Beeld: privé
Olga (38) vluchtte in maart 2022 vanuit Kyiv naar Nederland met haar zoon Andrii (12) en haar hond.
“Voor de oorlog woonde ik met mijn zoontje Andrii in een mooi appartement in Kyiv; zijn vader en ik zijn zeven jaar geleden gescheiden. Ik had een goede baan als financieel directeur, werkte hard, verdiende genoeg geld. Maar echt gelukkig was ik niet. Ik had geen tijd voor mezelf of om mezelf af te vragen wat ik nu echt wilde met mijn leven. Eigenlijk wist ik wel dat ik liever anderen zou helpen. Maar ik durfde die stap niet te maken, uit angst om mijn geld en reputatie te verliezen.
Nadat de eerste bommen op Kyiv vielen, trok ik met mijn ouders, Andrii en onze hond Funny in de kelder van mijn oude school. Kennissen vertelden ons dat we beter de stad konden verlaten en naar een dorp in de buurt konden gaan. Zij hadden contact met de overheid, dus ik volgde hun advies. Nu weet ik dat juist in die dorpen de vreselijkste dingen zijn gebeurd, zoals in Bucha. We zaten er in een koude kelder, drie dagen lang. Om ons heen hoorde ik raketten en de voetstappen van Russen. Ik wist: ze hoeven de deur maar open te doen en ze vinden ons hier. Ik wist niet hoe ik dan mezelf en mijn zoon moest beschermen.
“Ik wist: ze hoeven de deur maar open te doen en ze vinden ons hier”
Ik belde de peetvader van mijn zoon, hij haalde ons op en bracht ons naar een bus die ons naar de Poolse grens zou rijden. Met 45 andere vrouwen en kinderen reden we in drie dagen over wegen met mijnen het land uit. Mijn enige gedachte was: overleven, mijn kind redden. Andrii klaagde niet, was geduldig, hielp me. Ondertussen kalmeerde ik de vrouwen in de bus, regelde ik warm eten en een plek voor de kinderen om te slapen.
Lees ook – Carli werd door haar bevalling ernstig ziek: ‘Ze ligt 99 procent van de tijd in een donkere kamer’ >
We hebben geluk gehad dat we in Nederland terecht konden bij een geweldige familie. Andrii heeft net zijn Oekraïense online lessen afgerond en krijgt hier nu les op een Nederlandse school. En hoewel mijn zoon eerst zei dat hij genoeg had aan zijn Oekraïense vrienden, zie ik dat hij toch ook hier vrienden maakt.
“Het is magisch om de juiste mensen bij elkaar te zetten, en te helpen. Dat maakt me zo gelukkig”
Ik las over een netwerk van Oekraïense psychologen die zich inzetten voor vluchtelingen en werk daar nu vrijwillig voor, als projectmanager. Ook organiseer ik voetbalwedstrijden voor Oekraïense jongens en heb ik een ‘March for Mothers’ op poten gezet, voor moeders uit Oekraïne. Het is magisch om de juiste mensen bij elkaar te zetten, en te helpen. Dat maakt me zo gelukkig.
Ik heb nog nooit zoveel haat gevoeld als nu, door de oorlog. Toch kies ik er heel bewust voor om positief te blijven. Om uit bed te komen, al voel ik me slecht. Ik ben een voorbeeld voor Andrii, het zou voor hem niet goed zijn om mij altijd verdrietig te zien. Maar ik verstop mijn pijn niet altijd. Ik ben ook maar een mens, geen robot. Zo leert hij dat iedereen zijn emoties mag uiten, kwetsbaar mag zijn en steun nodig heeft. Ik maak me vooral veel zorgen om mijn ouders en broer die nog in Oekraïne wonen en voel me nog steeds schuldig dat ik hen moest achterlaten. Als ik geen moeder was geweest, was ik nooit gevlucht. Maar ik heb een zoon, en ik moet hem beschermen.
“Ik heb een zoon, en ik moet hem beschermen”
Laatst zei Andrii: ‘Mama, eigenlijk hebben we best geluk gehad. We wonen nu in een prachtig huis bij de liefste mensen, onze familie en vrienden in Oekraïne leven nog, ons appartement staat er nog, onze hond is bij ons. En jij doet hier nu werk waar je blij van wordt.’
Op die momenten denk ik: hij snapt meer van het leven dan ik. Ik ben alles kwijtgeraakt, maar het geeft me zoveel vrijheid. Nu kan ik eindelijk doen wat ik wilde doen en wat mijn hart nodig heeft: mensen helpen. Soms kan ik haast niet geloven dat ik dit allemaal doe. Maar nu denk ik dat ik alles kan, omdat niets me meer tegenhoudt.”
Dit artikel staat in Kek Mama 09-2022.
Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.
Jij hebt geen reden nodig om je kind te verwennen met het nieuwste van het nieuwste. Herkenbaar? Moeders met deze sterrenbeelden shoppen wel heel veel voor hun kinderen.
Iedere week delen we op Kek Mama een dilemma van onze lezers. Deze week vraagt Sophia (30) zich af: hoe maak ik mijn schoonmoeder bewust dat mijn dochters twee verschillende kinderen zijn en niet van dezelfde cadeautjes houden?
Schoonmoeders: je kunt niet zonder ze, maar soms halen ze ook het bloed onder je nagels vandaan. Zeker als ze, met de beste bedoelingen, over je grenzen heen walsen. Maria kon haar ogen niet geloven toen haar baby na een dagje bij oma met gaatjes in haar oren thuiskwam.
Pak je tassen, roep de kinderen en spring in de auto: Europa-Park is de volgende bestemming! Dit onbekende pretpark is nog niet zo bekend bij Nederlanders, maar een absolute must-visit als je Disneyland en De Efteling al gezien hebt.
Lisa van den Akker (34) is moeder van vier kinderen én hoofdredacteur van Kek Mama. Regelmatig schrijft ze een column over haar avonturen en gedachtes als moeder van een gezellig, maar ook chaotisch gezin.
Carolien Spoor en haar man Jon Karthaus zijn na een relatie van achttien jaar uit elkaar, schrijft ze op Instagram. “Er is een nieuw hoofdstuk aangebroken.”
