Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Toen Tessa hoorde dat ze een tweeling kreeg, was ze eventjes in shock. En veel mensen om haar heen maakten het er niet makkelijker op.
‘Ik vond het zelf al ongelooflijk spannend. Maar dat mensen zúlke dingen kunnen zeggen als je zwanger bent van een tweeling, kon ik me niet voorstellen.’
‘De ene na de andere opmerking kreeg ik naar m’n hoofd geslingerd. En alles zonder enige gêne. ‘Is het op de natuurlijke manier gegaan?’. ‘Heb je dit gepland?’. ‘Wilde je er niet gewoon één?’. Ik kon amper geloven hoe brutaal iedereen is als je zwanger bent. Iedereen wil alles weten en denkt dat ook te mogen vragen. Terwijl sommige dingen gewoon privé zijn, toch?
Maar wat me vooral opviel was de opmerking over hoe zwaar het wel niet moet zijn, een tweeling. ‘Twee tegelijk, wow, dat wordt druk’. Dat hoorde ik tig keer per dag. Het voelde alsof ik het moest verdedigen, tweelingmoeder worden.
Nu zijn mijn jongens een half jaar oud en gaat het heel goed met ze. Ze doen het geweldig en zijn heel lief. En makkelijke kinderen: ze slapen al heerlijk door. Als ik dat aan sommige ouders vertel staan ze wel even te kijken.
Lees ook
Een tweelingzwangerschap: dit kun je verwachten >
Toch zit ik wel met sommige opmerkingen en de negativiteit rond een tweeling in mijn maag. Ik heb er ook niet voor gekozen, het is me gegund. Het is speciaal, ja. Maar niet iets negatiefs. Mensen doen wel alsof dat zo is. Wat veel zwangere vriendinnen, collega’s of kennissen zeggen is: ‘O ik had de eerste echo en gelukkig, het is er maar één!’. Dat doet dan pijn. Alsof mijn zwangerschap ‘pech’ was. Nou, ik weet nu ik moeder ben één ding heel zeker. Het is een voorrecht om moeder te mogen worden – en zeker van deze twee knullen. Natuurlijk ben ik ook moe, zijn de dagen gauw vol met luiers en flesjes en is het soms even bikkelen. Maar ik weet niet beter. En ik wil ook niet weten hoe het er met één is. Dit hoort zo, voor mij.’
Mijn man ik kijken elkaar af en toe aan als we ergens een ‘enkele’ kinderwagen zien. ‘Dat is kinderspel’, grappen we dan maar. En hobbelen we verder met ons dubbele gevaarte vol jongens.’
Meer Kek Mama? Neem nu een abonnement en profiteer van leuke aanbiedingen.