Eerste kerstdiner op school: ‘Een halfuur later belde zijn juf’
Het is spannend, zo’n eerste kerstdiner op school. En dan kan je kleine in al z’n enthousiasme de festiviteiten íets te ver door trekken.
Lees meer
Rebecca Boektje: ‘Nu de kinderen uit de luiers zijn heb ik knaldrang’
Beeld: Kee & Kee
Content Creator Rebecca Boektje (40) is samen met Bo en moeder van Yuki (8), Ravi (6) en Xan (4). Ze heeft twee standjes: ze staat aan of gaat harder.
Lees verder onder de advertentie
“Een party-animal ben ik altijd geweest en zal ik altijd blijven. Ik ben dan wel moeder, en die drie komen echt op één, ik heb óók de schijtfactor. Als ik op donderdagavond een hapje ga eten met vrienden en we belanden daarna in de kroeg, ben ik de eerste die een plateau shotjes bestelt. En de laatste die gaat zeiken dat de kinderen weer vroeg naar school moeten. Fuck it, ik leef maar één keer, breng ik ze toch brak naar school. Mijn kinderen hebben geen boodschap aan mijn kater. Die heb ik trouwens zelden. Mijn geheim? Twee zakjes ORS en twee aspirientjes voor het slapengaan en ik ben weer topfit. Sta ik een paar uur later gewoon weer met mijn kinderen te voetballen.
Lees verder onder de advertentie
Niet zo soepel
Eerlijk is eerlijk: drie kinderen krijgen in vier jaar gaat je niet in de koude kleren zitten. Stappen ging daarna even niet zo soepel: na de derde kwam ik zó vaak ziek thuis. Tegen Bo zei ik dan dat het eten niet lekker gevallen was, daar geloofde hij natuurlijk geen bal van. Eén keer was ik zo ziek dat hij moest thuisblijven van werk. Echt gênant. Toch kan hij er meestal om lachen; we zakken het liefst samen door tijdens onze tweewekelijkse datenight.
Lees verder onder de advertentie
Altijd moe
‘Maar hoe doe jij dat?’ hoor ik vaak of ‘Waarom ben jij nooit moe?’ Ik ben áltijd moe, ik luister er gewoon niet naar. Als moeheid mijn raadgever is, kan ik net zo goed meteen achter de geraniums gaan zitten. En doodgaan. Nu ik veertig ben, heb ik knaldrang. De kinderen zijn uit de luiers, ik heb mijn lijf weer terug… nu moet ik het ervan nemen.
Lees verder onder de advertentie
Lees ook – Werchter missen is geen optie, dus stond ik zwanger op de camping’ >
Moedermaffia
Van de moedermaffia heb ik geen last. Integendeel: moeders berichten me juist dat ze meer zoals ik willen zijn. Ze denken: be like Rebecca als ze besluiten toch nog niet naar huis te gaan, maar shotjes te bestellen en te genieten van het moment. Een groot compliment vind ik, dat ze zichzelf weer een beetje terugvinden door mij.
“Ze denken: be like Rebecca als ze besluiten toch nog niet naar huis te gaan, maar shotjes te bestellen en te genieten van het moment”
Lees verder onder de advertentie
Gênant
Ik vind dat ik als moeder wel altijd veilig thuis moet komen. Lukt altijd. Of bijna. Die keer dat ik twee meter voor de voordeur van mijn bakfiets flikkerde en mijn knie openhaalde was gênant. Helemaal omdat er jonge gasten vanuit de portiek toekeken hoe ma bebloed en al die fiets maar niet op slot kreeg.
Lees verder onder de advertentie
Schuldig
Schuldig tegenover de kinderen voel ik me nooit. Bo en ik wisselen elkaar af en we hebben verschillende oppassen die ze heel leuk vinden. Daarnaast ben ik nooit lang weg. Ga ik festivallen met vriendinnen, kijk ik er maanden naar uit, ga ik daar helemaal los… maar nooit langer dan één dag. Dan mis ik mijn kinderen te veel.
Cringe mom
Op een dag hoop ik met de kids te kunnen feesten. Ik vond het vroeger ook leuk als mijn moeder op de tafel stond te dansen. Leuk-lam dan, niet ladderzat. Ik wil niet die cringe moeder worden; het moet wel leuk blijven.”
Dit interview stond eerder in Kek Mama.
