Beeld: Canva
Van die momenten dat je écht even tot tien moet tellen, het overkwam Myrna toen haar man de peperdure gehoorapparaatjes van hun zoontje kwijtraakte.
Myrna (35), getrouwd met Dennis (38), moeder van Yenthe (6) en Lowen (2): “Mijn man was met onze jongste naar de dierentuin geweest op zijn papadag. Leuke dag gehad, maar zoals dat gaat, wat te laat voor het slaapje weer naar huis gegaan. Lowen was dus aan het dreinen met in de auto doen. Je kent het wel, een kwaad kind in een autostoel proberen te duwen, je raakt er nogal gestrest van.
Lowen draagt gehoorapparaatjes, net als zijn vader. Als hij gaat slapen gaan die uit, dus meestal doen we ze in de auto al uit als hij moet gaan slapen. Zo ook nu: Dennis had ze uitgedaan en even op het dak van de auto gelegd om Lowen in de autostoel te krijgen. Je voelt hem vast al aankomen… Vervolgens is hij in de stress vergeten die van het dak te pakken. Al een heel eind onderweg besefte hij het ineens.
In paniek belde hij mij op en ik werd natuurlijk link, want die dingen kosten tweeduizend euro! Ze zijn verzekerd tegen schade, maar niet tegen verliezen. Hij belde daarna meteen de dierentuin, die hebben gezocht op de parkeerplaats, maar konden niks vinden. De dag erna ben ik in de auto gestapt en naar de dierentuin gereden. Daar natuurlijk eerst gevraagd of toch nog iemand ze naar de gevonden voorwerpen had gebracht, ervan uitgaande dat ze daar met uitparkeren al van het dak waren gevallen. Dat was niet zo. Vervolgens ben ik een heel stuk de weg uitgelopen, rondkijkend of ik de gehoorapparaten ergens zag liggen. Weer niks.
Terug in de auto en in slakkentempo de weg terug naar huis gereden, zoekend en speurend of ik ze echt niet ergens zag liggen. Ze zijn knalblauw, dus het zou wel moeten opvallen. Langzaam werd ik toch wat wanhopig. En precies toen zag ik ze ineens, op het verdrijvingsvlak van de oprit naar de snelweg. Daar lagen ze echt! Blijkbaar waren ze de hele weg blijven liggen tot de eerste bocht met wat meer snelheid. Ik heb de auto op de vluchtstrook geparkeerd en Rijkswaterstaat gebeld wat ik nu moest doen
Zij konden niks voor me betekenen, kreeg ik te horen. Zij komen alleen als er ‘menselijke resten’ of ‘levensbedreigende zaken’ op de weg liggen, hiervoor niet. Nou, ik ging toch echt die dingen pakken. Daar lag tweeduizend euro aan gehoorapparaten! Kapot, ongetwijfeld, maar dáár waren we dus voor verzekerd. Ik vertelde de man aan de lijn dat als hij zo gebeld werd over menselijke resten op de weg, die dan van mij waren, want als zij het niet gingen doen, ging ik ze zelf wel pakken. Zo snel als ik kon, ben ik de auto uitgerend, over de snelweg gerend, die gehoorapparaten gepakt, en terug.
Pfew, wat eng! Mijn hart bonkte in mijn keel. Maar wat was ik blij, mijn zoektocht was niet voor niks geweest. De gehoorapparaten waren inderdaad totaal verrot, maar niet meer kwijt. We zouden nu gewoon ons geld terugkrijgen. We hebben na dit fiasco maar wel even de verzekering aangescherpt, zodat ze óók verzekerd zijn als we ze verliezen.”
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
We doen allemaal ons best, maar eerlijk is eerlijk: sommige moeders zijn nét een tikkie… intenser. Je weet wel, de moeders die bij elke nies al googelen of het kinkhoest is. De moeders die hun kind een helm willen opzetten om naar de speeltuin te gaan. Grote kans dat als je overbezorgd bent, je sterrenbeeld […]
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag
Hij kwam er niet via de geijkte paden, maar via een affaire. Maar dat maakt het zoontje van Sarah er zeker niet minder gewenst om.
