Beeld: Shutterstock
Werken én een gezin runnen: een Amerikaanse moeder had geen idee hoe zwaar dat was, tot ze zelf kinderen kreeg. Op haar blog schrijft ze een ode aan haar vrouwelijke collega’s.
‘Ik werk bij een non-profitorganisatie, met veel andere vrouwen’, vertelt ze. ‘In de afgelopen jaren heb ik samengewerkt met heel veel moeders. Ik zag ze om acht uur ’s ochtends in de war op kantoor verschijnen en besefte niet dat ze thuis al een veldslag hadden geleverd. Ook begreep ik niet hoe ze zoveel geduld konden hebben bij vergaderingen of het lezen van stukken.’
Lees ook:
Hilarisch: zo denken kinderen over het werk van hun ouders >
De meeste van haar werkende collega’s trokken om vijf uur ’s middags de deur gehaast achter zich dicht. ‘Ik had geen idee dat ze toen net begonnen waren aan het tweede deel van hun dag. En dat ze zich zorgen maakten of ze wel op tijd bij de kinderopvang zouden zijn. De werkmodus ging over in de mama-modus.’
‘Ik had ook geen idee dat ze zich schuldig zouden voelen omdat ze een carrière wilden hebben, naast hun gezin. En dat het tegelijkertijd moeilijk was als ze op werk een telefoontje kregen van school, dat hun kind ziek was.’
Pas nu ze zelf moeder is, begrijpt ze haar collega’s als geen ander. ‘Voorheen glimlachte ik beleefd als iemand mij iets schattigs vertelde over haar kind. Pas nu besef ik hoe erg ze genoot van die speciale momenten.’
Meer persoonlijke verhalen lezen? Volg ons op Facebook en Instagram. Of schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Een nieuw jaar, een nieuw bedrag voor de kinderbijslag. Dat is fijn om te weten, want elke euro helpt als je kinderen sneller groeien dan je portemonnee kan bijhouden. Dit zijn de bedragen voor 2025.
Of je kind nu een echte fijnproever of een kieskeurige eter is, het menu van je kleintje kan een enorme zoektocht zijn. Wat eet een dreumes op een dag? En hoeveel eet een peuter nou écht? Wij geven je een realistisch kijkje in de keuken van andere ouders. Deze week het menu van Ties.Vajèn is […]
Oppaskosten besparen door grootouders in te schakelen, dat doen toch zo veel mensen? Klinkt ideaal, vond ook Anne-Marije. Ze had van tevoren niet kunnen bedenken dat het zo’n wig tussen haar en haar schoonouders zou drijven.
De geboorte van je kind missen: het klinkt als een nachtmerrie die geen enkele vader ooit wil meemaken. Toch overkwam het deze drie mannen. “We zijn inmiddels zes jaar verder, maar ik ben nog steeds niet vergeven.”
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (3) en baby (7 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over: hoe een zieke peuter zorgt voor het terugschieten in vaste rolpatronen.
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat hulp gebruiken. Elke week vertelt een moeder over haar dilemma.
