De Amerikaanse Kelsey Rae Zwick kon haar ogen niet geloven toen een man in het vliegtuig zijn businessclass-plek aan haar en haar dochter afstond. Het greep haar zo aan, dat ze ‘m vergat goed te bedanken.
‘Ik ken je niet, maar ik denk dat je ons ergens zag’, schrijft ze. ‘Ik duwde een kinderwagen, had een luiertas vast en tilde een zuurstofmachine voor mijn dochter. We lachten, omdat we onderweg waren naar haar ‘vrienden’ van het CHOP (het kinderziekenhuis van Philadelphia).’ Kelsey mocht als eerste aan boord en kon zich rustig installeren bij een plekje aan het raam. ‘Tot de stewardess naar me toe kwam en vertelde dat jij van stoel wilde wisselen. Je gaf je comfortabele plek in de businessclass aan ons.’
Kelsey barstte in tranen uit. ‘Mijn dochter Lucy lachte. Ze voelde het ook. Echte, pure goedheid. Ik lachte naar je en bedankte je terwijl we van plek wisselden, maar ik kreeg niet de kans om dat behoorlijk te doen. Daarom, dank je. Niet alleen voor de stoel, maar omdat je ons opmerkte. Omdat je ons zag en besefte dat de dingen misschien niet altijd makkelijk zijn. Omdat je besloot om je hart te laten zien aan ons. Het herinnerde me eraan hoeveel goedheid er in de wereld is.’
Lees verder onder de advertentie
Heel wat mensen zijn geraakt door het verhaal: na een paar dagen is haar post al ruim 410.000 keer gedeeld en meer dan 648.000 keer geliket.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.