Bron: Unsplash
Moederinstinct is een superkracht. Marian (45) wist al vroeg in haar zwangerschap te vertellen op welke dag én op welk tijdstip haar dochter geboren zou worden en ze kreeg gelijk.
Marian (45): “Het is al twaalf jaar geleden, maar nog steeds geloven mensen het niet als ik het vertel. Ik was ongeveer tien weken zwanger van mijn dochter toen ik de uitgerekende datum te horen kreeg bij de verloskundige: 14 september. Dat wordt 10 september, riep ik gelijk. Ik voelde het gewoon toen ik aan die datum dacht: dat is de dag dat mijn dochter geboren wordt. Later begonnen ook mijn man, zussen en andere familieleden data te roepen, maar ik hield vast aan de tiende.
Naarmate de zwangerschap vorderde, begon ik ook steeds meer een gevoel te krijgen bij het tijdstip waarop ze geboren zou worden. Zo voelde ik al snel aan dat ze een ochtendmens was. Ze zou in de vroege ochtend ter wereld komen. Later kwam het getal 7 steeds terug. Steeds als ik op de klok keek, zat het getal 7 in het tijdstip. Ik werd geraakt door een tekst uit een boek op bladzijde 77 en toen ik bij de apotheek een nummertje trok was het ook 077. Tegen mijn man heb ik destijds gezegd: ze wordt om 7:07 uur in de ochtend geboren.
Toen ik al op 7 september weeën kreeg, ging ik aan mezelf twijfelen. Had ik het cijfer 7 steeds gezien omdat ze op 7 september geboren zou worden? Waarom had ik dan zo’n sterk gevoel bij 10 september? Ik hield de hele middag en avond weeën, maar toen ik uiteindelijk in slaap viel, verdwenen ze in de nacht. De volgende ochtend had ik nergens last van. Pas de dag daarna, op 9 september in de middag, kwamen de krampen terug. ’s Avonds had ik drie centimeter ontsluiting en mocht ik naar het ziekenhuis. Helaas vlakten de weeën toen af. “Probeer maar te slapen”, zeiden de artsen. Dat was een flinke teleurstelling. Ik wilde de baby er zo snel mogelijk uit, hoezo moest ik gaan slapen? Dat ik daardoor juist dichterbij mijn voorspelde tijdstip kwam, maakte me op dat moment niks uit.
Rond een uur of 4 ’s ochtends kwamen de weeën weer terug. Ze waren snel en intens. Ik bleek al zeven centimeter ontsluiting te hebben, dat ging de goede kant op. Zo’n 2,5 uur later kon ik beginnen met persen. Daar deed ik, je raadt het al, een ruim half uur over. Op 10 september om 7:07 uur is mijn dochter geboren. Mijn man was in shock. Ik ben helemaal niet zo’n spiritueel type, maar sindsdien geloof ik dat je als moeder heel veel kunt aanvoelen als het gaat om je kind.”
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Het kabinet presenteert de voorjaarsnota met maatregelen die de portemonnee van veel Nederlanders raken. Belastingverhogingen en een verlaging van het kindgebonden budget staan centraal in de plannen om de begroting sluitend te krijgen.
Iedere zwangere vrouw droomt van haar perfecte babyshower: een feest vol liefde, verrassingen en alle aandacht voor haar en de baby. Maar wat als je die bijzondere dag ineens moet delen?
Iedere ouder maakt fouten. Kleine, grote, gênante – het hoort erbij. En meestal kun je er achteraf hartelijk om lachen. Maar soms ook niet. Carlijn baalt nog altijd dat haar dochter zilveren tanden heeft door haar fout.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
“Ik vroeg het eigenlijk gewoon voor de grap…” Dat schrijft de 28-jarige Natallia Tarrien over het moment dat ze ChatGPT raadpleegde vanwege een vreemd gevoel in haar kaak. Wat begon als een onschuldig gesprekje met een chatbot, eindigde met een spoedopname, een bevalling en… het redden van haar leven.
