Elsa: ‘Ik schrok me kapot toen ik via de babyfoon zag wat de oppas deed’
De oppas in de gaten houden via de babyfoon, je kunt het eigenlijk niet maken. Toch deed Elsa het, en daar is ze achteraf gezien heel dankbaar voor.
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Aline (34) woont samen met Mark (35) en is zwanger van hun eerste kind. “Noem het naïef, maar toen mijn vriend en ik besloten dat we graag een kind wilden, bespraken we werkelijk alles op één ding na: wat we zouden doen met onze banen. Ik ben als zelfstandig ondernemer verantwoordelijk voor communicatiebeleid in het bedrijfsleven. Een drukke baan die goed betaalt, en waar ik al mijn ziel en zaligheid in stop. Ik zou er voor geen goud mee willen minderen. Ja, inderdaad nogal ironisch dat juist ik een belangrijk stuk privécommunicatie heb laten liggen. Want nu ben ik vier maanden zwanger, en mijn vriend wil evenmin een stap terug doen in zijn uren.
Mijn moeder voedde me op in haar eentje en werkte haar leven lang fulltime. Ik was me er nooit zo van bewust dat dat ook anders kan, maar alleen al die gedachte vliegt me naar de keel. Ik houd simpelweg te veel van mijn baan en moet er niet aan denken dat ik geestelijk afstomp. Al realiseer ik me dat die liefde misschien wel verbleekt bij mijn gevoel als ons kind eenmaal is geboren.
Lees ook – ‘Vaders mogen fulltime werken en in het weekend weg, moeders die dat doen zijn egoïstisch’ >
Mark en ik zijn allebei flexibel in wannéér we werken, dus kunnen we best wat werk verzetten in de avonduren. Als ons kind drie dagen naar de opvang gaat en opa en oma komen ook een dag, hebben we die laatste dag op die manier zo vrijgespeeld.
“Ik vraag me af of onze plannen niet wat al te ambitieus zijn”
Er is dus geen nood aan de man, maar ik vraag me af of onze plannen niet wat al te ambitieus zijn. Over vijf maanden hebben we wel te maken met slapeloze nachten, huiluurtjes, en onvoorziene griepjes, snotneuzen en ander kinderleed waardoor de opvang geen optie is. En dan zwijg ik nog maar over mogelijk naderende lockdowns. Wat niet gaat, dat gaat niet. Dus kunnen we altijd nog besluiten toch te snijden in onze uren. Maar voorlopig houdt dit vraagstuk me ’s nachts wakker. Wat nu?” Meer afleveringen van het dilemma? Elke dinsdag komt er een nieuw verhaal op KekMama.nl. Lees hier de eerdere dilemma’s.