Helene van Santen is hoofdredacteur van Kek Mama. Ze woont samen met Navin en hun zoontjes Milo en Oliver.
Lees verder onder de advertentie
‘Ik loop met één been op de stoep, en één been in de goot, en als ik dat niet doe, dan ben ik morgen dood.’ Wie kent dit liedje van Kinderen voor Kinderen niet? (Sorry dat je ’m nu voor de rest van de dag in je hoofd hebt.) Het liedje is heel vrolijk, maar gaat over een serieus onderwerp: dwanggedachten. Kinderen schijnen die vaak te hebben en zijn bij hen gelukkig meestal onschuldig: de meeste kinderen groeien er vanzelf weer overheen.
Lees verder onder de advertentie
Tics
Voor mij is dat heel herkenbaar. Milo en Oliver zijn er nog te jong voor, maar ik had zelf als kind allerlei dwangmatige tics. Voordat ik naar bed ging, ‘moest’ ik vier keer achter elkaar hardop zeggen: “Welterusten.”
Lees verder onder de advertentie
Oneven getallen vond ik niet fijn, dus probeerde ik altijd alles, zoals het volume op de televisie, op even getallen uit te laten komen. En ik was ontzettend bijgelovig: ik durfde nooit onder een ladder door te lopen en vermeed zwarte katten als de pest.
Ook mijn zus was bijgelovig en samen konden we daar behoorlijk in opgaan. We gingen regelmatig met onze vader naar wedstrijden van Ajax. Als de club had gewonnen terwijl wij in het stadion zaten met allebei een spijkerbroek en trui aan, dan moesten we bij de volgende wedstijd beslist dezelfde kleding aantrekken, want dat had kennelijk geluk gebracht. Voor wie dacht dat Ajax in de jaren negentig succesvol was doordat het team goed kon voetballen: dat lag dus gewoon aan mijn zus en mij.
Lees verder onder de advertentie
Nu lach ik om mijn gekke bijgelovigheid van toen. Gelukkig ben ik ook geheel over mijn dwangmatige gedachten heen gegroeid. Als mijn zus en ik naar Ajax gaan, trek ik aan wat ik wil. Al moet ik één ding toegeven: ik zet het volume van onze televisie nog steeds het liefst op een even getal. Gewoon, voor de zekerheid.
Als ouder doe je er alles aan om je kind veilig te houden. Maar helaas heb je dat niet altijd zelf in de hand. Lina’s ergste nachtmerrie werd werkelijkheid: haar zoon verdween van de opvang. De redder? Zijn GPS tracker.
Ah, Harry Potter! Die magische wereld waar iedereen – van kinderen tot volwassenen – zich in kan verliezen. Maar voordat je je mini-me introduceert aan Zweinstein, rijst de vraag: op welke leeftijd is dat eigenlijk een goed idee? Want hoewel het eerste boek begint met een elfjarige Harry die nog geen vlieg kwaad doet (behalve […]
Een treinrit kan een spannend uitje zijn. Niet alleen voor je kind, maar ook voor jou als ouder. Denise (36) nam haar vijfjarige dochter voor het eerst mee met de trein, maar dat avontuur liep anders dan verwacht.
Janna (28) probeerde samen met haar vriend Ward (29) een polyamoureuze relatie. Wat eerst een spannend idee leek en een volgende stap naar ultieme vrijheid, betekende uiteindelijk het einde van hun relatie.
Laurie (37) is orthopedagoog, opvoeddeskundige en moeder van zoons Dex (7) en Otis (2). Sinds dit jaar woont ze met haar gezin in Kaapstad. In haar column schrijft Laurie over haar ervaringen van het emigreren met twee jonge kinderen, het leven in Zuid-Afrika en de hoogtepunten en worstelingen van het ouderschap.