Elsa: ‘Ik schrok me kapot toen ik via de babyfoon zag wat de oppas deed’
De oppas in de gaten houden via de babyfoon, je kunt het eigenlijk niet maken. Toch deed Elsa het, en daar is ze achteraf gezien heel dankbaar voor.
Lees meer
‘Moet ik mijn achtjarige zoon toestaan in een jurk naar school te gaan?’
Beeld: Shutterstock
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke week vertelt een lezeres over haar dilemma.
Lees verder onder de advertentie
Michaëla (37) is getrouwd met Leander (39) en moeder van Billie (8) en Saar (5).
“Het is een fase, dachten we, toen Billie op zijn derde thuiskwam van een speelafspraak met zijn buurmeisje, en een roze prinsessenjurk droeg. Hij weigerde hem uit te trekken. De jurk moest aan in bed, hij wilde erin naar buiten en toen hij een paar weken later voor zijn verjaardag een eigen, babyblauw exemplaar cadeau kreeg van het buurmeisje, kon zijn dag niet meer stuk. Al wilde hij eigenlijk liever een roze.
Lees verder onder de advertentie
Leander vond het maar raar, de jurkenfixatie van onze zoon, maar ik moest er wel om lachen. Fijn toch, als je kind zich niet druk maakt om conventies? ‘Ik speelde vroeger alleen met auto’s’, suste ik Leander. ‘Dat was ook over toen ik op zesjarige leeftijd de barbies ontdekte.’
Zus mag ook een broek aan
Maar de jurkenfase van Billie bleek geen fase. Of het is gewoon een heel lange. Want inmiddels zijn we vijf jaar verder, en nog steeds verkleedt mijn zoon zich thuis het liefst in jurken, feeënvleugels en alles wat maar roze is met glitter. En er is iets nieuws: hij wil het liefst in een jurk naar school. Geen verkleedjurk, maar een echte. ‘Saar mag toch ook kiezen of ze een broek of een jurk aan wil?’, roept hij boos als ik voor de zoveelste ochtend op rij nee zeg op zijn wens. Tja, ik geef hem eigenlijk wel gelijk.
Lees verder onder de advertentie
Lees ook:
‘Moet ik het horrorvriendje van mijn kind verbieden?’ >
Alleen thuis verkleden
Buiten van het feit dat ik me ongerust maak of hij er niet om gepest zal worden op school, zie ik er weinig kwaad in om hem een keer zijn zin te geven. Toen alle kinderen tijdens juffendag verkleed naar school mochten komen, ging hij ook in zijn prinsessenjurk, en daar reageerde niemand raar op. Misschien stuit hij nu juist wel op zoveel weerstand in zijn jurk, dat hij hem nooit meer aan wil. Maar Leander wil er niks van weten. ‘Thuis verkleden mag, maar mijn zoon zit niet als halve travestiet in de schoolbanken’, roept hij steevast in discussies.
Lees verder onder de advertentie
Onschuldig
Inmiddels wordt Billies kledingvoorkeur een steeds groter probleem bij ons thuis. Ik vind het onschuldig: hij is gewoon geen jongens-jongen. Ik sluit ook niet uit dat hij later met een vriend thuiskomt, in plaats van een vriendin. Maar het is niet dat hij graag een meisje wil zijn, of iets anders wat we serieus moeten nemen. Onze zoon is simpelweg verzot op meisjeskleding.
Lees verder onder de advertentie
Leander vindt het lastig, dat zijn enige zoon niet van voetbal houdt, en liever Frozen kijkt dan Cars. Hij zou er geen problemen mee hebben als hij homo blijkt, zegt hij, maar hij had gehoopt ten minste jongensdingen te kunnen doen met zijn zoon. ‘Het lijkt soms wel of ik twee dochters heb’, sombert hij dan. Zijn stellige houding naar Billie, zorgt ervoor dat Billie het steeds groter maakt dat hij van zijn vader geen jurk aan mag naar school. Bijna elke ochtend is het ruzie thuis, tussen Billie en Leander, en inmiddels ook tussen Leander en mij.
Als ik Billie zijn zin geef, passeer ik Leander als vader. Maar ik vind het ook belangrijk dat Billie de ruimte krijgt om zich in alle vrijheid te ontwikkelen. Moet ik hem dan toch in een jurk naar school laten gaan?
Lees verder onder de advertentie
Meer dilemma’s van moeders? Volg ons op Facebook.
