Beeld: GettyImages
Van eenhoorns tot Elmo en van Paw Patrol tot prinsessen. Elke peuter komt in een fase waarin hij of zij enthousiast wordt van specifieke dingen. Daarom delen we iedere week een leuke peuterpassie van onze lezers, want soms zijn ze wel héél bijzonder.
Deze week deelt Berlinde (37) de peuterpassie van Moïse (3). Dochterlief heeft namelijk een fascinatie voor de maan.
Berlinde: “Mijn peuter is pas drie jaar oud, maar bij haar draait alles om dat mysterieuze lichtbolletje.
Ik weet nog precies op welk moment ik haar bewondering voor de maan opmerkte. Op een avond, toen we laat thuiskwamen en het al donker was, droeg ik Moïse, met haar slaperige hoofdje tegen mijn schouder, van de auto naar de voordeur. ‘Kijk, mama! Een lampje in de lucht!’ riep ze ineens, wijzend naar boven. En ja hoor, daar hing-ie: de volle maan, helder en betoverend. Sindsdien wil ze elke avond naar buiten om de maan te bekijken.
Na een tijdje werd het een heus ritueel: pyjama aan, tanden poetsen en nog even zwaaien naar de maan. Met haar neus geplakt tegen het raam maakt ze met haar warme adem een wazige cirkel op het glas. ‘Ik zie ‘m al, mama! Nu lijkt ie op een banaan!’ roept ze dan enthousiast. Toen ze erachter kwam dat de maan ook kan verdwijnen (eerlijk, ik heb dat niet slim aangepakt door op een mistige avond met haar naar buiten te lopen), volgde een half uur intens verdriet. ‘Komt-ie nooit meer terug?!’ Pas na een moeizaam verhaal over maanfasen, de aarde en schaduwen kon ze eindelijk slapen.
Niet alleen Moïse, maar ook ik leer veel over de maan. Want ja, je moet mee in de passie van je kind, toch? We hebben inmiddels een stapel prentenboeken over het natuurfenomeen. Haar grote favoriet? Ik wil de maan. Ze heeft ook een maanlampje die ‘s avonds over haar waakt en elke nacht zingen we – hoe kan het ook anders – In de maneschijn.
Laatst zat Moïse bij mij op schoot en vroeg ze met haar liefste stemmetje of ik morgen met haar naar de maan wilde wandelen. Haar oogjes begonnen te glinsteren toen ik haar meer uitlegde over raketten en astronauten. ‘Ik word later ook attonaut’, riep ze met de absolute overtuiging van een driejarige. Ik knikte en zei dat dat een fantastisch plan is.
Haar peuterpassie is niet alleen aandoenlijk, ik moest er afgelopen week zelfs van huilen. Het was een dinsdagavond waarop ik mij wat opgejaagd voelde door te veel werk en te weinig energie. Terwijl Moïse – zoals altijd – bij het raam stond te zwaaien naar de maan, trok ze aan mijn hand en zei ze: ‘Mama, kom kijken.’ Toen ik uiteindelijk naast haar stond, fluisterde ze: ‘De maan is ook van jou hoor’.
Ik raakte betoverd door mijn eigen kind. Haar woorden maakten mijn hele dag weer goed. Stiekem hoop ik dat haar fascinatie voor de maan nooit zal verdwijnen en dat ik – met haar aan mijn zijde – altijd mag blijven genieten van dat ‘lampje in de lucht’.”
Ga voor me-time met Kek Mama Magazine!
Genoeg vrouwen doen het weleens: stiekem in zijn telefoon kijken. Niet omdat ze op zoek zijn naar ellende, maar omdat er iets wringt. Een gevoel. Iets wat niet helemaal klopt. Het overkwam Iris. En voor ze het wist, zat ze in zijn telefoon, op zoek naar antwoorden waar ze helemaal niet voor was.
Een fijne oppas vinden is een zegen. Want als ouder is het een klein wonder als je iemand vindt die je leuk vindt, betrouwbaar is én altijd beschikbaar. Maar soms bezorgt zo’n zegen je ook bijna een hartaanval. Als je een Tikkie van 800 euro krijgt bijvoorbeeld.
Kijk, we maken allemaal weleens fouten als ouder. Het hoort erbij. Maar sommige gewoontes kunnen — als je ze keer op keer herhaalt — je kind echt schade toebrengen. Emotioneel. Mentaal. En op de lange termijn.
Je kind hoeft echt niet op zijn of haar vierde een businessplan te schrijven of knuffels te coachen met post-its op hun voorhoofd om later succesvol te worden.
Influencer Vera Camilla deelt verdrietig nieuws: ze had een chemische zwangerschap. De positieve test was zo gewenst, nadat zij en partner Jeff in november een miskraam meemaakten.
Marloes (33) is redacteur bij Kek Mama en woont met vriend, peuter (4) en baby (11 maanden) in Arnhem. Ze schrijft in haar columns over hoe ze het hoofd boven water houdt in haar chaotische gezinsleven en de overgang van één naar twee kinderen. Deze week over de eerste schooldag
