Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Bij een gebrek aan dochters heeft Diana een vitrinekast gevuld met barbies. “Dankzij mijn meiden kom ik aan mijn trekken.”
Diana Griekspoor (47) is getrouwd met Gerard (46), moeder van zoon Devon (17) en gek van barbies.
“Als ik thuiskom van mijn werk, loop ik rechtstreeks naar mijn kledingkamer. Daar staan mijn barbies, netjes in hun vitrinekast. Mijn meiden, noem ik ze liefkozend. Ik hoef maar even naar ze te kijken en ik ben weer gelukkig.
Als klein meisje was ik al gek op barbies. Mijn vader werkte op de speelgoedafdeling van de Bijenkorf en als hij me meenam vergaapte ik me aan al die gloednieuwe poppen. Heel soms mocht ik er eentje uitkiezen. In mijn enthousiasme sloopte ik ze. Bij de ene barbie knipte ik de haren af, bij de ander veegde ik de oogschaduw eraf met aceton.
In de puberteit vond ik jongens een stuk interessanter en verdwenen mijn barbies naar de achtergrond. Jarenlang keek ik er niet naar om. Tot mijn oma overleed en ik een barbie erfde uit de jaren zestig. Ze was prachtig gekleed en had eyeliner à la Jackie Kennedy. Heel anders dan de barbies van tegenwoordig: die hebben allemaal hysterische lovertjes en glitters of dragen enkel lingerie. Dat gaat me allemaal net iets te ver. Dit oudere exemplaar had klasse, straalde charme uit. Dankzij haar is mijn liefde voor barbie weer opgebloeid.
Het is nu twaalf jaar later en ik heb er 250. Ik spaar alleen barbies uit de jaren zestig. Voor zo’n pop en bijbehorende kleding betaal je op een beurs al gauw een paar honderd euro. Aan de andere kant: ik hoef geen dure schoenen en koop mijn kleding op de markt. Bovendien kan mijn man er niets van zeggen, want die spaart vrachtwagentjes. Dat is dan wel weer handig: als je allebei een hobby hebt, begrijp je elkaar beter.
Het eerste wat ik doe als ik een nieuwe barbie heb, is haar mooi maken. Daar ben ik rustig twee dagen zoet mee: ik was haar haren met babyshampoo en wasverzachter en kleed haar heel voorzichtig aan. Met een pincet, want die kleertjes zijn hartstikke kwetsbaar. Na het kappen zet ik haar in mijn vitrinekast. Ik heb dan wel geen dochter, maar dankzij mijn meiden kom ik aan mijn trekken.”
Lees alle portretten in Kek Mama 11-2016.