Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Die heerlijke jaren tussen de – pakweg – acht en twaalf jaar. Waarin je kinderen zelfstandig genoeg zijn om je niet meer bij alles nodig te hebben, maar nog niet volledig hun eigen weg gaan. Konden ze maar voor eeuwig duren, wenst moeder Kristen Mae.
De Gouden Jaren, heten ze. Wanneer je kinderen hun eigen billen afvegen, veters strikken en boterhammen smeren, maar nog wel als eerst naar jou rennen wanneer ze verdrietig zijn, en het heerlijk vinden om op schoot of in bed te knuffelen. Moeder Kristin Mae zit er middenin met een dochter van acht en een zoon van twaalf, en ze vindt het heerlijk.
‘Mijn zus kreeg negen jaar na haar jongste kind een derde baby’, schrijft ze op ScaryMommy. ‘Puur geluk, maar ook bergen werk, en het hele gezin kon zich aanpassen aan het – soms onmogelijke – ritme van de baby. Aan de andere kant van het spectrum heb ik vrienden met pubers. En dus problemen als drank en drugs en schoolcijfers.’
Kristen keek eens naar haar eigen kinderen, en realiseerde zich dat ze momenteel gelukkig nog controle heeft over wat ze zien op internet, of ze hun huiswerk doen, met wie ze omgaan en waar ze zijn.
Lees ook
Wacht maar tot de puberteit komt >
Haar kinderen zijn in staat om kritisch te denken, maar geloven nog steeds dat zij de wijsheid in pacht heeft, schrijft ze. Zoals die keer toen haar zoon een onbegrijpelijk gesprek begon over de snelheid van vallende objecten, maar er volledig vanuit ging dat dat voor haar gesneden koek was. Of haar dochter, die zelf de wijk door fietst en haar kamer opruimt, maar nog wel haar moeder nodig heeft om haar haren te borstelen.
‘Ze zijn mijn baby’s, met het grote voordeel dat ze geen échte baby’s meer zijn’, aldus Kristen. ‘Ik kan ze tot laat mee uit nemen, maar toch de rest van de week hun bedtijd bepalen. En ze zijn te jong om zelf uit te gaan en in serieuze problemen te komen.’
Kristen geniet er dus nog maar even van, die Gouden Jaren. ‘Want als ik mijn vrienden moet geloven, staat me met de puberteit een aardige opvoedkundige achtbaan te wachten. Ik vrees dat dát nog wat wordt.’
Nog meer Kek Mama?
Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >