Constance Hall zag elke dag een moeder op het schoolplein die alles voor elkaar leek te hebben: ze zag er verzorgd uit, reed in een mooie auto en sprak met een ‘posh-accent’. Toch bleek niets minder waar.
Lees verder onder de advertentie
Op Facebook schrijft Constance hoe zij zichzelf met deze moeder vergeleek.
Lees verder onder de advertentie
Roddelen
‘Steeds als ik haar zag werd ik geconfronteerd met mijn onzekerheden: ik rook naar opgedroogde melk, m’n haar zat in de war en ik had niet eens fatsoenlijke schoenen aan. Nooit had ze ook maar één woord met mij gewisseld en toen deed ik wat veel vrouwen op het schoolplein doen: ik begon over haar te roddelen.’ Tot ze door een van de moeders op haar nummer werd gezet. ‘Ze zei dat ik niet óver haar moest praten, maar mét haar.’
En dat deed Constance. ‘Langzaam kwam ik erachter dat ze vroeger kampte met een verslaving en nu andere verslaafde vrouwen helpt. Dat ze ook wel eens worstelt met haar huwelijk, haar gezondheid en de opvoeding van haar kinderen – net als iedereen. Dat ze een van de meest inspirerende vrouwen is die ik ken. En die moeder? Die is nu een van mijn beste vriendinnen.’
Lees verder onder de advertentie
Mening
Nu haar kind op een nieuwe school zit, wil Constance een ding kwijt aan alle ouders: ‘Ik weet dat mensen een mening over mij hebben als ze mij zien lopen, maar praat dan mét mij. Niet óver mij.’
Van extravagante thema’s tot dure locaties, het lijkt soms alsof de lat steeds hoger wordt gelegd voor kinderfeestjes. Maar wat doe je als je ineens zélf moet betalen voor het feestje waar je kind voor is uitgenodigd? Het overkwam Gina.
Een speeldagje bij een vriendin klinkt onschuldig, toch? Voor Brenda veranderde het in een dure les toen haar dochter Ellie per ongeluk een vaas omstootte. Wat volgde, was een Tikkie van 350 euro en een hoop gedoe.
We vlogen het afgelopen jaar van de ene zwangerschapsaankondiging naar de andere. Hoog tijd om al het babynieuws op een rijtje te zetten: deze BN’ers verwachten een baby in 2025.
Met de beste bedoelingen zet je jarenlang maandelijks braaf een bedrag opzij, om je kind een goede start te kunnen bieden. Om vervolgens je zoon op zijn achttiende verjaardag toegang te geven tot die spaarrekening en hij een jaar later geld komt vragen, omdat het op is.