Beeld: Shutterstock
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat hulp gebruiken. Elke week vertelt een moeder over haar dilemma.
Sanne (36) is getrouwd met Mark (44) en moeder van Niels (10) en Tim (6).
“Vanaf het moment dat onze zoon Niels leerde om mét kinderen te spelen, in plaats van ernaast, speelt hij met meisjes. Hij was nooit een rauwdouwer; vond weinig aansluiting bij jongens. Niels houdt niet van voetbal, geeft überhaupt niets om sport, is gevoelig en kletst liever met zijn leeftijdsgenoten dan dat hij iets actiefs onderneemt.
Ik vond het altijd wel gezellig, een zoon die een hoop dingen doet die dochters ook doen. Hij houdt van shoppen, complimenteert me met mijn kleding, gaat graag naar het theater, laat stoeien liever over aan zijn broertje en kruipt in plaats daarvan bij mij op de bank.
Nu zit hij in groep 7, en begint het feit dat hij alleen aansluiting vindt bij meisjes, tegen hem te werken. Voor de zomervakantie werd de toon gezet, toen één van de jongens van de klas hem uitschold voor ‘homo’ en ‘watje’. En sinds het nieuwe schooljaar is begonnen, lijkt hij niet meer van dat stigma af te komen. Hij komt al twee weken huilend thuis.
Lees ook:
‘Is het normaal dat mijn vriend op vakantie vijf keer dag met zijn ex appt?’ >
Niels heeft nooit echt geprobeerd met jongens af te spreken, dus probeer ik hem te stimuleren om af en toe toch een mannelijke klasgenoot uit te nodigen. Dan stel ik de rustigere types voor, niet de populairste jongens van de klas. Misschien dat hij met hen zijn mannelijke kant wat meer ontwikkelt, denk ik dan.
Mijn man Mark ziet daar de noodzaak niet van. ‘Het zit gewoon niet in hem, hij ís waarschijnlijk ook homo’, roept hij laconiek. Hij heeft er geen last van dat alleen Tim meedoet met de ‘mannendingen’ van zijn vader. Maar ik wil dat Niels zijn identiteit in alle vrijheid ontdekt, en niet dat zijn omgeving allerlei labels en vooroordelen opplakt. Al snap ik ook wel dat mijn behoefte hem aan mannelijke leeftijdsgenoten te koppelen, evengoed bevooroordeeld is.
De juf zegt dat het wel vaker voorkomt dat sommige jongens alleen met meisjes spelen, en andersom. Dat ik daar geen conclusies aan moet verbinden, omdat het op de middelbare school, wanneer hormonen een rol gaan spelen, helemaal anders kan zijn. Maar ik wil niet dat Niels tegen die tijd al ‘gekleurd’ is. Als hij nu nooit leert om met jongens te spelen, hoe komt hij dan mee met jongens in een hardere wereld als die van de brugklas? Ik snap dat ik mijn zoon niet kan dwingen om te spelen met kinderen met wie hij geen klik voelt. Maar moet het dan helemaal op zijn beloop laten, of af en toe toch jongetjes zoeken die bij hem passen?”
Meer Kek Mama? Volg ons op Instagram.
Iedereen kent er wel een: een verwend kind. En niemand van ons vindt verwende kinderen leuk, toch? We willen dus ook zeker niet dat ónze kinderen ineens verwend gedrag gaan vertonen.
Daniel (38) dacht dat hij het allemaal voor elkaar had: een lieve vrouw, een zoontje van vier en pas een tweede kindje erbij. Maar waar het gezin op het eerste gezicht compleet leek, begon het van binnen langzaam uit elkaar te vallen.
Mijn dochter leert praten. Ik vind het werkelijk een van de schattigste fases tot nu toe. Die brabbelende dreumes die allemaal grappige dingen zegt: het is om van te smelten. Het levert alleen ook weleens gênante situaties op.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Groep 8 kamp. Voor veel kinderen het hoogtepunt van hun basisschooltijd, maar voor Mariska en haar dochter was het iets waar ze enorm tegenop zagen. Haar dochter mocht namelijk geen contact hebben met het thuisfront.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
