Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Lees meer
Portretten: Mama in de bajes
Elk jaar komen zo’n drieduizend vrouwen in de gevangenis terecht. Zeventig procent van hen is moeder. “Mijn kinderen waren erbij toen de politie me in de boeien sloeg en meenam.”
Lees verder onder de advertentie
Melissa (23) heeft een vriend en is moeder van Romy (3). Er is twaalf maanden celstraf tegen haar geëist voor mensenhandel.
“Wat ik het meest mis: zingen en dansen met Romy op de muziek van Enrique Iglesias. De eerste veertien dagen nadat ik was opgepakt mocht ik haar helemaal niet zien in verband met het onderzoek. Nu bezoekt ze me een keer in de twee weken. Een keer bij regulier bezoek, een keer bij de speciale Moeder-Kinddagen. Veel te weinig natuurlijk, maar misschien maar goed ook, want elke keer breek ik bij het afscheid.
Bij de Moeder-Kinddagen zien we elkaar anderhalf uur. Dan kleuren we of spelen met de poppen. Bij de reguliere bezoeken mag ze alleen de eerste en de laatste vijf minuten bij mij op schoot. Het is hartverscheurend om tegen je kind te moeten zeggen dat het niet mag.
Lees verder onder de advertentie
Samen naar Slagharen
Gelukkig weet ik dat Romy in goede handen is bij mijn moeder. Toch doet het pijn dat ik haar ontwikkeling mis. Toen ik wegging, sprak ze een paar woordjes, nu maakt ze hele zinnen. We hebben haar verteld dat ik aan het werk ben, zodat ik een paard voor haar kan kopen. Het eerste wat we gaan doen als ik hieruit kom, is naar Slagharen. En dat paard komt er ook nog wel, misschien eerst een hobbelvariant.
Lees verder onder de advertentie
Nooit meer in de fout
Ik wil mijn dochter nooit meer missen. Daarom weet ik vrijwel zeker dat ik nooit meer de fout inga. Ik droom van onze toekomst samen. Voor haar wil ik mijn leven op orde krijgen. Een fijn huis, een goede basis, als gezin samen met mijn nieuwe vriend. En misschien ooit een opleiding. Het allerliefst zou ik aan Sociaal Pedagogische Hulpverlening beginnen, maar ik betwijfel of dat nog kan nu ik een strafblad heb. Anders wordt het de horeca, dat heb ik al eerder gedaan.
Lees verder onder de advertentie
Toch nog een soort moeder
Mijn verdriet om het gemis van mijn dochter deel ik hier met bijna niemand. Ik sluit me af en zet een knop om. Binnenkort komt de zaak voor. Ik hoop dat ik eerder vrijkom. In mijn agenda hou ik bij hoelang ik hier zit. Om de tijd door te komen ben ik aan het werk als ‘reinigster’. Van half acht tot half vijf maak ik de afdeling schoon, deel het eten uit en doe de was. Ben ik toch nog een soort moeder, maar dan voor mijn medegevangenen.”
Lees verder onder de advertentie
Lees alle interviews in Kek Mama 02-2016.
