Beeld: Getty Images
Je kunt er donder op zeggen dat je ooit iets gaat vergeten als ouder. En dan is het maar hopen dat die cocktail van slaapgebrek en brainfog er niet voor zorgt dat het iets belangrijks is.
Inge (44), moeder van Lieke (11), Bram (10) en Gijs (5):
“Mijn schoonmoeder werd zeventig en dat vierden we met de hele familie in een pop-up-restaurant in een buitenwijk van Antwerpen. Toffe plek, met een klein speeltuintje voor de deur. De kinderen konden daar prima hun gang gaan, terwijl wij aan een aperitief zaten.
Een klein uurtje later schoven ze aan voor het diner. Dachten we. Tot halverwege het hoofdgerecht de deur openging en Gijs met een vreemde vrouw naar binnen kwam. ‘Bij wie hoort hij?’ hoorde ik haar aan de bar vragen. Niemand had ’m gemist.”
Mirjam (42) is moeder van Sanne (9), Veerle (7), Noor (5) en Sofieke (3):
“Ik vergeet iets te vaak luiers, doekjes en reservekleding mee te nemen. Ook toen ik door een indoorskibaan was uitgenodigd voor een event waar peuters skiles zouden krijgen. Veerle was pas 2,5 jaar, maar stond toch leuk daar in de sneeuw op van die kleine latjes.
Met een kop koffie keek ik vanuit het restaurant op m’n gemakje toe. Tot de juf naar me toe kwam, ze weigerde Veerle nog langer les te geven. Die had in haar broek gepoept en stonk een uur in de wind. En wederom had ik niets bij me.”
Lees ook – Opvoedblooper: ‘Ik was mijn dochter vergeten in de speeltuin’ >
Sjoerd (42), vader van de tweeling Lars en Sven (7):
“Na de zwemles ben ik blij als ik met twee aangeklede kinderen dat verhitte omkleedhok kan verlaten. De drukte, de warmte en die chloorlucht; ik vind het de hel. Dus wil ik daar zo snel mogelijk weg en loop ik negen van de tien keer met die malle blauwe overschoentjes over de parkeerplaats naar mijn auto.”
Wendy (47), moeder van Noah (12) en Sam (8):
“De combinatie van slaapgebrek en het feit dat ik niet gewend was boodschappen te doen met twee kinderen zorgde er jaren geleden voor dat ik Sam – die toen een paar weken oud was – op de broodafdeling van de supermarkt liet staan.
Terwijl ik brood stond uit te zoeken, ging Noah ervandoor met zo’n mini-karretje. Pas bij de kassa besefte ik dat ik Sam niet meer bij me had. De desbetreffende caissière vraagt me als ik bij haar afreken nog steeds lachend of ik niets ben vergeten, ook al is het inmiddels acht jaar later.”
Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.
Van gymtassen inpakken tot zwemlessen plannen, van BSO-schema’s tot traktaties regelen: het loopt allemaal via jouw hoofd. En nu blijkt uit onderzoek dat al die mentale to-do’s niet alleen jouw brein bezetten — maar ook je relatie beschadigen.
De bevalling: sommigen zien er als een berg tegenop, anderen krijgen een spirituele awakening tijdens de geboorte van hun kind. Hoe dan ook: het is altijd een verhaal op zich, wat moeders maar al te graag delen. Bij voorkeur met veel details. Deze week het bevallingsverhaal van Floor (29).
Niets in het leven is zwart of wit, en opvoeden brengt altijd dilemma’s met zich mee. Zelfs al lijkt de keuze op sommige momenten nog zo helder.
In het televisieprogramma De Klassenavond doet Erwin een aangrijpend verhaal over zijn dochter, die hij al twaalf jaar niet meer heeft gezien. In gesprek met presentator Rob Kamphues vertelt hij openhartig over het gemis en de pijn die hij dagelijks voelt.
Soms kunnen leraren niet helemaal eerlijk zijn tegen ouders. Beleefdheid en professionaliteit gaan nu eenmaal voor — en dus zeggen ze op het rapport dat je kind een “sociale persoonlijkheid” heeft, terwijl ze bedoelen dat hij of zij de hele dag door kletst.
Denk je dat knuffels alleen voor kinderen zijn? Think again. Steeds meer volwassenen geven toe: ze slapen met een knuffel. En dat is niets om je voor te schamen. Sterker nog, het is goed voor je nachtrust en je mentale gezondheid.
