Beeld: Nine IJff
Laura Groot (34) is single moeder van Cataleya (5) en werkt als coördinator vooropkomsten bij de Koninklijke Marine.
“Vier keer per jaar komen bij ons nieuwe leerlingen binnen: de toekomstige matrozen. Zij zijn door het keuringscentrum van Defensie via verschillende tests geschikt bevonden om in te stromen bij de marine. Omdat zij nog geen uniform dragen, noemen mijn collega’s en ik ze gekscherend ‘de spijkerbroeken’. Voor iedere leerling maak ik afspraken om een uniform en schoeisel te passen en ik controleer of de basisvaccinaties in orde zijn. Ik zorg er als het ware voor dat ze kunnen starten met de maritieme opleiding.
Zelf werd ik elf jaar geleden beroepsmilitair. Sindsdien heb ik verschillende functies bekleed, waaronder korporaal admin op het schip Zr.Ms. Rotterdam. Tweeënhalf jaar lang lagen we afwisselend een aantal weken aan wal en voeren op zee. Ons hoofddoel was het ophalen en brengen van mariniers naar gebieden waar zij nodig waren, zoals Engeland. Ik hield me bezig met het personeelsplaatje: wie zijn aan boord, wie stapt wanneer af en waarom? Cataleya was op dat moment twee.
Lees ook: ‘Mijn dochter vindt het maar wat stoer dat mama bij de marine werkt’ >
De keuze om juist toen operationeel te gaan, was bewust. Ik dacht: als zij nog niet goed beseft dat ik weg ben, zal het voor mij makkelijker zijn. Dat bleek ook. Natuurlijk waren er momenten dat ik haar miste, maar het was een geruststelling dat ze het bij opa en oma prima naar haar zin had. Nu ze ouder wordt, vind ik het fijn er voorlopig dagelijks voor haar te zijn. Daarom bekleed ik mijn huidige walfunctie de komende vier jaar en daarna zien we wel.
Als mensen horen dat ik bij de marine werk, vinden ze dat vaak stoer. ‘Valt mee,’ zeg ik dan, ‘op dit moment heb ik een kantoorbaan als ieder ander.’ Er wordt onterecht weleens gedacht dat je als militair elke dag door de modder kruipt. Ook voor Cataleya is moeilijk te begrijpen wat ik precies doe.
“Als mensen horen dat ik bij de marine werk, vinden ze dat vaak stoer”
Toen ik operationeel was, kwam ze tijdens de kinderdag aan boord en kroop ze in de gigantische wasmachines en bakte ze pepernoten in de bakkerij. Om daarna een jaar lang tegen iedereen die het maar wilde horen te zeggen: ‘Mama vaart op een boot en bakt pepernoten.’ Dan zei ik er toch even achteraan dat mijn baan íets gecompliceerder is. Inmiddels weet ze dat ik niet meer op een schip zit en kwam ze laatst een kijkje nemen op ons kantoor in Den Helder. Ook leuk, maar het meest interessant was toch de snoeppot op mijn bureau.” Dit portret staat in Kek Mama 06-2022. Ontvang elke maand Kek Mama met korting en gratis verzonden op jouw deurmat! Abonneer je nu en betaal slechts €4,19 per editie.
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
