‘Volgende keer nemen we een oppas bij ons burenfeest’

de Juf André disco dansen Beeld: Getty Images
Jorinde Benner
Jorinde Benner
Leestijd: 3 minuten

Het leuk zo leuk, dat burenfeest, maar als de kleine koters niet kunnen slapen door het lawaai van de dj is het feestje snel voorbij.

Lees verder onder de advertentie

Shanti (35):

‘Weet je wát een goed idee is?’ riepen drie bevriende buren- stellen en wij op een door wijn ingegeven avond: ‘Een burenfeest!’ In onze Vinex-wijk woonden alleen maar jonge gezinnen van wie de meeste kinderen veel met elkaar speelden. Als we het in het huis van het gezin met de meeste ruimte hielden, hadden we geen oppas nodig. De zolder kon dienen als slaapverdieping en dan checkten we tijdens het feest gewoon beurtelings of het nageslacht een beetje sliep.

Lees verder onder de advertentie

De volgende keer een oppas

Zo geschiedde. Weken aan voorbereiding gingen eraan vooraf, kosten noch moeite werden gespaard. Er was een dj, de champagne vloeide met liters. Alleen van dat ongestoorde dertigplusdansfeestje kwam niks terecht. Al om tien uur kwamen de eerste kinderen naar beneden. Ze konden niet slapen. Sloegen elkaar de hersens in. Er waren een paar bang in het donker. De muziek stond te hard.

“Binnen een halfuur hing het gros van de kinderen huilend van vermoeidheid aan onze benen”
Lees verder onder de advertentie

Na twee uur ploeteren – de helft van de ouders in beschonken toestand – besloten we de hele meute maar naar beneden te halen. Dan dansten ze maar een nachtje mee. Behoorlijk optimistisch ingeschat natuurlijk, want binnen een halfuur hing het gros van de kinderen huilend van vermoeidheid aan onze benen. Voor twaalven breiden we er een eind aan en beloofden elkaar: de volgende keer nemen we een oppas.”

Lees ook – Arme oppas: ‘Ze trapt steeds in de streken van onze kinderen’ >

Lees verder onder de advertentie

Als het maar gezellig is

Cindy (38):

“Mijn man, mijn broer én mijn zwager werden alle drie kort op elkaar veertig. Reden voor een feestje, vonden de schoonzussen en ik. We regelden een cafeetje, stuurden de kinderen naar oma en de dj des huizes wilde wel draaien. Ja, alleen dance uiteraard, verzekerde hij; het enige waar de mannen naar luisterden. Het eerste nummer dat hij draaide was I will survive door de Hermes House Band. Vooruit, best te interpreteren als dance, gaven we hem het voordeel van de twijfel. Maar toen daarna de ene Hazes-hit na het andere Wolter Kroes-nummer uit de speakers schalde, wisten we even niet hoe we het hadden. Had-ie echt niets anders? Wij hadden nog wel playlists op Spotify. Maar dat werkte allemaal niet, op zijn apparatuur. Gierend van de lach hebben we ondanks die gigantischer misser een fantastische avond gehad – hossend in plaats van stuiterend.”   Lees elke maand de mooiste verhalen, meest herkenbare columns en de leukste tips voor jou en je kids. Abonneer je nu op Kek Mama en krijg tot 45% korting.

Lees verder onder de advertentie

Meest bekeken