingssessie waren we allebei in tranen – hij van de honger, ik van frustratie.’
Lees verder onder de advertentie
Groeien als kool
Hulp van een lactatiekundige veranderde daar helaas niets aan. ‘Na twee weken kampte ik met een enorm schuldgevoel. Tot een vriendin ineens zei dat het oké was om geen borstvoeding te geven. Ik dacht: hoezo? Was kunstvoeding niet zoiets als cola light in de mond van je baby gieten? Maar ze zei: ‘Jíj bent het belangrijkste. Je baby heeft alleen maar jou nodig.’ Ik realiseerde me dat ze gelijk had. Door alle stress was ik mezelf totaal vergeten.’
Shannon begon haar zoon kunstvoeding te geven. ‘En weet je? Ik was nog steeds de beste moeder die ik kon zijn. Mijn zoon at en groeide als kool. Inmiddels is hij elf en heeft hij niet meer ziektes gehad dan leeftijdsgenootjes. Hij doet het prima op school – is zelfs één van de gezondste, meest atletische kinderen die ik ken.’
Lees verder onder de advertentie
Wel of geen voordeel
Toen haar dochter twee jaar later werd geboren, lukte de borstvoeding wél. ‘Ik heb haar zes maanden gevoed en ook zij – nu negen jaar – is supergezond en slim. Ik heb me afgevraagd of ik haar een oneerlijk voordeel heb gegeven ten opzichte van mijn zoon. Maar hoe langer ik moeder ben, hoe meer ik me realiseer dat er zoveel andere manieren zijn waarop ik het ‘verkeerd’ kan doen bij mijn kinderen. Het soort melk dat ik ze het eerste jaar gaf, is niet relevant.’
Lees verder onder de advertentie
Shannon sluit haar blog af door te zeggen dat iedere moeder vooral moet doen wat voor haar goed voelt. ‘Dat kan voor elke moeder en elk kind anders zijn. Maar of het nou de borst of de fles wordt, wat mij betreft is het allebei prima.’
Danique Bossers (32) is CEO van mode-imperium Most Wanted en maakt de podcast Unfinished Business met verloofde Pieter Musters. Ook is Danique open over de ziekte endometriose, waar ze aan lijdt en aan geopereerd is. Ze maakte een podcastaflevering met specialist Maddy Smeets over deze slopende ziekte.
Anne-Marie en haar vriendin Laura verwachten in april hun eerste kindje en zoals veel aanstaande ouders, wilden ze graag een 3D-echo laten maken. In de ochtendshow met Mattie en Marieke deelde de zwangere nieuwslezeres haar eerste (en waarschijnlijk laatste) ervaring met de welbekende 3D-echo.
Elke moeder kent zo’n strijd. Zo’n totaal onnodige, maar toch eindeloos durende strijd met een peuter. En als je dan ook nog eens commentaar krijgt van een onbekende op straat doet dat je spreekwoordelijke emmer helemaal overlopen. Jade (30) vertelt er meer over.
Waterparels, ook wel bekend als Orbeez of water beads, zijn kleine, kleurrijke balletjes die water absorberen en in omvang toenemen. Hoewel ze populair zijn als sensorisch speelgoed, kunnen ze ook gevaarlijk zijn.
Er zijn van die vrouwen die meteen wisten: “Een dochter, dat past perfect bij mij!” Niet zo gek, want ze hadden al een zwak voor roze glitterjurkjes, vlechtkunst op topniveau en high tea’s met mini-sandwiches.