Bron: Pexels
Het is de grootste angst van veel moeders in wording: dat de babynaam die je al jaren klaar hebt liggen voor je neus wordt weggekaapt. Het overkwam Vera. “Ik wist niet wat ik hoorde, had ze nou écht mijn babynaam gestolen?”
Vera: “Toen mijn beste vriendin en ik samen zwanger bleken, sprongen we een gat in de lucht. Toen we ook nog beiden in verwachting van een meisje waren, kwam er pas écht een droom uit. We waren future besties aan het creëren! Al heeft het ons uiteindelijk bijna onze vriendschap gekost.
Een week nadat ik een positieve zwangerschapstest in mijn handen had, kwam mijn beste vriendin Ivana met leuk nieuws: ze was twee maanden zwanger en had net het kloppende hartje gezien tijdens een eerste echo. Trots hield ze hem omhoog. Ik was dolblij voor haar en moest me inhouden om niet van de daken te schreeuwen dat het bij mij óók al zover was. Samen zwanger zijn was altijd onze droom geweest. Maar ik besloot me in te houden en de eerste afspraak bij de verloskundige af te wachten. ‘Nu moet je opschieten, zodat het leeftijdsverschil niet te groot is’, grapte ze nog.
Rond de acht weken had ik de eerste echo. Daar zag ik tot mijn grote verbazing al een heel kindje ronddobberen in mijn buik. Ik bleek al 12 weken zwanger te zijn. Dat betekende dat ik maar drie weken later was uitgerekend dan Ivana. Toen ik weer buiten stond, belde ik haar meteen met de vraag of ik langs kon komen. Een half uurtje later stond ik met een doos blauwe en roze donuts, die ik onderweg bij de bakker had opgepikt, voor haar deur. In de doos zat ook de echo. Ze gilde het uit van geluk toen ze hem open maakte. Een moment om nooit meer te vergeten.
Tijdens de 20-wekenecho kwamen we er beiden achter dat we in verwachting waren van een meisje. Twee meisjes die later net zulke goede vriendinnen zouden worden als wij, wat wil je nog meer? We waren al close, maar werden dat tijdens de zwangerschap alleen nog maar meer. We deelden alles met elkaar, gingen samen babyshoppen en hielpen elkaar met het inrichten van de kleine kamertjes.
Tijdens onze zwangerschap hebben we het vaak over de namen gehad. ‘Stel je eens voor dat we dezelfde naam kiezen…’ merkte ik eens op. Maar dat zou niet gebeuren. Jaren geleden hadden we elkaar ietwat aangeschoten tijdens een avond uit verteld hoe we onze toekomstige dochters zouden noemen. Mits onze partners het ermee eens waren natuurlijk. ‘Wauw, wat een unieke naam!’ riep ze toen ik zei dat Jazz bovenaan mijn lijstje stond. Dat vond mijn vriend ook en dus waren we er al snel uit dat dat de naam van onze dochter zou worden. Ik ben nooit vergeten dat Ivana’s favoriete naam Amelié was. En dus was ik er vrij zeker van dat ik die naam op het geboortekaartje zou aantreffen. Maar niets was minder waar.
Fast forward: Ivana beviel precies op haar uitgerekende datum. We spraken elkaar de hele dag door, dus toen het urenlang stil was op WhatsApp, wist ik hoe laat het was. Ik zat aan mijn telefoon vastgeplakt, hopende op een update. Bijna 24 uur later kwam het verlossende berichtje: ze was na een pittige bevalling moeder geworden van een gezonde dochter. Meteen daarna kwam de eerste foto mét naam. Mijn mond viel open toen ik het zag. “Hallo, ik ben Jazz Amelié”, stond er op mijn scherm.
Woédend was ik. Ik moest me inhouden om niet direct naar het ziekenhuis te stormen om verhaal te halen. Ik was hoogzwanger en mijn beste vriendin had mijn babynaam gestolen, dat verzin je toch niet? Het was geen toeval, het was geen ongelukje, ze wíst dat ik mijn dochter die naam wilde geven. Ik heb haar bericht niet beantwoord. Toen ze een paar dagen later vroeg of ik al langs wilde komen, kon ik me niet inhouden. Ik heb haar opgebeld en ben helemaal uit mijn plaat gegaan. Misschien waren het deels de hormonen, misschien ook niet, maar het moest eruit. Ze barstte in huilen uit en beweerde geen idee te hebben dat ik dezelfde naam had. ‘Wat een onzin! We hebben de namen met elkaar gedeeld!’ schreeuwde ik. Dat wist ze niet meer. Ze was aangeschoten en was het vast vergeten, zei ze. Ik geloofde er geen barst van, maar besloot me te focussen op mezelf, mijn dochter en de bevalling. Ivana hoefde ik voorlopig niet meer te zien.
Twee weken na de uitgerekende datum kwam mijn prachtige meisje Ava ter wereld. Ik had Ivana al weken niet gesproken, ondanks haar vele pogingen om contact op te nemen. Ik besloot haar wel een geboortekaartje te sturen. Toen ze een maand later met een bos bloemen op de stoep stond om onze vriendschap te redden, kon ik er niet meer omheen. Ondanks dat ze nog altijd ontkent mijn babynaam te hebben gestolen, heb ik besloten het te laten gaan. Het blijft een rotstreek, maar ik kan er niks meer aan veranderen. En ik vind het onze band én die van onze dochters niet waard om de vriendschap hierom te verbreken.”
Dé #1 glossy voor moeders
Doe jij als moeder het meest in huis? Van de kinderen naar school brengen tot de boel netjes houden? En merk je dat je partner niet altijd even enthousiast is om de handen uit de mouwen te steken? Het ligt niet aan hem, het ligt aan de sterren. Mannen met deze sterrenbeelden zijn namelijk luie […]
Het is de grootste angst van veel moeders in wording: dat de babynaam die je al jaren klaar hebt liggen voor je neus wordt weggekaapt. Het overkwam Vera. “Ik wist niet wat ik hoorde, had ze nou écht mijn babynaam gestolen?”Vera: “Toen mijn beste vriendin en ik samen zwanger bleken, sprongen we een gat in […]
Actrice en influencer Gaby Blaaser vertelt in de nieuwste aflevering van 30 Minuten Rauw over het ziekteproces van haar moeder, die in het voorjaar van 2024 overleed aan vulvakanker. Met radio-dj Ruud de Wild praat ze over de stilte en schaamte rondom de ziekte en de noodzaak van zelfonderzoek.
Dolblij was Luuk (29) toen zijn schoonmoeder meteen te hulp sprong na de zware bevalling van Anouk, maar nu is zijn schoonmoeder niet meer weg te slaan uit het gezin. ‘Ik overdrijf niet als ik zeg dat ze elke dag even aanwipt.’
De kop is eraf! De eerste aflevering van het Sinterklaasjournaal met presentator Merel Westrik aan de cadeautjesdesk is een feit. Even wennen voor de vaste kijker of smaakt het naar meer voor de komende afleveringen? Dit vindt tv-kijkend Nederland van de nieuwe presentator.
Een pretecho is een bijzonder moment voor aanstaande ouders. Zeker als ze op dat moment ontdekken of ze een jongen of meisje verwachten. Toen Carmen (34) aan haar schoenmoeder vertelde dat ze weer oma zou worden van een kleindochter, had ze deze reactie nooit verwacht.
