Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Lees meer
‘Op mijn 41e kwam ik er eindelijk achter dat ik niet op mannen val, maar op vrouwen’
Beeld: Pexels
Als je ’s ochtends opstaat, is er nog niks aan de hand. ’s Avonds besef je: mijn leven is voorgoed veranderd.
Lees verder onder de advertentie
Eliane (43), moeder van Pip (5): “Ik was al elf jaar single. En al die tijd nooit verliefd geweest. Tot die ene dag waarop ik Manon tegen het lijf liep. Ik was 41 en kwam er eindelijk achter dat ik niet op mannen val, maar op vrouwen.
Lees verder onder de advertentie
Als een kip zonder kop op zoek naar liefde
Toen ik studeerde verslond ik het ene vriendje na het andere. Ik was als een kip zonder kop op zoek naar liefde, maar na een paar weken scharrelen constateerde ik keer op keer dat dit vriendje ook niet de ware was. Ik wist niet zo goed wat ik met jongens aan moest. Ik kon bier met ze drinken, schuine grappen maken en met ze sporten, maar uiteindelijk kwamen we nooit verder dan vriendschap. Ging ik eens met iemand naar bed, meestal dronken, dan was het wat mij betreft meteen einde verhaal. Jongens raakten me niet.
Lees verder onder de advertentie
Vrienden voor het leven
Op mijn 23e ontmoette ik Max op een feestje. Het was meteen raak. Hij viel op mijn stoere voorkomen, ik op zijn intellect. We hielden van dezelfde dingen: reizen, lezen, kitesurfen. Maatjes waren we, vrienden voor het leven. Maar dat was zoals altijd ook het probleem: van romantiek was geen sprake. Ik hield van Max, we hadden het fijn samen, we vreeën weleens, maar meer omdat dat nu eenmaal zo hoorde. Ik vond het niet vervelend, maar ik genoot er ook niet van. Onze vriendschap werd in de loop der jaren sterker en sterker, maar de liefde verdween naar de achtergrond. Zeven jaar geleden biechtte Max onverwacht op dat hij verliefd was op een ander.
Lees verder onder de advertentie
Single moeder
We zijn nog steeds close. Zo close dat Max zeven jaar na onze breuk aanbood de donor te worden van mijn kind. Ik was single en wilde niets liever dan moeder worden. Max en zijn vrouw willen geen kinderen maar vonden het net als ik een fijn idee dat mijn kind een betrouwbare en bereikbare vader zou hebben – ook al zou Max verder geen rol spelen in de opvoeding. Drie maanden nadat we het door onszelf opgestelde contract ondertekenden, was ik zwanger. Ik was ervan overtuigd dat ik de opvoeding in mijn eentje zou doen. Dat ik altijd single zou blijven. Lekker overzichtelijk.
Lees verder onder de advertentie
Lees ook
‘Voor ik het wist, zat ik hartstochtelijk met een vrouw te zoenen’ >
‘Voor het eerst in mijn leven was ik verliefd’
En toen liep ik op het kinderdagverblijf van Pip een andere alleenstaande moeder tegen het lijf. Ik kon mijn ogen niet van haar afhouden, die eerste keer. We maakten een praatje en ik voelde mijn wangen rood worden. Een dag later spraken we elkaar opnieuw. En daarna elke keer als we onze dochters brachten of haalden.
Lees verder onder de advertentie
Na twee weken kreeg ik haar niet meer uit mijn hoofd. Ik kon niet eten, niet slapen en er kwam niks uit mijn handen. Voor het eerst in mijn leven was ik verliefd. Dat ik iets zou kunnen krijgen met een vrouw was nog nooit bij me opgekomen. Dat je lesbisch bent, zoiets weet je toch gewoon? Ik had er toch op z’n minst over moeten fantaseren?
Blijkbaar was ik de juiste vrouw nooit tegengekomen, want nu viel alles op zijn plek. Opeens begreep ik waarom ik nooit verliefd werd. Waarom het nooit werkte tussen mannen en mij. Twee weken na onze eerste ontmoeting dronken Manon en ik koffie bij mij thuis en kusten we elkaar.
Voor Manon was het ook de eerste keer dat ze verliefd was op een vrouw. Onze omgeving deed er een beetje lacherig over. ‘Bisgierig, dat is helemaal van nu’, riep een vriendin. ‘Je hebt gewoon een midlifecrisis’, opperde een andere. Maar ik twijfelde geen seconde. Alles klopte. Voor het eerst in mijn leven genoot ik van seks. Het kon me niet schelen wat de rest van de wereld ervan vond: ik was gelukkig.
‘Ik heb eindelijk mezelf gevonden’
Een paar maanden geleden, twee jaar na de ontmoeting die mijn leven voorgoed zou veranderen, zette Manon een punt achter onze relatie. Ze twijfelt of ze echt op vrouwen valt. Ook is ze bang voor het oordeel van andere mensen. Ik ben intens verdrietig dat het uit is, maar blij dat ik eindelijk mezelf heb gevonden. Nu nog een vrouw die daarbij past.”
Dit verhaal heeft eerder in Kek Mama gestaan.
Meer persoonlijke verhalen? We selecteren de mooiste in onze nieuwsbrief >
