Toen Nicole Huisman tweeënhalf jaar geleden met haar vriend Friso voor een kindje wilde gaan, was het spannend. Inmiddels volgt ze een fertiliteitstraject over de grens. Ze praat hier open over in de podcast: Voor een baby naar België.
Lees verder onder de advertentie
De tijdlijn van stylist en creator Nicole Huisman staat vol met positiviteit, fashion en vrolijke foto’s. Ze houdt het bewust luchtig, toont ‘de leukste versie van zichzelf’, want ‘niet alles hoeft online te staan’. Tot 10 mei 2022, wanneer ze bij een foto van haar en partner Friso schrijft: ‘Al ongeveer anderhalf jaar proberen mijn vriend en ik zwanger te worden. En het lukt niet. En ik heb het daar erg moeilijk mee.’
Deze post maakte veel los. Waarom vond je het belangrijk te delen? “Het voelde niet compleet alleen te delen over alles wat goed en leuk was. Ik had het idee dat aan mij voelbaar was dat er iets was. Soms komt er een zwangerschapsaankondiging voorbij waarbij het lastige voortraject wordt gedeeld. Mooi en hoopvol vind ik dat. Tegelijkertijd miste ik de verhalen van vrouwen die middenin zo’n ingrijpende periode zitten. Terwijl ik die zo graag wilde lezen. Ik realiseerde me dat het taboe eromheen groter was dan ik dacht. Al had ik niet verwacht dat de post zóveel teweeg zou brengen. Ik ben overspoeld met reacties en lieve berichten van vrouwen die hun verhaal delen, vragen, tips geven en nog veel meer. Dat heeft me echt goed gedaan in een hele lastige tijd.”
Wat doet het met je als het zwanger worden niet lukt? “De periode van het proberen was in het begin leuk en spannend. ‘Zou het al, deze maand?’ Het was echt ons geheimpje. Maar als iedere maand weer een teleurstelling is, maakt het verdrietig en onzeker. Je voelt je alleen, want delen doe je ook het ook niet meteen. Ik dacht: stel ik me aan? Het kan natuurlijk gewoon dat het even duurt, maar was dit niet wel erg lang voor twee gezonde mensen? Dat maakt heel onzeker. Zeker ook omdat er een babyboom gaande is onder mijn beste vriendinnen. De ene na de andere zwangerschapsaankondiging komt voorbij. Ik organiseer de babyshowers, ga op kraambezoek, koop eindeloos veel babycadeaus… maar bij mij lukt het maar niet. Dan voel je je uit het veld geslagen.”
Ik kan me voorstellen dat dat ook wat doet met je relatie. “Voor onze relatie is het uitdagend: dit is het ‘ding’ wat momenteel altijd boven ons hangt. Het is soms lastig met emoties van de ander om te gaan. Ik kan weleens boos doen, terwijl ik eigenlijk verdrietig ben. Dat is voor hem niet leuk, maar toch is deze periode vooral sterkend. ‘Samen staan we sterk’ is echt een uitspraak die waarheid is gebleken. Mijn vriend is mijn rots in de branding en ik ben er ook altijd voor hem. We blijven lief voor elkaar en steunen elkaar, laten elkaar even wanneer die behoefte er is en blijven samen de leuke dingen vieren.”
In het Nederlandse ziekenhuis voelde je je niet gezien en gehoord. Hoe kwam dat? “Er werden drie standaard-onderzoeken gedaan; een zaadtest bij Friso en bij mij hebben ze inwendig gekeken hoeveel eitjes ik had. Er werd bloed geprikt om te kijken of ik ooit chlamydia had gehad. Ook heb ik een HSG (hysterosalpingografie) gehad; een behandeling waarbij je eileiders worden doorgespoeld en ze tegelijkertijd naar je baarmoeder kijken. De conclusie was al snel: met jullie is er niets aan de hand. Er werd voorgesteld dat we met IUI konden beginnen. Ik dacht: als ze een behandeling voorstellen ben ik heel blij, maar dat was ik niet. “
“Voor onze relatie is het uitdagen; dit is het ‘ding’ dat de hele tijd boven ons hangt”
Nicole vervolgt: “Voor mijn gevoel was er heel weinig onderzocht. Op Google kon ik gewoon vinden dat de behandeling – bij mensen bij wie ‘er niets aan de hand is’ maar 10% kans van slagen had. Dat leek me wel heel weinig voor wat het kost – het is toch een zware hormoonbehandeling – maar in het ziekenhuis werd er een beetje schouder ophalend over gedaan. En dus wilde ik een second opinion. Maar goed ook, want ze hebben een grove fout gemaakt volgens onze Belgische arts. De morfologie (de vorm van het sperma) scoorde onder de maat, terwijl er in het rapport ‘normatief’ stond. Het leek wel alsof er een tikfout was gemaakt! IUI zou bij ons zinloos zijn geweest volgens onze Belgische arts.”
Jullie volgen nu een traject over de grens. Hoe anders is dat? “Ik kwam bij Dr. Valkenburg van het Live Leuven Expert Center terecht, omdat ik over haar veel goede verhalen had gehoord. Zij deed veel intensiever onderzoek. In België zijn ze daarin veel progressiever dan in Nederland. Zo kwamen we erachter dat ik een schildklierziekte had en mijn baarmoeder een afwijkende vorm. Als een normale baarmoeder de vorm van een Martiniglas heeft, is die van mij een walvisstaart. Tel daar de verkeerde uitslag van Friso bij op… en dan kun je wel bedenken hoe blij ik was dat ik naar mijn onderbuikgevoel heb geluisterd. Ook bleek mijn baarmoederspier verdikt, die zwanger blijven bemoeilijkt.”
Lees verder onder de advertentie
Je bent zwanger geweest, maar kreeg met zeven weken een miskraam. Dat lijkt me heel verdrietig. “Ontzettend verdrietig, vooral omdat ik zo blij was dat het na alles wat we hadden gedaan was gelukt. Na de tweede terugplaatsing voelde ik me ook echt zwanger. We voelden zoveel opluchting, zoveel liefde. En toen was dat voorbij, een enorme klap. Nu voel ik me daardoor vooral hoopvol: ik kon wel zwanger worden! We kijken optimistisch naar een nieuwe poging.”
Moeten wensmama’s voor een baby naar België? “Is er van alles geprobeerd, maar weten ze het in Nederland ook niet meer? Heb je een sterk onderbuikgevoel dat er misschien iets aan de hand is wat in Nederland niet onderzocht wordt? Dan is een second opinion in België geen gek idee. Ik zeg zeker niet dat we massaal naar België moeten gaan. Ik heb geen medische achtergrond, ik ben geen expert: ik maak dit mee en wil mijn opgedane ervaring graag delen en anderen informeren over de verschillen in onderzoek en behandeling.Luister vooral ook aflevering één van de podcast waarin ‘mijn arts’ en een Nederlandse gynaecoloog aan het woord komen over de verschillen.”
Hoe gaat het nu met jou en het traject? “Momenteel ben ik in afwachting van het herstel van mijn baarmoederspier. De verdikking aan mijn baarmoederspier wordt behandeld met een pittig hormoon, waardoor ik nu maanden tijdelijk in de overgang zit. Ik schommel extreem in mijn emoties, ben moe, heb opvliegers en slaap erg onrustig. Heel rot, gelukkig tijdelijk. Als deze verdikking is opgelost, mogen we weer verder met een nieuwe poging. Na maanden wachten kunnen we niet wachten weer te beginnen.”
Lees verder onder de advertentie
Waarmee worstel je het meest? “Er is geen garantie dat het ooit lukt. We zijn heel hoopvol, net als onze arts, maar dat we die zekerheid niet hebben is heel rot.”
Zie je jezelf als voorbeeld voor alle andere wensmama’s? “De podcast is één van de mooiste en meest belangrijke dingen die ik ooit gemaakt heb. Ik haal zoveel steun en liefde uit de reacties. Als je deelt, dan heel je. Dat is echt zo. De lieve berichten zijn echt een silver lining in een moeilijke periode. Vooral veel vrouwen die zoveel herkenning vinden in mijn en de andere verhalen en gesprekken. Ik krijg ook veel berichten van vrouwen die door mijn podcast ook naar België zijn gegaan en weer hoop hebben en zich gezien voelen, sommige zijn zelfs al zwanger. Dat ik mensen zo echt kan helpen vind ik ontzettend bijzonder.”
Merk je dat je een taboe doorbreekt door er zo open over te zijn? “Ik schrik ervan hoeveel vrouwen met dit zware verdriet rondlopen zonder erover te praten. Soms uit schaamte, die totaal niet terecht is. Begrijp me niet verkeerd; iedereen mag helemaal zelf weten wat ze de buitenwereld vertellen en wat niet. Er zijn zoveel vrouwen die mij hebben bericht dat ze er eigenlijk wel over wilden praten maar het niet durfden en na aanleiding van mijn openheid en de podcast het toch zijn gaan doen, en dat dat ze zo helpt. Dat vind ik zo ontzettend mooi om te lezen! Ik wens iedereen toe vanuit zijn of haar hart te spreken en te leven en dat ik daar op deze manier een steentje aan kan bijdragen, is ongelofelijk bijzonder.”
In de glossy Kek Mama lees je de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts €29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Wie jarig is, trakteert! Als moeder wil je natuurlijk iets leuks bedenken zonder dat je urenlang in de keuken hoeft te staan. Dat dacht ook Bibi Breijman, die voor de verjaardag van dochter Teddy een lekkere en supersnelle traktatie in elkaar flanste.
Ruzie met je partner, het overkomt de beste. Of het nu gaat om een niet-opgeruimde sok, een ruzie om een vuilniszak of de thermostaat die op de verkeerde stand staat, kleine irritaties kunnen zomaar escaleren. Dat weet Valerie (26) als geen ander.
Gender disappointment: het is een taboe, maar het komt wel regelmatig voor. Soms heb je al van jongs af aan een bepaald beeld van je gezin in je hoofd, soms heb je gewoon voorkeur voor een geslacht. Het overkwam Cynthia, die gewoon eigenlijk haar gezin altijd voor zich zag met een zoon en een dochter.
Of je kind nu een echte fijnproever of een kieskeurige eter is, het menu van je kleintje kan een enorme zoektocht zijn. Wat eet een dreumes op een dag? En hoeveel eet een peuter nou écht? Wij geven je een realistisch kijkje in de keuken van andere ouders. Deze week het menu van Ties.Vajèn is […]