Beeld: Shutterstock
Lilian (36), moeder van Nanne (7) en Niels (3), wilde koste wat kost bevallen met pijnbestrijding. Dus hing haar man bij de eerste wee aan aan de lijn bij de verloskundige.
“Wat er ook gebeurt, ik beval niet thuis, wist ik vanaf het moment dat ik de positieve zwangerschapstest in handen hield. Ik wilde pijnbestrijding. Bij de geboorte van Nanne was dat uitermate goed bevallen, ik zag geen reden het nu anders te doen.
Mijn eerste bevalling duurde drie uur. Reden om alert te zijn, waarschuwde de verloskundige. Dat knoopte ik in mijn oren, dus bij de eerste wee hing mijn man al bij haar aan de lijn. ‘Ik meld dat je eraan komt’, zei ze, waarop ik liggend op mijn zij – de enige mogelijke houding – op de achterbank kroop, waarna mijn man over de vluchtstrook van de snelweg stoof.
Lees ook
13 dingen die je vóór je bevalling gedaan wil hebben >
De rit ging als een waas aan me voorbij. Ik kreeg geen lucht, voelde mijn armen en benen niet meer. Alles zat me in de weg, zelfs al was het enige wat ik droeg een kingsize nachthemd en een zwangerschapsonderbroek.
Aan de kant, gilde ik, terwijl we onder de slagboom van de ziekenhuisparkeerplaats door reden. De verloskundige – al die tijd via de speaker aan de lijn, maar daarvan had ik niets meegekregen – stond al klaar. Op de achterbank van onze Toyota beviel ik van onze Niels. Hij had de navelstreng om zijn nek, dus wat was ik blij dat we voor de ingang van het ziekenhuis stonden.”
Dit artikel staat in Kek Mama 01-2021.
Meer Kek Mama? Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief >
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.
Je kunt ze nog zo feilloos uit elkaar houden als ouders, maar als een tweeling iemand voor de gek wil houden dan is daar weinig tegen te doen.
Chiara dacht dat ze er vrede mee had om kerst alleen met haar eigen gezinnetje te vieren, maar nu het zover is wordt ze overmand door melancholie.
