Getty Images
Moederinstinct is een superkracht. Melissa (36) was uiteten met haar familie toen ze een groot drama wist te voorkomen.
Melissa (36): “Mijn vader vierde zijn zestigste verjaardag met een etentje. De hele familie was uitgenodigd. Mijn dochter van anderhalf werd aan de kop van de lange tafel in een kinderstoel geplaatst. Op zich een fijne plek, want zo kon ze alles lekker bekijken. Ware het niet dat de piepjonger ober nogal onhandig was.
Ik schatte hem een jaartje of 17 en niet al te ervaren. Mijn grote familie bedienen, bleek een pittige kluif voor hem. Al snel balanceerde hij met glazen wijn, flesjes bier en frisdrank. Met lede ogen keek ik aan hoe hij steeds de kant van mijn dochter uitkoos om uit te serveren. Met het dienblad boven haar hoofd zette hij wiebelend de glazen op tafel. Mijn vriend en ik wisselden betekenisvolle blikken naar elkaar uit. Waar is deze knul mee bezig, dachten we.
Zelf heb ik nooit in de horeca gewerkt, maar het zal toch zeker een belangrijke regel zijn? Dat je drankjes niet over de gasten heen uitserveert? En al helemaal niet boven het hoofd van een klein kind? Dat deze jonge knul het echt niet begreep, bleek later toen hij de bestekmand met daarin scherpe vleesmessen pal voor de neus van mijn dochter parkeerde. Wie iets weet van dreumesen, weet dat ze direct alles pakken wat voor hun neus geparkeerd wordt. We konden de messen nog net op tijd weggrissen.
Ik stond op het punt om er iets van te zeggen, toen de knul ook de gerechten boven mijn dochter liet zweven. “Zou je misschien…”, begon ik al, maar hij werd net door mijn oom aan de andere kant van de tafel gewenkt en hoorde me niet. Ik liet het gaan.
Toen we allemaal uitgegeten waren, bestelden we alleen nog een ronde koffie en thee. Ik zag de jonge ober op ons afkomen met een dienblad vol kokend hete dranken. Hij wiebelde als nooit tevoren. Ineens flitste er een beeld door mijn hoofd: het dienblad zou over mijn dochter heen gaan vallen. Met een noodvaart trok ik haar stoel naar me toe. Mijn vriend schrok zichtbaar van mijn plotselinge handeling. Zo’n tien seconde later gebeurde wat ik had voorzien: de ober liet het hele dienblad uit zijn handen vallen. Precies op de plek waar mijn dochter net nog had gezeten, maar omdat ik haar had weggetrokken, kletterden de glazen nu kapot op de vloer.
De ober schrok ontzettend, maakte zijn excuses en we hebben hem de rest van de avond niet meer gezien. Zijn collega’s -ook behoorlijk geschrokken, iedereen leek zich te realiseren wat er had kunnen gebeuren– namen het van hem over. Mijn familieleden hebben wel honderd keer gezegd hoe goed het was dat ik die stoel had weggetrokken. Alsof ik het had zien aankomen. Dat dit ook het geval was en ik het echt voorspeld had, hield ik voor me. Liever noem ik het een gevalletje moederinstinct.”
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Je zou denken dat volwassenen met een hoge functie en flink salaris allemaal begonnen met een bibliotheekkaart op hun tweede en elke avond luisterden naar literaire meesterwerken bij het zachte licht van een nachtlampje. Dat zit toch anders.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Een zwangerschap is al spannend genoeg, maar voor de Britse Lucy en haar man Adam werd het een ware achtbaan. Hun baby Rafferty kwam niet één, maar twee keer ter wereld.
Je denkt dat je iemand in huis haalt om op je kinderen te passen, maar intussen wordt je voorraadkast geplunderd en verdwijnen er sieraden. Wat begon als een klein vermoeden, groeide bij Carla uit tot een regelrechte mini-detectivezaak.
Spijt van de naam die je je kind besloot te geven, het zal niet veel mensen overkomen. Maar ze zijn er wel. En een van hen is Angela.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
