Op momenten dat blogger Wendy Wisner even niet weet wat ze met haar kinderen aan moet, denkt ze aan haar moeder. ‘Zij is mijn rolmodel – dankzij haar ga ik door.’
Lees verder onder de advertentie
Wendy groeide op bij haar moeder, omdat haar ouders waren gescheiden. ‘Zij werkte fulltime als docent, dus werd er van mij en mijn zus verwacht dat we meehielpen in het huishouden. Ik was negen toen ik mijn eigen kleren waste en na het eten de afwas deed’, legt ze uit.
Lees verder onder de advertentie
Pas sinds Wendy zelf kinderen heeft, begrijpt ze hoe moeilijk het voor haar moeder is geweest. ‘Zelfs met een fantastische man naast me, lukt het niet altijd om alle ballen in de lucht te houden. Ik heb geen idee hoe mijn moeder de boel draaiende hield en ons ondertussen genoeg steun en liefde gaf. Maar ze deed het.’
‘Mijn moeder wenste vaak dat we meer geld hadden, meer tijd en meer hulp’, herinnert Wendy zich. ‘En soms was het best chaotisch in huis, maar mijn moeder was mijn rots in de branding. Ze was – en is nog steeds – mijn rolmodel.’
Lees verder onder de advertentie
Toen Wendy tijdens de crisis bijvoorbeeld werkloos werd en naar de voedselbank moest, dacht ze aan haar moeder. En ook op alle andere moeilijke momenten. ‘Zij houdt me sterk. Ik ga niet bij de pakken neerzitten, maar ga dóór. Want zo heeft mijn moeder mij opgevoed.’
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.