Bron: Pexels
Toen de dochter van Leah vijf werd, wist ze precies wat ze wilde: haar kinderfeestje vieren in een ballenbak. En dat werd een onvergetelijke verjaardag.
We gingen voor de vijfde verjaardag van Cato naar een krijspaleis. Je weet wel, een ballenbak vol gillende, hyperactieve kinderen en een constante geur van friet en zweet. Mijn nachtmerrie, maar hé, het was háár dag. Ze nodigde tien vriendinnetjes uit en met drie auto’s vol kibbelende meiden reden we naar het paradijs der chaos.
De middag verliep verrassend soepel. De meiden speelden, renden, lachten en aten zich rond aan taart en patat. Er werden cadeautjes uitgepakt, en ik had het gevoel dat ik redelijk controle had over de boel. Maar zoals dat altijd gaat bij kinderfeestjes: op een gegeven moment is de energie zo hoog dat het lijkt alsof je een roedel losgeslagen puppy’s probeert te managen. Na vier uur besloot ik dat het genoeg was en begon ik de kinderen richting de parkeergarage te dirigeren. Dat ging, laten we zeggen, niet zonder slag of stoot, maar uiteindelijk zaten ze allemaal. Dacht ik.
Eenmaal thuis konden de meiden nog even spelen voordat ze werden opgehaald. Terwijl ik limonade inschonk, riep Cato ineens: ‘Waar is Alina?’ Mijn hart stond even stil. In een flits probeerde ik te bedenken wie er in welke auto had gezeten en kwam tot een gruwelijk besef: we waren Alina in de ballenbak vergeten.
Mijn eerste gedachte: hoe heb ik dit kunnen laten gebeuren? Mijn tweede gedachte: ik moet nú terug. Mijn vader bleef bij de rest van de kinderen terwijl ik met piepende banden de snelweg op scheurde. Ondertussen spookten er verschrikkelijke scenario’s door mijn hoofd. Wat als ze bang is? Wat als iemand haar iets aandoet? Wat als we haar nooit meer terugvinden? En het mijn schuld is? Mijn maag draaide zich om bij de gedachte.
Eenmaal aangekomen, sprintte ik naar binnen. Daar vond ik Alina rustig hangend in een klimrek. ‘Weet je dat ik héél hoog kan klimmen?’ riep ze vrolijk, terwijl ik met een mix van opluchting en paniek op de grond zakte. Ze had ons niet eens gemist.
Weer terug in de auto kon ik er nog niet helemaal om lachen, maar ik was blij dat Alina er zo relaxed onder was. Ik moet toegeven dat ik haar ouders het verhaal ook nooit heb verteld. Alina had geen idee, dus dat heb ik mooi zo gelaten.
Die avond, toen ik moe maar opgelucht op de bank zat, kwam Cato naast me zitten. Ze keek me aan met die grote, blije ogen van haar en zei: ‘Dit was de allerleukste verjaardag ooit!’ Een ding weet ik zeker: bij haar volgende verjaardag houden we het bij iets waar ik álle kinderen kan tellen.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Niet iedereen heeft het geluk dat bij die man waar je op bent gevallen ook een leuke familie hoort. Veronique kan hierover meepraten. Zij en haar schoonzus liggen geregeld in de clinch en deze keer om een rekening van de stomerij.
Luna (29) had een pittige nacht op nieuwjaarsavond. Wat een gezellig begin van het nieuwe jaar had moeten zijn, eindigde in een complete ramp.
Kinderfeestjes zijn vaak een bron van plezier, maar soms nemen die verrassingen wel heel bizarre vormen aan. Je stuurt je kind vrolijk naar een feestje, en wat krijg je terug? Een huisdier. Het overkwam Saïda.
Een gepensioneerde basisschoolleraar geeft op het TikTok-account van haar dochters (@elenanico22) een belangrijk advies aan ouders. Ze deelt de grootste fout die ze vaders en moeders in de opvoeding heeft zien maken tijdens haar decennialange carrière. En het is simpeler dan je denkt.
Adam dacht dat het een gewone dag zou worden, totdat hij thuiskwam en ontdekte dat zijn partner, de moeder van hun drie kinderen, verdwenen was.
We willen allemaal het allerbeste voor onze kleintjes. Maar als het om babyvoeding gaat, is de keuze soms overweldigend. Zelf maken of toch een van de ontelbare verschillende potjes? En hoe gezond zijn die kant-en-klare hapjes eigenlijk? In een nieuwe aflevering van Keuringsdienst van Waarde doken de makers in de wereld van babyvoeding en de […]
