Zes weken vrij? Als je het Joy (40), moeder van Evi (13), Daan (10) en Jip (8) vraagt, geldt die vrijheid enkel voor onze koters.
“De zomervakantie. Dat heerlijke moment waarop we allemaal even de boel de boel laten, lekker lui in de zon liggen en… oh wacht, dat is voor de kinderen. Voor ons moeders begint dan juist de échte marathon. Vrijheid? Ho maar. Terwijl de kinderen hun dagen vullen met plezier en chaos, schakelen wij moeders over naar overlevingsmodus. Een soort Expeditie Robinson, maar dan gewoon thuis.
Neem nou vanochtend aan de keukentafel. Terwijl ik nog slaapdronken een poging doe om koffie te zetten, begint de eerste al te zeuren: “Mam, wat gaan we vandaag doen?” Mijn brein schakelt direct over naar standje turbo. In mijn hoofd scrol ik door een denkbeeldige agenda: zwembad, speeltuin, stukje fietsen? Nee, het regent. Dan maar binnen activiteiten. Terwijl ik snel een knutselproject uit mijn mouw schud, realiseer ik me dat de deadline voor mijn werk ook nog boven mijn hoofd hangt.
Ondanks dat ik een hele zomerplanning heb opgezet, compleet met uitstapjes naar het park, knutselmiddagen en watergevechten in de achtertuin, lijkt er altijd wel een moment te komen waarop ik geconfronteerd word met de gevreesde woorden: “Mam, ik verveel me.” Alsof ik een wandelende Pinterest-pagina ben, moet ik dan binnen seconden een nieuwe, spannende activiteit uit mijn hoed toveren.
Lees ook – 5 x de leukste festivals voor kinderen in de zomervakantie
Tja, die zomerplanning. Het leek zo simpel op papier: een dagje strand, een bezoek aan de dierentuin, een fietstocht door de natuur. Maar het weer werkt niet altijd mee, de kinderen willen op het laatste moment iets anders, en natuurlijk vergeet je de helft van de spullen die je had moeten meenemen. Weet je nog dat je die zonnebrandcrème had moeten inpakken? En hoe was het ook alweer met die extra handdoeken?
Om nog maar te zwijgen over de logistieke uitdaging van het wegbrengen en ophalen. Ze moeten allemaal op verschillende tijdstippen naar vriendjes, sportclubs of uitstapjes. Het lijkt soms wel een militaire operatie om iedereen op tijd en heelhuids op de juiste plek te krijgen. “Mam, ik moet om 10 uur bij Emma zijn!” “Mam, vergeet niet dat ik om 11 uur zwemles heb!” En daar sta je dan, met een to-do-lijst zo lang als je arm en het gevoel dat je constant achter de feiten aanloopt.
Lees ook – Vakantie in eigen land? Dan hebben wij een leuke tip voor jou en je kids
Tussen al dat gerace door, probeer ik ook nog even mijn werk af te krijgen. Mijn werkplek is een geïmproviseerde hoek aan de keukentafel, met op de achtergrond het constante geluid van spelende kinderen. Concentreren? Dat doe ik op intuïtie en pure wilskracht.
Laten we het niet vergeten, terwijl de kinderen genieten van hun zomerse vrijheid, gaat niet alleen het werk, maar ook het huishouden gewoon door. De wasmand lijkt op magische wijze zichzelf te vullen, de vaat blijft zich opstapelen en de kruimels op de vloer vermenigvuldigen zich sneller dan ik kan stofzuigen. En dan zijn er nog de maaltijden. “Mam, wat eten we vandaag?” Nou, schat, wat dacht je van ‘wat de koelkast nog herbergt à la mama’?
Over eten gesproken… Met de kinderen de hele dag thuis, verandert mijn keuken in een soort snackbar. “Mam, mag ik een snack?” lijkt hier de meest gehoorde zin. Het bedenken van maaltijden die iedereen lekker vindt en die ook nog eens gezond zijn, is een dagtaak op zich. En dan heb ik het nog niet eens over de extra boodschappenritjes die dat met zich meebrengt. Want hoe kan het dat we alweer door de appels heen zijn?
Lees ook – Zomers smullen: recept voor gezond citroen sorbetijs
Waar is mijn me-time gebleven? Even rustig in bad, een hoofdstuk lezen of gewoon vijf minuten stilte… het lijkt een verre droom. De kinderen hebben een zesde zintuig ontwikkeld om precies op die momenten binnen te stormen dat ik net een moment voor mezelf probeer te vinden. Soms vraag ik me af of ik niet beter een tent in de achtertuin kan opzetten als toevluchtsoord, compleet met een “Niet storen”-bordje.
Met de zon die tot laat aan de hemel staat, wordt het hier thuis steeds moeilijker om de kinderen naar bed te krijgen. Die lange avonden waarin het maar niet donker wil worden, zorgen ervoor dat de bedtijd in een waas van “nog vijf minuutjes” verdwijnt. En die vijf minuutjes worden al snel een half uur. Of twee. Het resultaat? De kinderen slapen laat, en mijn welverdiende ‘ik-tijd’ schuift steeds verder naar de uithoeken van de nacht. Ja, hoor, daar gaat mijn rustige avond met een goed boek of een Netflix-serie.
Lees ook – Dit besteedt een gezin gemiddeld aan de zomervakantie
Dus, als iemand nog denkt dat de zomervakantie voor moeders synoniem is aan vrijheid en luieren, laat me je dan vertellen: dat is een sprookje. Voor ons is het een kwestie van multitasken op een niveau dat Olympische atleten zouden doen duizelen. Maar hé, aan het eind van de zomer, als we het allemaal hebben overleefd, hebben we vast weer wat nieuwe verhalen en herinneringen om te delen – en een paar extra rimpels van de stress. Want zo gaat dat met vakanties, toch?”
In de extra dikke special van Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
