Hoewel wij pas één week achter de rug hebben, lijkt het het gewone leven in China inmiddels weer een beetje op gang te komen. Marieke (34) leefde daar met haar gezin bijna twee maanden lang in totale lockdown. Haar boodschap aan andere moeders: “Het gaat goed komen, er komt een einde aan. En je kunt dit aan.”
Lees verder onder de advertentie
Marieke woont met haar man en drie kinderen van 7, 4 en 1 in Xi’an. Begin februari ging ook die miljoenenstad door het coronavirus bijna twee maanden in lockdown. Om haar ervaringen hierover met familie en vrienden te delen, plaatste Marieke een bericht op Facebook. Het was haar man die vond dat ze haar bericht ‘openbaar’ moest zetten, zodat iedereen het kon lezen. Met succes: haar post is inmiddels meer dan 12.000 keer geliket.
Lees verder onder de advertentie
Angstig
In het begin was Marieke onzeker en vroeg ze zich af: hoe ga ik dit in hemelsnaam volhouden, met drie jongens in huis? ‘We wisten niet of we moesten blijven of weggaan’, vertelt ze in haar post. ‘We hadden stress, zagen hoe de hele situatie onze jongens beïnvloedde en ’s avonds in bed vroeg ik me af of ik ziek aan het worden was. Er bleef bijna niets meer over van ons normale dagelijkse leven en dat was beangstigend.’
Uiteindelijk nam het stel de beslissing om te blijven en er het beste van te maken. ‘We zouden dankbaar zijn voor wat we hebben en genieten van zoveel tijd samen. Dat veranderde onze houding. En doordat die veranderde, veranderde die van onze kinderen ook. We begonnen er positieve dingen van in te zien. Want echt, die zijn er – heel veel zelfs.’ Marieke geeft de tip om alle positieve dingen op te schrijven. ‘Laat ze jouw uitgangspunt zijn voor de komende tijd.’
Ook moet je als moeder niet het idee hebben dat je in deze crisis de perfecte homeschool-juf moet zijn, zegt ze. ‘Het vergt tijd om uit te zoeken welke vorm van thuisonderwijs past bij jouw gezin en dat gaat je niet lukken in drie weken. Jij bent niet opeens juf en moeder. Je bent nog steeds moeder, die toevallig haar kinderen helpt bij schoolwerk. Je hoeft geen schooltje te spelen en je kinderen hele dagen educatieve activiteiten aan te bieden. Je kinderen komen niets tekort. Jij mag gewoon moeder zijn van jouw kinderen en er voor ze zijn.’
Lees verder onder de advertentie
Volgens Marieke moet je kijken naar wat jullie samen nodig hebben. ‘En gewoon een dagje overslaan als het even niet lukt. Dan doe je de dag erop een extra bladzijde rekenen.’
‘Falen mag’
In China is de lente begonnen en komt het leven langzaam weer op gang. ‘De kinderen spelen weer met hun buurtkinderen in de speeltuin’, vertelt Marieke. ‘De scholen gaan over een paar weken weer open. Gisteren zijn we zelfs uit eten geweest en ik kon toen wel janken van geluk.’
Lees verder onder de advertentie
Andere moeders in Nederland wil ze een hart onder de riem steken. ‘Omarm jouw roeping als moeder: knuffel ze extra, vertel ze dat je van ze houdt. Vertel ze hoe blij je bent met al deze extra tijd samen. Geef ruimte aan boosheid, angst en frustratie en deel eerlijk jouw eigen gevoelens. Weet dat het oke is om te falen. Het gaat goed komen, er komt een einde aan. En jij, mama, jij gaat dit kunnen. Met een flinke dosis positiviteit gaan jullie hier als gezin zelfs mooier uitkomen dan je erin ging.’
Als moeder zou je je soms het liefst willen opsplitsen om je kind niet achter te hoeven laten, ook al weet je dat ie in goede handen is. Vooral bij oma. Althans, dat hoop je dan altijd maar. Toen Vanessa (35) thuis kwam, was de oppas van haar driejarige zoontje nergens te bekennen..
Serena Verbon (Beautylab) heeft op haar achtendertigste haar hypotheek – als single mom! – afgelost. Hoe heeft ze dit gedaan en is dat voor anderen ook verstandig om te doen?
Een kraamcadeau is een goedbedoelde verrassing voor de kersverse ouders en de pasgeboren spruit, maar soms krijg je iets waar je totaal niet op voorbereid bent. Hannelore (37) wist niet goed hoe ze moest reageren op het kraamcadeau van haar tante.
Eva kreeg toen ze zwanger was hyperemesis gravidarum: extreme misselijkheid en overgeven tijdens de zwangerschap. Alsof dit nog niet erg genoeg was, geloofde haar leidinggevende niet dat ze echt zo erg en zo vaak ziek was en werd ze uiteindelijk ontslagen. Pure zwangerschapsdiscriminatie.
Iedere ouder wil de eerste verjaardag van hun kind speciaal maken. Maar wat begon als een bescheiden feestje met familie en vrienden, eindigde voor Alaya in een groots evenement met een gastenlijst van honderd man, een ballonnenboog en een rekening waar ze liever niet te lang naar kijkt.