Ga je heerlijk op vakantie, moet je hele dagen militaire marsen lopen, wil je het vriendinnetje van je dochter wurgen, slaat je schoonzus op tilt. Grrrr. Déze moeders wilden het liefst met gierende banden weer naar huis.
Thirza (30), moeder van tweeling Toon en Daan (3).
“Twee peuters van drie, dat is best zwaar – om maar eens een understatement te gebruiken. Ik snakte naar vakantie. Dus toen mijn pas gescheiden vriendin Sacha vorig jaar voorstelde op surfvakantie naar Noord-Spanje te gaan zonder de kinderen, stemde ik meteen toe. Het was een groepsreis. En iedereen was stukken jonger dan wij – niet een jaar of twee jonger, maar echt breezer-drinkend jong.
Het regende, het eten was vies, het dichtstbijzijnde restaurant ver weg en het surfen was supermoeilijk. Ik bleek geen surfbabe, maar een aardappel op een drijvende deur, en ging met tegenzin de grijze, kolkende zee in. Als klap op de vuurpijl had iedereen blafhoest in de bus terug en was ik twee weken na thuiskomst nog steeds zo ziek als een hond. Sacha en ik kunnen er inmiddels wel om lachen, we noemen die reis gekscherend de laatste stuiptrekking van onze jeugd. Deze zomer gaan we weer een paar dagen weg. Naar een hotel met een fijne wellness.”
Lena (32), moeder van Felix (3).
“Natuurlijk kun je best met een peuter naar een grote stad, jubelde ik tegen verbaasde vriendinnen. ‘Doe niet zo moeilijk, meiden.’ Opgewekt vertrok ik met man en zoon naar New York. En daar was het bloed- en bloedheet: de warmte bleef tussen de hoge gebouwen hangen en het stonk vreselijk op straat. Mijn haren plakten op mijn hoofd, het zweet liep in straaltjes over mijn rug. Ik snapte opeens waarom rijke New Yorkers ’s zomers de stad ontvluchten.
Felix vond er geen bal aan en jengelde als een gek. Zijn buggy bleef continu hangen in de kraters van de slecht onderhouden trottoirs. De enige plek waar we het een beetje uithielden was Central Park. Eekhoorntjes voeren en naar straatoptredens kijken. En dat hadden we net zo goed in het Vondelpark kunnen doen.”
Jos (38), vader van Tobias (7).
“Twee jaar geleden kreeg ik weer contact met een oude studievriend, die een zoon heeft van Tobias’ leeftijd. Hij hoorde dat wij nog geen plannen hadden voor de zomervakantie en nodigde ons spontaan uit met zijn gezin mee te gaan naar Saint-Tropez. Zijn familie had daar een villa met zwembad. Dat leek me hartstikke leuk.
Naarmate de vakantie dichterbij kwam veranderde de villa met zwembad naar een penthouse met zwembad, naar een appartement met gedeeld zwembad, naar een luxe huisje, naar… Enfin, het was een Kip-caravan in een gehucht twintig kilometer van Saint-Tropez. Ik moest met een wc-rol de camping over. En ik wist weer waarom ik ooit het contact met die vriend was verloren: hij was altijd al een blaaskaak.”
Nog meer Kek Mama? Schrijf je hier in voor de Kek Mama nieuwsbrief
Je kent ze wel: die vaders die hun kind zonder jas in de regen laten staan omdat ‘ie toch een sterke weerstand moet opbouwen. Of die vrolijk in slaap vallen terwijl hun peuter met een schaar aan de haal gaat.
Soms denk je alles perfect te hebben geregeld, totdat je een gigantische fout ontdekt als het al te laat is. Het overkwam Ilma met haar zorgvuldig voorbereide geboortekaartjes.
Tikkies krijgen voor minuscule bedragen, het gebeurt dus écht. Het overkwam Suzan, die hierdoor nooit meer normaal kan kijken naar haar nieuwe collega.
De tijd dat moeders automatisch thuis bleven bij de kinderen, terwijl vaders de kost verdienden, ligt ver achter ons. Sterker nog, steeds meer gezinnen kiezen ervoor dat beide ouders fulltime werken.
Niemand zit erop te wachten: muizen in huis! Of je nou als de dood bent voor de diertjes of het gewoon vies vindt, muizen in huis wil je niet. Salomé had ze toch.
Sanne deelt haar bezorgdheid over haar buurvrouw, die regelmatig haar jongste zoontje alleen thuis laat als ze haar oudste naar school brengt.
