Beeld: Shutterstock
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat hulp gebruiken. Elke week vertelt een moeder over haar dilemma.
Bettina (40) heeft een relatie met Hetty (43). Samen hebben ze een dochter: Pascalle (9).
“De eerste keer dat ik Pascalle betrapte op een leugentje, was ze bijna drie. Ze had een chocolaatje gepakt uit het doosje dat bedoeld was als cadeautje voor haar oma, ondanks dat ik dat nadrukkelijk verboden had. ‘Heb jij een chocolaatje van oma gesnoept?’, vroeg ik. Haar mond was bruin besmeurd, haar handje plakkerig. ‘Nee, echt niet’, hield ze vol. Schattig, vonden mijn vriendin en ik.
Er bleven leugentjes komen, ook toen ze ouder werd. Maar die weten we aan de ontwikkeling, aan het kind-zijn. Ze hadden niks te betekenen, dachten we; iederéén vertelt toch weleens een leugentje om bestwil? Het ging ook nooit om serieuze zaken. Doorgaans betrof het een stiekem gepakt snoepje, jokken dat ze haar tanden al had gepoetst terwijl het niet zo was, of dat ze haar aardappels heus had opgegeten, terwijl de snorharen van de hond vol aardappelkruimels zaten.
Lees ook:
‘Moet ik speelafspraakjes met het altijd afzeggende vriendinnetje verbieden?’ >
Maar sinds kort gaan de leugens verder: Pascalle verzint hele verhalen. We betrapten haar voor het eerst toen een moeder van een vriendinnetje ons aansprak: ‘Goh, wat vervelend dat Pascalle haar enkel heeft gebroken in de vakantie. Is ze nu helemaal hersteld?’ Hetty en ik keken elkaar verbaasd aan: een gebroken enkel? Die was er nooit geweest. Ik wuifde het weg met een ‘Dat heeft je dochter vast verkeerd begrepen’. Maar een paar weken later kwam de juf na schooltijd naar me toe met de vraag of Pascalle onze nieuwe pup misschien een keer in de klas mocht laten zien. We hebben een hond sinds Pascalle één was, maar daar valt geen pup meer van te maken. En van een tweede hond is nooit sprake geweest.
We hebben onze dochter aangesproken op haar verzinsels, en gevraagd waarom ze die vertelt. Komt ze misschien aandacht te kort? Wil ze gewoon heel graag een pup? Is ze bang dat kinderen haar niet leuk vinden wanneer ze geen spannende verhalen vertelt, of komt het doordat dat ze zich anders voelt, met twee moeders? We legden haar ook uit wat het gevolg kan zijn als mensen ontdekken dat ze alles verzonnen heeft – en dat leugentjes doorgaans uitkomen. Ze knikte schuldbewust, ontkende dat er een reden voor was en beloofde het niet meer te doen. Maar deze week kwam ik een schoolmoeder tegen in de supermarkt, die liefdevol over mijn schouder wreef en zei: ‘Wat erg dat jullie gaan scheiden.’
Hetty en ik zijn dolgelukkig samen.
Inmiddels heb ik een gesprek aangevraagd met de juf, om erachter te komen of er misschien dingen spelen waar wij geen weet van hebben. Ondertussen twijfel ik: moet ik Pascalle straffen voor haar leugens, of – al dan niet met professionele hulp – met zachtere hand te werk gaan?”
Meer dilemma’s van moeders? Volg ons op Facebook.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Weet je wat jij op dinsdag moet doen? Nee, geen was vouwen of kind nummer drie ophalen van zwemles. Dinsdag is dé dag om je vakantie te boeken. Dat is niet zomaar een moedergevoel, maar keihard onderzocht door de CheapTickets.nl.
Zangeres Eva Simons, die dit jaar de rol van Maria speelt in The Passion, deelt een intens persoonlijk verhaal. Tijdens een repetitie voor de paasvertelling kreeg ze een miskraam. “Het was intens verdrietig.”
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
“Ik vroeg het eigenlijk gewoon voor de grap…” Dat schrijft de 28-jarige Natallia Tarrien over het moment dat ze ChatGPT raadpleegde vanwege een vreemd gevoel in haar kaak. Wat begon als een onschuldig gesprekje met een chatbot, eindigde met een spoedopname, een bevalling en… het redden van haar leven.
