Beeld: Shutterstock
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Fabiola (35) is single moeder van drie dochters (8, 5 en 2).
“Mijn beste vriendin Noush en ik zijn al ons leven lang vriendinnen, we zijn als zussen voor elkaar. Ook onze moeders groeiden samen op, en zo brengen we al sinds onze geboortes veel tijd bij en met elkaar door. De opvoedingen die we kregen, verschilden niet zoveel. Ik voelde me thuis bij haar moeder, Noush zag mijn moeder als een tante. Toch blijken onze eigen opvoedstijlen behoorlijk te verschillen, sinds we allebei moeder zijn.
Noush heeft twee zonen van vier en zes, die vragen om een andere aanpak dan mijn drie meegaande meiden. Het staat niet tussen ons in, ieder haar vrije keuze. Tenminste, zo dacht ik erover tot vier maanden geleden. Want toen sloeg het noodlot toe: de vader van de kinderen van mijn vriendin overleed.
“Mijn vriendin heeft haar kinderen niet verteld dat hij overleden is”
Hij speelde geen heel actieve rol in hun leven, maar de kinderen zagen hem wel. En nu komt het erge, in mijn ogen: mijn vriendin heeft haar kinderen niet verteld dat hij overleden is. Ze zien hem wel vaker een paar maanden niet, maar sinds kort komen de vragen. Waar papa is, en of hij ze is vergeten. Daarop heeft Noush gezegd dat hij op een verre reis is en dat ze niet weet wanneer hij terugkomt. Ik voelde mijn hart verschrompelen toen ze het me vertelde. Kinderen verdienen de waarheid, zéker over hun eigen ouders. Nu blijven ze hopen dat hij terugkomt, en heeft hun moeder nog gelogen ook, als ze straks de waarheid ontdekken.
Lees ook – Mama is weg, papa blijft achter: ‘Verdorie, denk ik soms, dit hadden zij en ik samen moeten doen’ >
Ik heb mijn vriendin voorzichtig gezegd hoe ik over haar aanpak denk, maar ze is het niet met me eens. Ze zijn te jong om de pijn aan te kunnen, zegt ze. Terwijl de pijn van een moeder die de dood van hun eigen vader verzwijgt, misschien nog wel erger is, denk ik. Hoe help ik mijn vriendin haar kinderen juist te begeleiden in het verlies van hun vader?” Wil je nog meer mooie en herkenbare verhalen van mede-mama’s lezen? Neem nu een abonnement en ontvang Kek Mama elke maand als eerst op jouw deurmat.
Een kinderwens hebben is een verlangen dat diep van binnen kan branden. Maar wat als jouw wens zó groot is, dat je een grens overschrijdt? Anna (28) deelt haar verhaal over een beslissing die haar leven voorgoed veranderde – en waar ze nog steeds mee worstelt.
Soms kom je er niet uit in je eentje en kun je wel wat advies gebruiken. Elke dinsdag vertelt een lezeres daarom over haar dilemma.
Elke maandag vertelt een moeder over het moment in het moederschap waarop het even he-le-maal misging.
Als je de vieze was in de droger doet of tandpasta op je gezicht smeert, betekent dat niet dat je langzaam gek aan het worden bent. Het betekent dat je honderdduizend ballen tegelijk in de lucht houdt. Mag het dan alsjeblieft een keertje misgaan, ja?
Een onbegrijpelijk fenomeen. Zo noemt presentator en ondernemer Kaj Gorgels het vaderschap. In Switched-On de podcast vertelt hij meer over hoe hij de eerste maanden met zijn zoon beleefde en wat zijn allergrootste missie is als kersverse vader.
We hoeven het jullie niet te vertellen, maar het leven met kinderen is duur. En het wordt alleen nog maar duurder, want de vaste lasten gaan ook in 2025 weer flink omhoog.
