Niet iedereen bewandelt de gebaande paden tijdens de zwangerschap of het moederschap. Sommige vrouwen kiezen er zelfs voor het juist helemaal niet volgens het boekje te doen. Cassandra (33) stuurde haar kraamhulp na drie dagen weg.
Cassandra (33): “Mijn zoontje werd om 3:10 uur ’s nachts geboren. De volgende ochtend om 8 uur stond de kraamhulp voor de deur. Een oudere vrouw die, naar eigen zeggen, al dertig jaar in het vak zat. Daar was ik blij mee. Een vriendin van mij had een kraamhulp van 19 jaar en vond dat niet fijn. Ik hoopte op een ervaren dame en die kreeg ik. Helaas verliep de rest van de week niet zoals ik hoopte.
Al vanaf het eerste moment was de kraamhulp ontzettend dominant. Ik mocht werkelijk niks zelf bepalen. Dan gaf ik aan dat ik heel graag wilde douchen of even snel mijn tanden wilde poetsen, en dan zei ze: “Nee, we gaan nu eerst even je temperatuur opmeten” of ik moest iets anders eerst van haar doen. Mijn behoeften werden constant aan de kant geschoven. Alles moest volgens haar schema verlopen.
Ook wat mijn zoontje betreft wist ze alles beter. Bij een borstvoedingscursus had ik bepaalde houdingen aangeleerd, maar die moest ik van haar allemaal weer afleren. Ook al vond ik die houdingen zelf prettig tijdens het voeden. Zo ging dat continu. Als ik lekker met mijn baby bezig was, trok ze me steeds uit die fijne bubbel om te zeggen dat iets anders moest of dat we nú iets moesten doen volgens haar schema. Bloedirritant!
Naast haar dominante gedrag hielp ze nauwelijks in de huishouding en dwong ze ons min of meer om de kraamvisite steeds ’s avonds te laten komen. Ze deed alsof dat prettiger was voor ons, maar achteraf zagen we in dat dit vooral prettiger was voor haarzelf. Zo hoefde zij niet bij de kraamvisites aanwezig te zijn.
Na drie dagen had ik het helemaal gehad. Ik werd er gek van dat mijn dagen continu vanaf het begin tot het einde werden bepaald door de kraamhulp. Ik kon haar stem niet meer horen. Mijn vriend dacht er hetzelfde over. Hij was in die paar dagen tijd ook al tientallen keren gecorrigeerd. Hij voelde zich helemaal niet meer op z’n gemak om zijn zoontje vast te houden en te verzorgen waar de kraamhulp bij was. Dat kon toch niet de bedoeling zijn?
Toen de kraamhulp aan het einde van de derde dag de deur achter zich dicht trok, hebben wij de organisatie gebeld. We hebben uitgelegd waar we ons aan stoorden en dat ze wat ons betreft niet meer hoefde te komen. Achteraf gezien besef ik me dat het netter was als we dat eerst bij haarzelf hadden aangegeven, maar ik weet ook dat ik kapot was. Ik was een paar dagen daarvoor bevallen en had helemaal niet de energie om zo’n soort confrontatie aan te gaan.
Ondanks dat we het misschien anders hadden kunnen doen, hebben we nooit spijt gehad van het feit dat we onze kraamhulp hebben weggestuurd. Bij een tweede kind zou ik overwegen om zelfs helemaal geen kraamhulp te nemen. Natuurlijk weet ik dat er ook heel veel superfijne vrouwen in de kraamhulp werken, maar ik ben sowieso iemand die het liefst haar eigen ding doet. Iemand die zich continu overal mee bemoeit, daar kan ik moeilijk mee omgaan. Wij redden ons wel zonder hulp.”
In ons Kek Mama magazine lees je de mooiste verhalen, herkenbare columns en de leukste fashion en lifestyle tips. Abonneer je nu voor slechts € 29,95 per jaar en ontvang de glossy als eerste op je deurmat.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
