
Yolanthe: ‘Hij stond daar, zijn kleine handje op de kist, tranen over zijn wangen’
Yolanthe Cabau woont met zoon Xess (9) in Los Angeles. In deze column deelt ze haar ervaringen als single moeder en carrièrevrouw.
Iedere ouder kent het: je wilt een goede indruk maken, maar soms heb je gewoonweg geen tijd of energie om alles zelf te doen. Dus ga je voor een slimme oplossing die toch niet zo slim blijkt.
Ella, moeder van Noud (6) en Ezra (4): “Als moeder van twee jongens heb ik geleerd dat improvisatie de sleutel tot overleven is. Of nou ja, dat dacht ik. Tot het moment dat ik er per ongeluk voor zorgde dat een hele groep kleuters een verdacht gezellige avond had.
Een klassen-diner op school. Superleuk idee: alle kinderen mochten een gerecht meenemen en zo vormden we samen een feestmaal. Noud was ingedeeld bij de toetjes. Easy, dacht ik. Tot de avond ervoor. Zoals gewoonlijk was ik veel te moe en veel te druk om nog uitgebreid de keuken in te duiken. Zelf iets bakken? Geen optie. Maar ik ben niet voor niets een moeder met ervaring: er zijn winkels die dat voor mij doen.
Dus daar stond ik, in de supermarkt, op zoek naar iets dat ik met een beetje creativiteit als homemade kon laten doorgaan. Mijn oog viel op kant-en-klare tiramisu. Perfect! Snel twee pakken in mijn mandje, thuis hup in een mooie witte schaal scheppen, even gladstrijken met een spatel en er een verse laag cacaopoeder overheen. Voilà: alsof ik een ware keukenprinses was geweest. Missie geslaagd.
Het diner was een succes. Iedereen at en genoot, en Nouds tiramisu viel bijzonder goed in de smaak. Missie extra geslaagd! Maar toen, later die avond, kreeg ik een appje van een andere moeder: ‘Mijn dochter vond die kindvriendelijke tiramisu zó lekker! Heb je het recept voor me?’
Kindvriendelijke tiramisu?
Wij eten thuis nooit tiramisu, dus ik had me totaal niet gerealiseerd dat er blijkbaar een versie zonder en mét iets speciaals bestond. Lichtelijk in paniek opende ik Google. En toen de ingrediëntenlijst van de verpakking.
Er zat alcohol in. Ik had dus, zonder het te weten, een groep zesjarigen een vleugje Italiaanse feestvreugde geserveerd. Ik voelde mijn wangen gloeien van schaamte. Zou iemand iets gemerkt hebben? Waren er kleuters ineens opvallend giechelig? Had de juf iets door? Maar ik hoorde niks. Geen klachten, geen rare verhalen. En dus… heb ik het maar zo gelaten.
Tot op de dag van vandaag weet niemand dat de geliefde “kindvriendelijke” tiramisu een tikkie minder kindvriendelijk was dan gedacht. En dat houden we zo.”
Ook Kaya heeft een geheim. Ze hoopt dat niemand er ooit achter komt wat haar bijbaan is als de kinderen bij hun vader zijn. Je leest het hier.
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!