Beeld: Shutterstock
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat hulp gebruiken. Elke week vertelt een moeder over haar dilemma.
Sanne (36) is getrouwd met Mark (44) en moeder van Niels (10) en Tim (6).
“Vanaf het moment dat onze zoon Niels leerde om mét kinderen te spelen, in plaats van ernaast, speelt hij met meisjes. Hij was nooit een rauwdouwer; vond weinig aansluiting bij jongens. Niels houdt niet van voetbal, geeft überhaupt niets om sport, is gevoelig en kletst liever met zijn leeftijdsgenoten dan dat hij iets actiefs onderneemt.
Ik vond het altijd wel gezellig, een zoon die een hoop dingen doet die dochters ook doen. Hij houdt van shoppen, complimenteert me met mijn kleding, gaat graag naar het theater, laat stoeien liever over aan zijn broertje en kruipt in plaats daarvan bij mij op de bank.
Nu zit hij in groep 7, en begint het feit dat hij alleen aansluiting vindt bij meisjes, tegen hem te werken. Voor de zomervakantie werd de toon gezet, toen één van de jongens van de klas hem uitschold voor ‘homo’ en ‘watje’. En sinds het nieuwe schooljaar is begonnen, lijkt hij niet meer van dat stigma af te komen. Hij komt al twee weken huilend thuis.
Lees ook:
‘Is het normaal dat mijn vriend op vakantie vijf keer dag met zijn ex appt?’ >
Niels heeft nooit echt geprobeerd met jongens af te spreken, dus probeer ik hem te stimuleren om af en toe toch een mannelijke klasgenoot uit te nodigen. Dan stel ik de rustigere types voor, niet de populairste jongens van de klas. Misschien dat hij met hen zijn mannelijke kant wat meer ontwikkelt, denk ik dan.
Mijn man Mark ziet daar de noodzaak niet van. ‘Het zit gewoon niet in hem, hij ís waarschijnlijk ook homo’, roept hij laconiek. Hij heeft er geen last van dat alleen Tim meedoet met de ‘mannendingen’ van zijn vader. Maar ik wil dat Niels zijn identiteit in alle vrijheid ontdekt, en niet dat zijn omgeving allerlei labels en vooroordelen opplakt. Al snap ik ook wel dat mijn behoefte hem aan mannelijke leeftijdsgenoten te koppelen, evengoed bevooroordeeld is.
De juf zegt dat het wel vaker voorkomt dat sommige jongens alleen met meisjes spelen, en andersom. Dat ik daar geen conclusies aan moet verbinden, omdat het op de middelbare school, wanneer hormonen een rol gaan spelen, helemaal anders kan zijn. Maar ik wil niet dat Niels tegen die tijd al ‘gekleurd’ is. Als hij nu nooit leert om met jongens te spelen, hoe komt hij dan mee met jongens in een hardere wereld als die van de brugklas? Ik snap dat ik mijn zoon niet kan dwingen om te spelen met kinderen met wie hij geen klik voelt. Maar moet het dan helemaal op zijn beloop laten, of af en toe toch jongetjes zoeken die bij hem passen?”
Meer Kek Mama? Volg ons op Instagram.
Yolanthe Cabau is niet alleen een succesvolle actrice, presentatrice én Kek Mama columnist, maar vooral een liefdevolle moeder. Haar zoontje Xess Xava, die ze samen met ex-man Wesley Sneijder heeft, is haar grote trots. Maar zoals dat tegenwoordig helaas vaker gaat op sociale media, krijgt ook hij te maken met ongevraagde meningen en ongepaste opmerkingen.
Soms doe je als ouders iets waar je later spijt van hebt. Of waar je je enigszins voor schaamt. Zo ook Dilara, die door een actie niet bepaald meer goed bekend staat op de school van haar dochters.
Als de school belt flitsen er tachtig scenario’s door je hoofd, geen van alle goede. Gelukkig is er niet altijd sprake van rampspoed. Zoals bij Mieke (39), moeder van Merel (15) en Xavi (3).
Je kent het wel: je doet even snel een boodschap en tegen de tijd dat je thuiskomt, is er een klein drama ontstaan. Maar dit keer geen omgekieperd pak melk of een kleuter die zijn knuffel kwijt is. Nee, er is ingebroken! Of toch niet?
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (10 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: de eerste wendag op de basisschool.
Patrick (53) is schrijver van romans en freelance tv-redacteur. Hij woonde over de hele wereld en heeft vijf kinderen. Voor zijn column put hij uit een oneindige bron van even herkenbare als opmerkelijke verhalen over het vaderschap.
